Mijn hond is een senior. Wat nu?

Moderators: Muiz, Firelight, Maureen95, NadjaNadja, Essie73

 
 
Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-01-22 13:50

Mijn hondje van bijna 17 is eind vorig jaar ingeslapen. Ik vond het ook heel moeilijk om te kiezen wanneer het genoeg was. Vriendin van mij zei toen: "Je maakt het jezelf ook wel heel moeilijk als je denkt dat er één perfect moment is en je precies dat moment moet vinden." Dat zette me aan het denken, een perfect moment is er inderdaad niet. Dat luchtte op, een soort 'ik kan dit niet fout doen' waar ik eerst wel bang voor was, en maakte dat ik helderder kon denken. Wilde ik alle kwaaltjes nog erger laten worden? Want beter werd het niet meer. Het antwoord daarop was nee. Toen hebben we een datum geprikt en hondjelief nog een week schunnig verwend.

Inslapen zelf ging trouwens ook heel rustig en hoewel het echt heel verdrietig was, was ook dat op een bepaalde manier een mooie ervaring. Hij is echt helemaal ontspannen in mijn armen in slaap gevallen.


Silvia

Berichten: 3267
Geregistreerd: 23-02-01
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-01-22 19:51

Op Bokt las ik ergens de tip over het boekje: Zijn we niet te vroeg? http://alstublaft.nl/zijn-we-niet-te-vroeg/
Met tips van een dierenarts die zelf voor het dilemma kwam te staan toen zijn eigen hond ziek werd. Is dat het boekje wat je bedoelt?
Mijn hond wordt hopelijk over een paar maanden 16. Ik lees regelmatig online het boekje door om te toetsen hoe mijn hond ervoor staat.
Ik moet toegeven dat het onderhand een sport is geworden om mijn hond zo lang mogelijk gezond te houden maar dat is wat mij betreft niet hetzelfde als zolang mogelijk laten leven.

Ook hoort het niet dat een hond pijn heeft door bijvoorbeeld artrose. Lees onderstaand artikel maar.
https://www.anicura.nl/behandelingen-di ... handeling/

Ik hoop dat je met hulp van medicijnen / supplementen nog een poosje van je hond kunt genieten!

Edit: Mijn DA zei vorige week dat als ik wil ook zelf de Librela injecties mag zetten. Maar aangezien ik niet zo’n held ben rij ik liever dat kwartiertje naar de kliniek. :+

Mahatma Gandhi: "De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht."

Nymeria
Helen Langehanenberg fan

Berichten: 5656
Geregistreerd: 10-02-05

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-22 10:10

Wat een mooi uitgangspunt, Blijheid! Hier geldt een beetje hetzelfde: de kwaaltjes die hij heeft, die worden niet beter, alleen maar erger. Ook fijn om te lezen dat het zo vredig is gegaan, daar kan ik alleen maar op hopen.

@Silvia: dat boekje ken ik inderdaad, maar ik kwam er daarmee alsnog niet helemaal uit. En als ik vervolgens lees dat hij de hond in z'n eigen ontlasting vond, omdat hij niet op kan staan, dan denk ik: dit wil ik dus juist voorkomen. Dat het zo ver komt dat je denkt, dit hadden we hem niet meer willen laten meemaken. Meer vanuit het idee van boris_rakker dus. Die injecties zelf zetten zou ik ook niet durven en mijn moeder al helemaaaaal niet. Autorijden en naar de DA gaan is gewoon te stressvol, dus helaas is dat voor ons geen optie.

Gister toch even goed met mijn moeder gepraat, en ze staat er eigenlijk hetzelfde in. Voor nu laten we eerst januari eens voorbij gaan, dan is hij in ieder geval echt 15 geworden (niet dat hem dat wat zegt, maar goed. Sommige dingen doe je ook voor jezelf :+ ) Daarna gaan we opnieuw met elkaar in gesprek over een eventueel moment om met zijn allen afscheid van hem te nemen.

Dragan! <3

higgins

Berichten: 1134
Geregistreerd: 26-08-06
Woonplaats: NH

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-22 10:58

Een paar jaar geleden hetzelfde gevoel meegemaakt.
Hoe raar het misschien klinkt, op een moment keek ik naar hem en toen voelde ik dat het mooi was geweest, dat het goed was.
Vreselijk, maar de dag erna de dierenarts gebeld en is hij thuis ingeslapen.
Hij was zo weg

Sterkte, en geniet vooral nog van de tijd die je samen hebt ipv alleen maar bezig zijn met 'wanneer het genoeg is'

“Winter is coming”

sunshine

Berichten: 12055
Geregistreerd: 08-11-01
Woonplaats: Reusel

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-22 11:45

Wat jij nu beschrijft zou voor mij geen reden zijn om de hond te laten inslapen.
De dingen die jij beschrijft hoort echt bij het ouder worden, zoals ook bij een mens het geval zou zijn.

Het is lastig om het juiste moment te " kiezen " , maar zolang de hond niet ziek is zou ik niet over inslapen nadenken.

Wat mij heeft geholpen is gesprekken te voeren met mijn dierenarts, zij kende mijn hond door en door en kon uitstekend aangeven wat wijsheid was.
Dit moeilijke gesprek heb ik dan toen ook met haar gevoerd.

Wie helpt mij mee Blacky te vinden? Hij zou in Drenthe hebben gestaan!
Pandijks Orion 17-05-1990 ...The day when I stop loving you, is the day when I close my eyes, forever..ik mis je nog steeds iedere dag ;(

kimmie261

Berichten: 19192
Geregistreerd: 30-03-04
Woonplaats: duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-22 11:50

Ik zou hem toch echt op eengoede pijnstiller zetten, echt 1 voor artrose als cimalgex of previcox, grote kans dat hij daardoor nog een stuk opkrabbelt.

Bij honden met zulke leeftijden is het gaan voor kwaliteit meer prio als kwantiteit, de dag dat je hem moet laten gaan komt echt vanzelf, dan verteld hij het je wel...

Sellyxx

Berichten: 1199
Geregistreerd: 29-05-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 13:48

Nymeria schreef:
Wat een mooi uitgangspunt, Blijheid! Hier geldt een beetje hetzelfde: de kwaaltjes die hij heeft, die worden niet beter, alleen maar erger. Ook fijn om te lezen dat het zo vredig is gegaan, daar kan ik alleen maar op hopen.

@Silvia: dat boekje ken ik inderdaad, maar ik kwam er daarmee alsnog niet helemaal uit. En als ik vervolgens lees dat hij de hond in z'n eigen ontlasting vond, omdat hij niet op kan staan, dan denk ik: dit wil ik dus juist voorkomen. Dat het zo ver komt dat je denkt, dit hadden we hem niet meer willen laten meemaken. Meer vanuit het idee van boris_rakker dus. Die injecties zelf zetten zou ik ook niet durven en mijn moeder al helemaaaaal niet. Autorijden en naar de DA gaan is gewoon te stressvol, dus helaas is dat voor ons geen optie.

Gister toch even goed met mijn moeder gepraat, en ze staat er eigenlijk hetzelfde in. Voor nu laten we eerst januari eens voorbij gaan, dan is hij in ieder geval echt 15 geworden (niet dat hem dat wat zegt, maar goed. Sommige dingen doe je ook voor jezelf :+ ) Daarna gaan we opnieuw met elkaar in gesprek over een eventueel moment om met zijn allen afscheid van hem te nemen.


ik haal even deze zin eruit hoor, ik heb op de vorige pagina al een uitgebreidere reactie gegeven.
Ik ben het wel eens namelijk met bovenstaande post van kimmie261.

Als ik even uit je eerste post de feiten haal (even los van alle emotie eromheen hè, die ik heel goed begrijp en er zeker mag zijn en waar ik ook al eerder op gereageerd heb)

"Zijn huidige gezondheid is helemaal niet gek: hij hoort wat minder en door de staar ziet hij wat minder, dingen die er m.i. gewoon bij horen als je hond ouder wordt.Hij eet goed, drinkt voldoende. Hij is blij, ook al slaapt hij meer dan voorheen"

"Maar hij heeft ook wel pijn door artrose, wat denk ik op een dergelijke leeftijd niet te voorkomen is.
de kwaaltjes die hij heeft, die worden niet beter, alleen maar erger."

Kraakbeen wat versleten is, groeit inderdaad niet opnieuw aan. Maar er is wel dégelijk pijnstilling (geen ervaring met wat kimmie261 noemt), alleen met Synofit Groenlipmossel wat dus een ontstekingsremmer is, én zonder bijwerkingen. Dus ja, versleten gewrichten kunnen niet meer herstellen. Dat wordt zoals je zegt, niet beter. Maar de pijn is wél degelijk te behandelen. En dat is hetgene waar je hond last van heeft, van de pijn. De aandoening artorse kan dus vererergeren met nog pijnlijkere ontstekingen, en dát kan zo'n middel al Synofit Groenlipmossel óók tegengaan. Dus het behandelt de pijn die er al is én het kan wel degelijk erger voorkomen.

Even alles op een rijtje, ik vind het heel goed dat je hierover nadenkt, ook als een emotioneel proces in je hoofd het toestaan dat je een keer moet loslaten, daar is helemaal niks mis mee en alleen maar goed. Want dat punt gaat inderdaad een keer komen, honden hebben helaas geen eeuwig leven en dat kan uiteindelijk geen middel voorkomen. Maar zoals je nu zegt januari eerst maar eens aankijken en dan misschien een moment plannen, dat klinkt niet echt alsof je nog op zoek bent naar oplossingen.(?) Of misschien leg ik dat nu teveel in je mond, het is niet bedoelt als aanval, je hebt wel degelijk aangegeven in dit topic dat je ook eens gaat kijken/overleggen met je DA voor pijnstillers, en dat is natuurlijk ook verder helemaal 100% aan jou welke keuzes je daarin maakt. Maar omdat ik zelf mijn eigen oude hond zó heb zien opknappen (waarbij alle kwalen (lees:pijn) dus als sneeuw voor de zon leken te verdwijnen, tegen alle verwachtingen in), wil ik je zo op het hart drukken dat het écht de moeite waard kan zijn :)

Sellyxx

Berichten: 1199
Geregistreerd: 29-05-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 14:05

Nymeria schreef:
Wat een mooi uitgangspunt, Blijheid! Hier geldt een beetje hetzelfde: de kwaaltjes die hij heeft, die worden niet beter, alleen maar erger. Ook fijn om te lezen dat het zo vredig is gegaan, daar kan ik alleen maar op hopen.

@Silvia: dat boekje ken ik inderdaad, maar ik kwam er daarmee alsnog niet helemaal uit. En als ik vervolgens lees dat hij de hond in z'n eigen ontlasting vond, omdat hij niet op kan staan, dan denk ik: dit wil ik dus juist voorkomen. Dat het zo ver komt dat je denkt, dit hadden we hem niet meer willen laten meemaken. Meer vanuit het idee van boris_rakker dus. Die injecties zelf zetten zou ik ook niet durven en mijn moeder al helemaaaaal niet. Autorijden en naar de DA gaan is gewoon te stressvol, dus helaas is dat voor ons geen optie.

Gister toch even goed met mijn moeder gepraat, en ze staat er eigenlijk hetzelfde in. Voor nu laten we eerst januari eens voorbij gaan, dan is hij in ieder geval echt 15 geworden (niet dat hem dat wat zegt, maar goed. Sommige dingen doe je ook voor jezelf :+ ) Daarna gaan we opnieuw met elkaar in gesprek over een eventueel moment om met zijn allen afscheid van hem te nemen.


Dit begrijp ik heel goed! Het zijn denk ik ook 2 uitersten van een lijn.
Aan de linkerkant van de lijn de mensen die niet doen aan dierenartsen, behandelingen of pijnbestrijding of wat dan ook, een dier gaat vanzelf een keer dood (even grof gezegd). En rechts van de lijn de baasjes die zo veel rekken aan het leven van hun dier omdat ze het beestje niet los kunnen laten wat uiteindelijk kan leiden tot situaties zoals jij hierboven beschrijft.
Ik denk dat jij (naar mijn inschatting vanuit dit topic) niet aan deze twee uiterste van de lijn zit. En wat dat betreft denk ik ook niet dat als jij en je moeder de hond goed in de gaten blijft houden, het in één keer zó ver komt. Vaak zijn er dan al heel veel signalen aan voorafgeweest. Als jij de bereidheid hebt om los te laten, denk ik écht wel dat je het ook zult gaan zien wanneer je hond dat gaat aangeven, zoals kimmie zegt. En wij kunnen natuurlijk niet vanuit hier beoordelen hoever je hond daarin is, maar vanuit de informatie die je geeft zoals ik heb gequote in de post hierboven, heb ik het idee dat er in dit stadium nog wel het een en ander te proberen valt. :) Wat dat betreft vind ik dit een gezond midden (opmerking van Silvia) op die eerder geschetste lijn, "Ik moet toegeven dat het onderhand een sport is geworden om mijn hond zo lang mogelijk gezond te houden maar dat is wat mij betreft niet hetzelfde als zolang mogelijk laten leven."

Nymeria
Helen Langehanenberg fan

Berichten: 5656
Geregistreerd: 10-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-01-22 14:21

Bedankt voor jullie uitgebreide reacties weer.

Feit is dat de hond al pijnstilling heeft, en desondanks overduidelijk nog pijn heeft, want loopt moeilijk, staat moeizaam op, gaat moeizaam liggen en kan niet meer zitten. Met de pijnstilling dus.
Met de DA wordt nog besproken of er nog andere mogelijkheden van pijnbestrijding zijn, uiteraard wordt hij nu niet ineens zomaar ingeslapen.
De bedoeling is dat ma en ik met elkaar in gesprek blijven, en dus in februari weer eens gaan kijken hoe de vlag er bij hangt. Die groeplipmossel heb ik bekeken op internet, heeft iemand nog tips wat precies te bestellen? Er is heul veul!

Dragan! <3

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 14:52

Synofit is geen garantie voor pijnvrij hoor, heb het bij zowel hond, konijn als paard geprobeerd zonder effect, het is geen pijnstiller namelijk. Als artrose dusdanig ver heen is, helpt er bar weinig meer, behalve pijnstiller.

De Librera injecties klinken erg hoopvol, een vriendin van me heeft een Thai Ridgeback van 15 en die heeft artrose in de achterhand en die knapt toch enorm op van die injecties.

Marloez
Berichten: 6528
Geregistreerd: 05-05-04

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 15:00

Sowieso aan de pijnstillers! Deze werken ook licht ontstekingsremmend. Daarnaast een supplement gebruiken met MSM, glucosamine en chondroitine. Daarnaast een vette omega 3 olie.

Honden geven pas heel laat pijn aan dus als ze dit laten zien is het al erg ver.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 15:05

Marloez schreef:
Sowieso aan de pijnstillers! Deze werken ook licht ontstekingsremmend. Daarnaast een supplement gebruiken met MSM, glucosamine en chondroitine. Daarnaast een vette omega 3 olie.

Honden geven pas heel laat pijn aan dus als ze dit laten zien is het al erg ver.

MSM, glucosamine en chondroitine gaat niet helpen, enkel in een begin stadium geeft het wat verlichting.

Wil je perse iets geven wat onstekingsremmend werkt en op natuurlijk basis, dan is boswelia, kurkuma met zwarte peper, zwarte bessenblad en pure groenlipmossel aan te bevelen. Maar ook dat werkt niet als de artrose te ernstig is, dan werkt enkel nog pijnstilling, wil je een natuurlijke pijnbestrijder, dan kun je vloeibare duivelsklauw proberen, werkt bij het ene dier ook beter dan de andere trouwens.

colunder

Berichten: 3544
Geregistreerd: 22-10-07
Woonplaats: Bennekom

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 15:06

Op het moment dat ik bij mijn oudje(beagle 16 jaar),begon tr twijfelen heb ik de dierenarts laten komen om te kijken of het wel of niet nodig was om hem in te laten slapen.(ik was heel bang dat ik hem zou laten lijden)
Zij zei toen"ik zie een oude hond die wat stijf loopt maar als je nu zou vragen of ik hem in wil laten slapen, dan zou ik het niet eens doen".
Een half jaar later kreeg hij neurologische klachten, toen de dierenarts weer kwam zei ze gelijk" ik zie het al, hij is op, ik zie het aan zijn ogen"
Toen heb ik hem in laten slapen, toen was hij dus 16,5 jaar.


Afbeelding

moonsparkle
Berichten: 21656
Geregistreerd: 21-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-22 15:20

Mijn hond is 12 en toen er een bult op zijn elleboog zat en ze niet konden zeggen of het goed of slecht was dacht ik dat het misschien klaar zou zijn, echter hebben we hem laten opereren, de hele tumor was weggehaald en hij is weer als vanouds. Hij krijgt wel Pijnstilling anders piepte hij bij zijn mand uitstappen vooral in de winter als het wat kouder is maar nu gaat hij eigenlijk helemaal oké, ik merk ook niks van minder zicht of minder gehoor. Ik vraag me weleens af hoe oud hij zal worden.

Wist je dat veel planten eetbaar zijn en dat sommige ook heel gezond zijn? Je leert er meer over tijdens een wildplukwandeling

Tooske

Berichten: 6546
Geregistreerd: 26-07-03
Woonplaats: Almkerk

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-01-22 13:34

Wat krijgt hij dan aan pijnstilling precies? Hier een hond met artrose die het al een tijd lang goed doet op flexadin advanced.

karuna
Drukke kabouter

Berichten: 37152
Geregistreerd: 14-05-03
Woonplaats: Ergens waar het rustig is FrNl

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-01-22 14:04

Dame hier staat op vloeibare metacam. Dat werkt voor haar het beste met de minste bijwerkingen.

Geen auto, 100000 euro of een mooie reis maar wél dit prachtige onderschrift
Karuna is een sociaal wat onthande computergebruiker met myopie
En dan ben je opeens weg. Mutsje het is goed zo Dag oude man

Ir111

Berichten: 11925
Geregistreerd: 06-04-04
Woonplaats: home is where the heart is...

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-01-22 23:19

Wellicht ook nog eens kijken met een dierenfysio of er nog wat comfort/pijnvermindering te behalen is?

Zeg me, dat het niet zo is...
Mijn lieve Rhody; 6 maart 1998 - 17 juni 2010

24-09-2015 | De Kolonel - Welkom kerel! --- 12-11-2021 | Fritsje - Welkom vent!
[ITP] Een Zwitserse Kolonel in Nederland & [UK] [SCH] 'Plaats rust', glimlachte De Kolonel.

Nymeria
Helen Langehanenberg fan

Berichten: 5656
Geregistreerd: 10-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 27-01-22 20:09

Een update vandaag, op zijn verjaardag. Heb er toch een beetje tegen aan zitten hikken. Hij is vandaag in ieder geval 15 jaar geworden *\o/*

Ik heb de dierenarts zelf gesproken over de situatie. Mijn ouders zijn ook bij deze arts geweest met hem en we hebben al 15 jaar vertrouwen in deze praktijk. Het leek me fijn om daarom met hen te overleggen, zij kennen hem ook al zijn hele leven.
Eigenlijk was de arts best wel duidelijk. De medicatie die hij krijgt is een pijnstiller in de hoogste dosis die hij mag hebben. Er zijn eigenlijk weinig andere mogelijkheden. De bedoeling van het starten hier mee was dat hij soepeler zou bewegen zonder pijn en dus ook weer zou kunnen gaan zitten. Dit doet hij echter echt nog steeds niet. Ondanks maximale dosis.

Er valt nog wel te rommelen met een ander merk wat dan een iets andere samenstelling zou hebben, maar dat kan ook niet ineens een wondermiddel zijn zei ze. Ook supplementen zijn besproken, maar zij geeft aan dat gezien zijn leeftijd en de klachten die hij heeft ze niet verwacht dat dit dermate gaat helpen dat deze hond pijnvrij kan gaan rondwandelen.
Zoals elke dierenarts zal ze nooit zeggen wat je per se moet doen, maar ze draaide ook niet echt om de hete brij heen: een hond van deze grootte, met deze prachtige leeftijd en blijkbaar toch forse pijnklachten: dan wordt het tijd om toch over andere zaken naar te gaan denken.

Vandaag besproken met mijn moeder. Mijn vader is onwijs ontkennend en vermijdend, die ziet zogenaamd niks en vindt dat het nog wel kan. Maar ik denk dat mijn moeder en ik op een lijn zitten. Namelijk hem niet meer maanden onnodig pijn te willen laten lijden. We laten het voor dit weekend maar even bezinken en zien dan weer verder. Voor mij speelt wel mee dat deze hond heel hard is voor zichzelf en ook niet snel pijn aangeeft. Het is wel echt een proces waar we in zitten, ik vind het echt ontzettend moeilijk.

Dragan! <3

demiyolu
Berichten: 305
Geregistreerd: 02-08-07
Woonplaats: Zandvoort

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-22 21:10

Je dilemma is heel herkenbaar, hier heb ik ook enkele maanden mee rond gelopen. Gisteren heb ik mijn oude dame laten gaan, 14 jaar was ze, en ze was zeker niet helemaal op maar zover wilde ik het ook niet laten komen. Het was vooral haar sterke wil die haar op de been hield. Ze stond sinds haar 11e op pijnstillers (carprodyl, novacam) en daarnaast glucosamine/flexadin en cbd olie. Ze kreeg hier met vlagen erg veel last van maagzuur door, was misselijk, soms na elke voerbeurt. Omeprazol en metoclopramide hielpen hier niet tegen. Ze was verder nog blij en levendig, maar er was ook onrust en ongemak/pijn, omdat de pijnstillers minder effect hadden na langere tijd. Toen heb ik haar Librela laten geven, om te kijken hoe dat zou gaan. In de eerste week was er veel onrust en heeft ze 3x in haar slaap haar plas laten lopen, terwijl ze nog super zindelijk was. Er was wel verbetering in hoe ze op haar poten stond en dat heeft mij doen besluiten dat het mooi geweest was, ik wilde haar een waardig einde geven en niet verder af laten takelen, niet in weer een andere cirkel van voor en tegen komen. Nog dagen, weken, maanden zouden geen toevoeging zijn, ze heeft een goed leven gehad, de onrust en het ongemak kon ik wegnemen door voor haar de beslissing te maken. Ze was een geweldige hond en ik zal haar heel erg missen maar sta wel achter deze keuze, het is goed zo. Wel vond ik het belangrijk dat mijn dierenarts mee kon in mijn gedachtengang, dat heeft mij wel gesteund. Sterkte!

Nymeria
Helen Langehanenberg fan

Berichten: 5656
Geregistreerd: 10-02-05

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-02-22 15:50

Bedankt voor je ervaring demiyolu. Het klinkt heel erg vergelijkbaar met onze situatie en het gevoel dat ik voor wil zijn dat het 'te ver' gaat. Ja, dan weet ik het helemaal zeker, maar dan had ik het eigenlijk eerder willen beslissen.
We hebben ons juist voorgenomen om te zorgen dat echt lijden wordt voorkomen (en dan is het nu wel al twijfelachtig of dat nu niet dus al te veel is). De dierenarts gaf zelf ook aan dat het tijd wordt om na te denken over het einde.

Veel sterkte met het verlies van je hondje.

Dragan! <3

Santos_05

Berichten: 3059
Geregistreerd: 23-12-04

Re: Mijn hond is een senior. Wat nu?

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-22 17:04

Mijn ervaring is dat je het ineens weet. Je ziet het aan de hele hond/kat, het is mooi geweest. Ogen missen glans, lichaam laat ze in de steek. Maar zolang hij nog kleine rondjes kan lopen is het nog goed.
Dat je er over nadenkt is goed :knuffel:

Insta: EBR_samen_sterk/ FB:EBR https://www.tiktok.com/@hbh_teamebr?_t=8csqHkwEQOo&_r=1
Boomslepen, ploegen, horseboarden, horseball met onze paarden - 1e Equifair Neckrope 2023

dierenfan
Berichten: 9562
Geregistreerd: 27-02-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-02-22 06:59

Nymeria schreef:
Bedankt voor je ervaring demiyolu. Het klinkt heel erg vergelijkbaar met onze situatie en het gevoel dat ik voor wil zijn dat het 'te ver' gaat. Ja, dan weet ik het helemaal zeker, maar dan had ik het eigenlijk eerder willen beslissen.
We hebben ons juist voorgenomen om te zorgen dat echt lijden wordt voorkomen (en dan is het nu wel al twijfelachtig of dat nu niet dus al te veel is). De dierenarts gaf zelf ook aan dat het tijd wordt om na te denken over het einde.

Veel sterkte met het verlies van je hondje.


Sorry maar dit vind ik heel heftig klinken! Twijfelachtig of hij niet nu al lijdt.. Waarom is het kennelijk zo belangrijk dat de hond een bepaalde leeftijd haalt als het eigenlijk niet eerlijk is ten opzichte van levenskwaliteit? Echt denk goed na en maak een juiste beslissing!!
Ik heb nu een hond van 11 die zeer waarschijnlijk geen 12 wordt. Ze is wel de oudste tot nu toe geworden wat nooit verwacht was. Geestelijk in de knoop is lasteriger dan lichamelijk op om een besluit te nemen. Het waren bij mij allemaal honden met een heftig verleden (herplaatsers en niet herplaatsers omdat er geen plaats meer was, kind geboren of dergelijke reden). Ik hoop dat mijn huidige, bewust gefokte kruisingen wel oud mogen worden. Echter leeftijd zegt mij niets. Levenskwaliteit wel.

Werkt pijnstilling niet goed? Ga dan over op een andere, ga over doseren in overleg met de dierenarts uiteraard!! Maar doe iets. Pijn lijden is zo onnodig in de tegenwoordige tijd! Ik heb weken lang een hond van 30 kilo op tramadol voor 40 kilo plus tegelijk novacam voor 40 kilo gehad. Dus 2 sterke pijnstillers tegelijk. Daardoor was hij wel pijnvrij en heeft hij na herstel van die zeer heftige infectie nog hele leuke jaren gehad. Ik geef liever overdosis dan pijn laten lijden. Gelukkig is mijn dierenarts het met mij eens en kan dit in vele situaties ook zonder nare effecten op organen op langer termijn. Echter met welk langer termijn moet je rekening houden als nu eigenlijk al sprake is van geen goede levenskwaliteit meer...

Nymeria
Helen Langehanenberg fan

Berichten: 5656
Geregistreerd: 10-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 04-02-22 07:45

Jouw reactie komt echt heel naar over, dierenfan, alsof we hem koste wat het kost met pijn 15 jaar wilden laten worden. Zoals je hebt kunnen lezen in het topic zijn we al even in gesprek met de dierenarts en hebben we verschillende opties uitgeprobeerd en besproken wat er nu nog mogelijk is voor hem. Soms is levenskwaliteit echter niet zo makkelijk te meten. Hij kan tenslotte zelf ook niet praten. Ik weet dat hij hard is voor zichzelf, maar ik kan alleen maar gissen naar hoeveel pijn hij daadwerkelijk heeft, daar zijn helaas geen meetinstrumenten voor. Daarom is het twijfelachtig.
De keuze maken om hem te laten gaan terwijl hij ook nog goede momenten heeft is lastig, omdat je het dus niet goed kan inschatten. Bijna iedereen in dit topic vind het op basis van zijn verhaal te vroeg voor inslapen, dus uiteindelijk kun je het nooit goed doen voor de mensen om je heen lijkt het wel. Krijg ik op het laatst alsnog bijna spijt dat ik een topic open: het is al zo moeilijk, het laatste waar je op zit te wachten is veroordeling van anderen voor welke keuze je dan ook maakt.

Ben wel erg dankbaar voor de reacties uit vergelijkbare situaties, ervaringsverhalen en hoe jullie hebben gehandeld. Dank jullie wel daar voor.

Dragan! <3

dierenfan
Berichten: 9562
Geregistreerd: 27-02-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-02-22 08:45

Klopt dat mijn reactie hard kan over komen. Ik weet het echter niet anders te omschrijven gezien hoe je zelf in eerdere berichten schrijft dat jullie hem graag 15 willen laten worden ondanks dat het toen eigenlijk al niet meer ging. Dat komt op mij over alsof die 15 belangrijker is dan de gezondheid issues en het welzijn.
Blij om te lezen dat ik dat schrijven verkeerd beoordeeld heb.
Ik heb jarenlang in dieren crematorium gewerkt. Je wil de mensen voor wie de uiteindelijk behaalde leeftijd belangrijker is dan het welzijn de kost niet geven... Ik heb nog vele beelden op mijn netvlies van letterlijk karkassen die veel en veel te laat ingeslapen zijn (of zoals die mensen het noemen vaak in hun ogen vredig een natuurlijke dood gestorven zijn)
Heel nare situaties. Eigenaren hebben echt pijn van het verlies en mijn hard huilt als ik bedenk wat een lijden zo'n dier gehad heeft in de periode voor overlijden. Voor mij is dat niet goed te praten!

Margee

Berichten: 5710
Geregistreerd: 19-08-01
Woonplaats: Kortenhoef

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-02-22 09:02

Onze bejaarde Spaanse is bijna 11 jaar, ruim 50 kg en volgens de DA dan ongeveer 90 jaar.
Ziet slechter en bij twijfel dus flink overal om blaffen, gehoor is prima. Gisteren bij de da geweest, pillen tegen incontinentie gekregen. Geen grote hoeveelheden maar wel veel dweilen.
Ook moeite met zitten en opstaan maar speelt nog met onze 2 jarige Roemeen.
Zij krijgt Novacam op kgś gewicht. Glucusamine en Duivelsklauw geen verschil gezien en omdat ik zelf artrose in mijn vingers heb en groenlipmossel wonderbaarlijk hielp, heb ik ook Synovit besteld. Nu ongeveer een week bezig.
Zolang ze nog speelt, eet en in het weiland rent en graag rondscharrelt, gaat het goed. Je ziet het ineens als de levenslust verdwijnt. Hoe moeilijk ook, dan moet je doorpakken en afscheid nemen. Onze da is de laatste paar keren (hond en kat) thuis geweest. Wel duurder natuurlijk maar het bespaart het dier de reis, de angst en de stress en is echt veel prettiger dan met een dood dier naar huis te moeten rijden. Nog afgezien dat je de hele praktijk bij elkaar jankt daar, dat kan thuis rustig.....
Mensen die ouder worden, krijgen ook klachten maar niet alles is direct einde verhaal.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Slmt9 en 36 bezoekers