Bokt.nl

crazycactus schreef:

Heel eerlijk ik zou hem in laten slapen, de hond heeft zelf geen besef van tijd dus waarom zou je langer doormodderen? Maar goed dan komen je eigen emoties om de hoek kijken natuurlijk. Maar liefhebben is ook loslaten (clichee i know)

A3a1 schreef:

Wat super dat je een oude hond nog een goed thuis hebt gegeven

Ik vrees echter dat een dierenarts niks meer kan doen.
Zeker als de achterhand verzwakt is en hij al een beetje incontinent is.

Captain schreef:

Zo moet je het niet zien.. Je hebt toch al heel veel voor hem gedaan?
Sterkte!

Balte schreef:

Een Mastin?

Zo te lezen zou hij dan nu een jaar of 11 moeten zijn, wat al behoorlijk oud is voor zo'n grote hond natuurlijk.
Kan me voorstellen dat het een moeilijke beslissing is, zeker als hun kopje nog goed mee wil.
Ik heb het met een Berner gehad, kon 1 achterpoot niet meer gebruiken en op de duur viel ze al als ze ni haar mand wilde gaan.
Ze bleek ook een tumor te hebben die tegen de endeldarm drukte waardoor ze moeite moest doen om haar drollen eruit te krijgen.
Het allermoeilijkste was, zoals iemand hier al schrijft, naar de dierenarts gaan en ze terug mee naar huis nemen om dan drie weken later heel bewust de beslissing te moeten nemen en bewust met de hond naar daar de te rijden in de wetenschap dat...

pompadour schreef:

Ik heb een flatcoated retriever teefje gehad, en zij stonk ook heel erg , ik heb haar toen laten scheren omdat ik dacht aan haar vacht lag. Bleek dus niet , het kwam van binnen uit.
Toen ik haar in liet slapen want ze ineens een kraag van gezwellen in haar nek. Een agressieve vorm van lymfeklierkanker. Toen zij verdoving prik kreeg ,voordat ze de bewuste spuit kreeg,
Kwam de vieze lucht weer, toen vroeg ik het aan het DA en zij zei dat het door de kanker kwam,

Nicky1963 schreef:

Hoi,

Ruim twee jaar geleden adopteerde ik een heel grote hond uit Spanje. Hij was toen 9 jaar ongeveer.
Al snel werd duidelijk dat hij licht incontinent was en kreeg hij van de dierenarts Propalin. Dat hielp erg goed.
Inmiddels zit hij aan een dubbele dosis en is hij vooral 's avonds erg onrustig, druppelig en continu naar buiten-naar binnen- naar buiten. Soms wel 5 x in een uur!
Hij had ook een heel sterke (vieze) lichaamsgeur, daarom kreeg hij Boldacyn om de lever te ondersteunen en dat hielp ook redelijk.
Enige tijd daarna begon hij ongelofelijk veel te drinken en ook te braken. Internet vertelde mij dat hij wel eens nierschade zou kunnen hebben en ben hem dagelijks 'puur kidney' gaan geven wat in eerste instantie ook goed werkte. Het braken verminderde, echter, de grote dorst bleef.
Hij heeft sinds pas een gezwel op zijn bovenlip, maar daar heeft hij gelukkig geen last/pijn van.
Ook is zijn achterhand zodanig zwak geworden dat hij al bijna een jaar niet meer kan 'galopperen' en nu ook steeds vaker struikelt.
Hij kan steeds moeilijker opstaan, daarom heb ik een orthopedisch kussen voor hem gekocht, zodat hij goed ondersteund wordt als hij ligt. Toch hoor ik hem regelmatig nog kreunen als ie gaat liggen..
Als ik hem knuffel, kam, borstel of scheer kan hij niet langer dan een minuutje of zo blijven staan, dan moet hij zitten of zelfs liggen.
Ook als hij buiten is en zijn behoefte heeft gedaan gaat hij liggen als ie moet wachten voordat hij naar binnen kan.
Mensen die hem (voor het eerst) zien schrikken van zijn zwakke achterhand. Zijn spronggewricht is te dicht bij de grond, volgens 'de kenners'.

Als ik dit allemaal opgesomd zie, weet ik wel dat hij niet lang meer zal hebben, maar mijn vraag is:
Zijn er mensen met honden in een soortgelijke situatie waarvoor de dierenarts nog een goede behandeling heeft gevonden om de hond beter een kwalitatief beter leven te geven?
Morgen ga ik met hem naar de dierenarts. Ik wil het beste voor hem. Behandelen of ..?