Hondje overleden, zonder dat ik het wist
Geplaatst: 27-10-21 20:15
Hoi..
Ik wil dit toch even ergens kwijt..
Vrienden etc. weten het wel, maar toch.
Toen mijn moeder samen was met haar (destijds) vriend, heb ik zo'n 5 jaar lang samen gewoond met het hondje van haar vriend. Het hondje was al dan niet officieel van mij, maar ik heb wel alles met haar gedaan/beleefd in die tijd.
Ik heb toen bijna dagelijks met haar gewandeld, hondentraining gedaan, samen in de fietstas ging ze mee naar het bos, samen zwemmen, zelfs samen mee op buitenrit met mijn verzorgpony. En thuis was ze er altijd om mee te knuffelen als ik verdrietig was. Ze was echt mijn steun en toeverlaat.
Toen ik uit huis ging zag ik het hondje nog regelmatig bij mijn moeder. Echter enkele jaren erna gingen mijn moeder en vriend uit elkaar en ging het hondje met de vriend mee.
We hadden afgesproken dat ik nog bij hem mocht langskomen om het hondje af en toe uit te laten, dus dat heb ik ook gedaan. Het werd wel iets minder vaak, maar toch.
Uiteindelijk heb ik het hondje zo'n 8 jaar gekend.
Echter.. het was nu alweer even geleden dat ik langs was geweest (ik had het ook druk), dus ik belde hem (m'n moeders ex) even op om te vragen hoe het daar was. Vertelde hij dat het hondje al 2 maanden geleden is ingeslapen... en ik wist dat dus niet. Hij had mij niet ingelicht..
Ik vind het ontzettend moeilijk om het nu een plek te geven.. ondanks dat het hondje al oud was en ik wist dat het eraan zat te komen, had ik toch zo graag er nog bij willen zijn. Om haar een laatste knuffel te geven, om haar te bedanken voor de mooie tijden die we samen hebben doorgebracht.. ik ben boos dat dit mij is afgenomen. Het voelt heel raar dat ze al 2 maanden 'weg' is..
Ik weet dat er niks zal zijn/gedaan kan worden om het hondje terug te halen.. ik ben daarom ook niet boos geworden op m'n moeders ex.. maar toch voelt het enorm oneerlijk.
(mensen die mij kennen, zullen vast weten om welk hondje het gaat).
Mijn doel van dit topic.. weet ik niet, van me af schrijven? en misschien begrijpen andere honden-eigenaren mij beter.. (of tenminste als je echt zo'n band met een hond hebt gehad.. dat verlies..)
en hoe jullie ermee om (zouden) gaan..
Bedankt voor het lezen..
Ik wil dit toch even ergens kwijt..
Vrienden etc. weten het wel, maar toch.
Toen mijn moeder samen was met haar (destijds) vriend, heb ik zo'n 5 jaar lang samen gewoond met het hondje van haar vriend. Het hondje was al dan niet officieel van mij, maar ik heb wel alles met haar gedaan/beleefd in die tijd.
Ik heb toen bijna dagelijks met haar gewandeld, hondentraining gedaan, samen in de fietstas ging ze mee naar het bos, samen zwemmen, zelfs samen mee op buitenrit met mijn verzorgpony. En thuis was ze er altijd om mee te knuffelen als ik verdrietig was. Ze was echt mijn steun en toeverlaat.
Toen ik uit huis ging zag ik het hondje nog regelmatig bij mijn moeder. Echter enkele jaren erna gingen mijn moeder en vriend uit elkaar en ging het hondje met de vriend mee.
We hadden afgesproken dat ik nog bij hem mocht langskomen om het hondje af en toe uit te laten, dus dat heb ik ook gedaan. Het werd wel iets minder vaak, maar toch.
Uiteindelijk heb ik het hondje zo'n 8 jaar gekend.
Echter.. het was nu alweer even geleden dat ik langs was geweest (ik had het ook druk), dus ik belde hem (m'n moeders ex) even op om te vragen hoe het daar was. Vertelde hij dat het hondje al 2 maanden geleden is ingeslapen... en ik wist dat dus niet. Hij had mij niet ingelicht..
Ik vind het ontzettend moeilijk om het nu een plek te geven.. ondanks dat het hondje al oud was en ik wist dat het eraan zat te komen, had ik toch zo graag er nog bij willen zijn. Om haar een laatste knuffel te geven, om haar te bedanken voor de mooie tijden die we samen hebben doorgebracht.. ik ben boos dat dit mij is afgenomen. Het voelt heel raar dat ze al 2 maanden 'weg' is..
Ik weet dat er niks zal zijn/gedaan kan worden om het hondje terug te halen.. ik ben daarom ook niet boos geworden op m'n moeders ex.. maar toch voelt het enorm oneerlijk.
(mensen die mij kennen, zullen vast weten om welk hondje het gaat).
Mijn doel van dit topic.. weet ik niet, van me af schrijven? en misschien begrijpen andere honden-eigenaren mij beter.. (of tenminste als je echt zo'n band met een hond hebt gehad.. dat verlies..)
en hoe jullie ermee om (zouden) gaan..
Bedankt voor het lezen..