Zoals je onderschrift al zegt: "If you can dream it, you can do it". Ik heb zelf ook jaren met springangst gekampt. Met de pony's springen vond ik fantastisch, al viel ik ook bijna iedere keer. Maar toen moest ik op paarden, en die gingen standaard met mij keihard door de baan sjeezen in plaats van netjes een sprongetje van 50cm nemen (hoger sprongen wij nooit op de manege).
Ik ben er soort van overheen gekomen omdat ik het op bepaalde paarden wel durfde. Op die paarden sprong ik dus wel mee, op paarden waar ik me toch niet helemaal lekker bij voelde deed ik 1 sprong en klaar (instructeur ook weer blij). Ik denk dat je met je instructeur zou moeten overleggen om springen op te pakken met paarden waar je in het verleden al fijn op heb gereden/gesprongen en eventueel op Jonante te rijden zonder springen. Eerst je zelfvertrouwen terugkrijgen, daarna pas een nieuwe uitdaging aangaan. Misschien ook evenwichtsoefeningen doen? Ik weet uiteraard niet hoe goed je rijdt, ik probeer ook niet te zeggen dat je viel doordat je slecht zit ofzo, ik viel na 10 jaar rijden ook nog steeds, maar misschien het proberen waard ...?
Daarnaast vind ik het niet echt behoorlijk dat een paard zoveel bokt bij springen, volgens mij zit er iets aan tuig of in die rug van dat paard niet goed. Of heeft ze gewoon geleerd dat dit dé manier is om mensen van dr rug te krijgen. Maar daar kan jij helemaal niks aan doen want op maneges heb je het niet voor het zeggen.
Hopelijk help ik je hier een beetje mee