Tja en dan....

Moderators: Muiz, Firelight, Maureen95, NadjaNadja, Essie73

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
NoGo

Berichten: 1891
Geregistreerd: 30-08-03
Woonplaats: ergens bij de zee

Tja en dan....

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-10-16 19:51

Na lang twijfelen toch besloten een eigen topic te openen.

Stukje voorgeschiedenis:
Mijn hele leven eigenlijk honden gehad.
3 jaar geleden samen met mijn ex nog 1 hond en tussendoor vaak opvangers.
Mies degene waar het over gaat zouden we tijdelijk opvangen.
Maar vanaf het moment van overdracht was het liefde op het eerste gezicht en wisten we allebei die gaat niet meer weg!
Hondje had redelijk wat trauma's en na Veel geduld en training hadden we er een super leuk en lief hondje aan.
Helaas ging de relatie over en nam ex onze andere hond van de 1 op de andere dag mee.
De verlatingsangst was direct volledig terug en omdat mijn leven op dat moment heel hectisch was en ik het niet goed geregeld kreeg ging miesje overal met mij mee naar toe van stal naar vrienden werk enz.
Toen mijn leven weer een beetje op orde kwam en ik mijn eigen huisje kreeg kwam ook de tijd weer om te werken aan de verlatingsangst en het alleen zijn.
Er zijn flink wat gedragstherapeuten aan te pas gekomen en er is Veel tijd en geld in haar geïnvesteerd en alhoewel het langzaam aan beter leek te gaan kwam er na een jaar een pup op mijn pad die ik in huis heb genomen.
Een risico realiseerde ik mij want wat als de pup het gedrag zou overnemen? maar met een goed back-up plan durfde ik de stap wel aan.
De verlatingsangst was overigens zo goed als direct weg dus mijn gevoel had mij niet in de steek gelaten ze miste gewoon een maatje waaraan ze zich kon optrekken en swiffer vond alles leuk dus nam mies ook echt mee in die positieve'flow'.
*tijdsprong naar jaar verder*
Mijn leven is ondertussen geheel op orde, ben ondertussen nog een keer verhuisd naar een woning met tuin.
Vorig jaar begon het, mies vind Veel dingen niet leuk, houd niet van spelen, houd niet van water houd niet van lange wandelen maar is knettergek op eten knuffelen en kroelen.
Mijn leven werd juist steeds drukker en hoewel mijn honden nog steeds meekonden naar werk (wat mies echt geweldig vind want dan krijgt ze aandacht) deed ik dat na een escalatie steeds minder omdat swiffer hierdoor juist banger is geworden en dat is gewoon niet handig met cliënten die niet volledig betrouwbaar zijn in omgang.
Met drukker bedoel ik dat zowel mijn werkactiviteiten uitbreiden alswel mijn sociaal leven.
Ik doe Veel wandelen met vriendinnen met honden of skeeleren fietsen of de honden gaan mee naar stal.
Ik merkte dat mies hierin steeds meer terug trok het onregelmatige werken geen vast ritme ze was gewoon zichzelf niet meer en Door mijn onregelmatige werktijden en dus leven leek zij steeds ongelukkiger.
Ik sprak erover met vrienden, voelde mij een slechte baas omdat het idee in mijn hoofd ontstond dat zij niet gelukkig was en ik kreeg het ook niet veranderd of verbeterd.
(Kleine kanttekening ik riep altijd al als ik een oud vrouwtje die weinig wandeld Veel knuffelt en altijd Thuis is vind voor haar dan gaat ze weg hoor en al was dat altijd als grapje bedoeld er zat toch een kleine kern van waarheid in want mies is echt een kroelkip die het liefst de hele dag knuffelt terwijl ik meer van het ravotten spelen rennen vliegen enz ben)

Maar nu:
Ik ben 4 maanden weg geweest naar Italië en bij thuiskomst heb ik een totaal andere hond.
Mies is 4 maanden bij mijn moeder geweest en zag eruit om Door een ringetje te halen zoooo gelukkig, maar volgens mijn moeder niets veranderd.
Helaas ik kreeg gelijk....
Want ze was wel degelijk veranderd, voordat ik wegging liep ze halverwege de wandeling wel eens naar huis of ging ze liggen als ze geen zin meer had als ik na een wandeling s'avonds nog een x wilde skeeleren maar nu was het extreem...Ze wilde niets meer, maar zodra we richting moeders gaan is het een totaal ander hondje en weet ze niet hoe snel ze daar moet komen.

Natuurlijk kan je zeggen geef het even tijd ze was altijd bij je als je schaduw en je heb haar toch 'in de steek' gelaten.
Maar zo voelt het niet....
Het voelt keer op keer alsof ik faal als baas.
Als ik filmpjes zie van haar bij mijn moeder zwemmend en zelfs met andere honden spelend! Als het gelukkigste hondje vd wereld voelt het als mijn falen, want ik krijg haar niet blij.

Ik weet dat ik dingen zou kunnen veranderen 1 x per dag een lange wandeling ipv ook nog skeeleren fietsen, naar vrienden of mee naar stal maar buiten dat ik mijn andere hondje dan tekort doe in haar energie zijn mijn honden dan ook veel te vaak en lang alleen thuis.
Toch durf ik met 100% zekerheid te zeggen dat mies wel die rust nodig heeft want waarom doet ze het dan wel goed bij mijn moeder die lang en onregelmatig werkt en bij mij niet.

Ik heb altijd gezegd wat er bij mij levend inkomt gaat er alleen dood uit.
En toch vraag ik mij af of ik wel eerlijk bezig ben of het niet veel eerlijker zou zijn om voor mijn miesje een rustig en stabiel baasje te zoeken?
Of zie ik nou simpele oplossing over het hoofd?

(Hou het aub netjes ik wil gewoon heel graag even mijn verhaal kwijt en weten of andere er anders tegenaan kijken)

ik ben gewoon wie ik ben, en als je dat niet hebben ken, blijf ik lekker toch wie ik ben
*klik*voor mijn [o]beestenbende


saskiaojan

Berichten: 7233
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: friesland

Re: Tja en dan....

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-16 20:00

Heel simpel, kan ze niet bij je moeder gaan wonen, dan blijft ze nog in jou leven maar is ze wel op haar rustige vertrouwde plekje.

Succes en sterkte, ik heb ook altijd geroepen wat erin komt blijft tot het einde, totdat ik een herplaats teckel kreeg die hier op een gegeven moment na 2 jaar zo de boel beheerste en mijn Jack keer op keer aanviel heb ik toch besloten om voor de rust haar naar een superleuk baasje te doen waar ze alleen is en de koningin ..... Alle honden kwamen tot rust en roos heeft een superplekje gekregen. Soms moet je keuzes maken die tegen je gevoel ingaan maar zoveel beter zijn voor alles en iedereen.... En onthoudt liefde is ook loslaten :(:)

tamary

Berichten: 29051
Geregistreerd: 19-06-02
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-16 20:02

Je kent je moeder, weet hoe ze is met honden en 4 maanden "proeftijd" gingen al erg goed. Met 2 honden die kennelijk zo verschillende behoeftes hebben qua beweging is het lastig. Je kan nu de hond die zich veel prettiger voelt bij minder lopen en meer knuffelen bij een passende baas onderbrengen. Doen zeg ik, je kan de boel toch wel in de gaten houden aangezien het familie is en je gaf al aan dat bij geschikt baasje ze weg mocht.

Je bent geen slechte baas, enkel past jouw leefpatroon niet bij de bewegingsdrang van deze hond, daarmee blijven plagen maakt hond niet gelukkig en jouw sociale leven er op aanpassen maakt jouw ongelukkig. Waarom beide ongelukkig blijven als je beide gelukkig kan worden door uit elkaar te gaan?

[o]
Bayo - 01-01-1996 - 15-04-2017 ;(
“Technological progress has merely provided us with more efficient means for going backwards.” – Aldous Huxley –

NoGo

Berichten: 1891
Geregistreerd: 30-08-03
Woonplaats: ergens bij de zee

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-10-16 20:06

Chips had ik in mijn topic moeten zetten...
Mijn moeder is geen optie, haar hond is al op leeftijd en zal niet heel lang meer meegaan (klinkt cru bedoel het niet zo) zodra deze hond er niet meer is gaat zij bij haar vriend wonen en daar is geen 'plek' voor mies.
Anders had ik dit zeker gedaan!

ik ben gewoon wie ik ben, en als je dat niet hebben ken, blijf ik lekker toch wie ik ben
*klik*voor mijn [o]beestenbende

KarmaChansy

Berichten: 6924
Geregistreerd: 17-05-05
Woonplaats: Sverige

Re: Tja en dan....

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-16 20:59

jeetje wat lastig voor je zeg! Jammer dat je moeder geen optie is, ik ken je niet dus ik kan alleen maar uitgaan van je verhaal maar ik denk dat mies qua ritme misschien ergens anders gelukkiger is. Ik geloof zeer zeker dat je haar alle liefde van de wereld geeft maar dat zal niet genoeg zijn voor haar, zij houdt van alles op het gemakje doen. Lekker een couchpatato spelen als ik dat zo lees, terwijl jij meer van hup hup we gaan lekker dit doen en dat.

You are either an ocean or a puddle, don't be a puddle. People walk through puddles like there nothing. Oceans fiets destroy cities
Karma 30/06/2015 <3 Chansy 17/04/2011 <3 Balto 15/10/2017 <3 Jinx 18/02/2019 <3


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot en 22 bezoekers

cron