pateeke schreef:Zoe_97 schreef:misschien heel stom en een basisoefening, maar iets waar veel mensne niet aan denken.
Heb je hem de "kijk"-oefening al geleerd? Ik ben instructeur gehoorzaamheid op ene hondenschool en verschillende angstige honden in mijn les gehad, net als angst-agressieve honden die dus uitvielen. Wat bij veel honden hielp was dus de kijkoefening. eerst leer je je honde door met ene snoepje van zijn neus naar je voorhoofd te gaan op te kijken naar je ogen, als hij kijkt krijgt hij het snoepje. dit herhaal je zo tot het bevestigd is. Dan ga je het snoepje op een armlengte afstand opzij van je houden en vraag je kijk, dna moet hij dus in je ogen kijken. Wanneer hij kijkt onmiddelijk snoep geven. as dit bevestigd is kan je de snoep verminderen en e kijktijd uitbreiden.
Belangirjk is dat het eerst thuis en op rustige momenten bevestigd is, dna kan je de oefening gaan gebruiken door hem uit zijn angstige gedrag te halen. Hij wandeld langs je en er komt iemand eng aan. Je vraagt hem naar jou te kijken en beloont hem wanneer hij kijkt onmiddelijk. dit meerdere keren tot het enge ding weg is. Je kn dit ook al wandelend doen.
Heel erg belangrijk is de beloning wanneer hij niet gereageerd heeft.
Dit is geen kant en klare oplossing die van de eerste keer gaat werken, op het begin gaat hij misshcien ijken en toch uitvallen, of gaat hij niet kijken, daarom is dan het snoepje en het volhouden belangirjk. Wandel dan niet gewoon door maa vraag het opnieuw als het enge weg is. Na een tijdje zal hij onmiddelijk kijken. De beloning moet groter zijn dan de angst, bijvoorbeeld ene lik smeerpate of salami.
Het lijkt mij dat bij milde angst dit zou kunnen werken. Echter als je hond zo bang is als TS beschrijft en alles is beangstigend dan gaat dit volgens mij totaal niet meer helpen.
Wat er bij angst gebeurt, zowel bij mensen als bij honden, is dat je een bewustzijnsvernauwing krijgt. Wat beangstigend is komt dubbel en dik binnen, andere prikkels komen nauwelijks of niet meer binnen. Om die reden zal een hond die te hoog zit in angst niet reageren op een commando als kijken, noch interesse hebben in lekkers (ookal is dat super speciaal en lekker voor de hond).
Je kan deze oefening proberen toe te passen, maar dan op voorhand ingrijpen, met andere woorden, je laat je hond naar je kijken vooraleer je aan iets komt waar ie bang van is. Dat vraagt wel dat je weet wat je hond bang maakt en je daar zeer aandachtig voor bent.
TS je schrijft dat er een lichamelijk onderzoek geweest is. Zijn er ook beelden van de hersenen gemaakt of is een hersentumor op een andere manier uitgesloten? Wellicht heeft je hond dit niet, maar ik zou dat als baasje wel zeker willen uitsluiten.
Jullie hebben al heel veel geprobeerd. Je kan natuurlijk naar Utrecht gaan en gaan luisteren naar wat zij jullie kunnen bieden. Persoonlijk zou ik de optie euthanasie nog wel in het achterhoofd houden. De levenskwaliteit van zo’n angstige hond lijkt mij, ondanks alle moeite die jullie doen om het voor de hond zo goed mogelijk te doen, niet zo hoog en ook jullie hebben het denk ik niet gemakkelijk.
Het commando aanleren is tot nu toe sowieso nog niet gelukt.
Als er bijvoorbeeld 500 meter verderop iemand loopt heeft de hond daar al aandacht voor, dan lukt het nog wel om hem af te lijden maar hij blijft erg alert.
Een commando wat hij kent zoals zit lukt dan nog wel, maar naarmate de prikkel dichterbij komt word het steeds spannender en op een gegeven moment werkt mijn commando niet meer, ik denk dat het met het commando kijk ook zo zal zijn.
Ik wil wel proberen om hem dit commando alsnog te leren maar ik denk dat zolang hij nog zo extreem snel geprikkeld is hij dit buitenshuis sowieso niet meer gaat doen.
Beelden van de hersenen zijn er (nog) niet gemaakt.
De dierenarts verwacht niet dat hier iets uitkomt of dat er iets uitkomt wat je kunt of wilt behandelen.
Ik zou het wel graag echt willen weten maar dit is wel een zeer duur onderzoek wat ik opzich niet erg vind maar als de kans groot is dat er of niks uitkomt of er komt iets uit waar je niks aan kunt of wilt doen en hem laat inslapen vraag ik me af of dit de kosten waard is.
Wij hebben ook gewoon al ontzettend veel geld uitgegeven voor de hond en zijn nog geen steek verder, de geldput is niet eindeloos natuurlijk.
Ook dit zal weer een heel stressvol iets voor hem zijn.
Wij overwegen wel om een scan te laten maken maar zijn er dus nog niet uit.
Wij hebben wel een foto van de hond laten lezen door een medium, deze voelde niks in zijn kop.
Zelf geloofde ik nooit zo in dit soort dingen, maar een vriendin heeft me overgehaald, deze persoon kon mij wel dingen over de hond vertellen die ze echt met geen mogelijkheid kon weten, dit vond ik wel echt bijzonder.
Euthanasie houden wij ook zeker in ons achterhoofd maar we hopen dat er toch nog iets is wat ons kan helpen.
Voor ons zelf is het inderdaad ook zeker niet makkelijk, de hond beheerst ons leven nu echt, zo kunnen wij bijvoorbeeld niet op vakantie of een dagje weg. Soms kan ik hem wel voor een paar uurtjes bij mijn ouders brengen, dit gaat goed hij is het daar gewend, maar het punt is dat ze hem niet kunnen uitlaten omdat hij zo uitvalt, ze kunnen hem dan niet houden. Daardoor kunnen wij nooit een keer een volledige dag weg etc. Uitstapjes maken met hem gaat ook moeilijk waardoor we best wel aan huis gekluisterd zitten. Ook onze andere hond is er de dupe van, hiermee maak ik wel regelmatig een extra wandeling in een losloopgebied zodat hij ook andere honden enz tegen komt, echter schiet dit er ook nog wel is bij in wat ik erg sneu vind. Straks van de winter lukt dit alleen in het weekend doordat mijn man doordeweeks pas in het donker uit zijn werk komt en hij moet bij de andere hond thuis blijven anders jankt hij de boel bij elkaar.
We zijn dus best wel beperkt
somokkele schreef:Jeetje, wat een verhaal. Als ik je verhaal zo hoor, vermoed ik toch ergens een fysieke onderliggende oorzaak. Eerst dat achterhalen, dan idd kijken icm een gedragstherapeut wat haalbaar is. Niet alles is trainbaar en ik heb het vermoeden dat dat ook bij jullie hond zo is, zeker aangezien hij dus al 3x terug gebracht is hiervoor.
Hebben jullie clomicalm al geprobeerd als angstremmer?
En in het achterhoofd houden dat als het geen hondwaardig bestaan meer is, euthanasie altijd een optie is, hoe moeilijk die beslissing ook is...... Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat jullie erachter komen wat er met hem aan de hand is en dan hoop ik heel erg dat het voor beide partijen ook nog een leefbaar leven is
Clomicalm hebben wij nooit geprobeerd, wel andere angstremmers maar deze deden weinig of niets. Ik ga er is meer info over opzoeken!
Euthanasie houden wij inderdaad zeker in ons achterhoofd maar we hopen dat er nog iets aan te doen valt!
