Volgens mij moet ik me klaar maken, op het einde van een enorm liefde hond.
De hond van mijn beste vriend/ stiefpa, is 10 jaar. Een prachtige stafford. Een lieve, vrolijke, aanhankelijke teef, die nooit van ophouden weet. En de laatste tijd, (jaar), vinden we steeds meer 'kwaaltjes'. (slechtziend, slecht horend etc.)
Nu heeft ze twee grote bulten/ pukkels/ erwten op haar poot. Ze heeft er geen last van, maar jeetje. Ergens weet je toch al: Dit is ouderdom, dit kan niet goed zijn.
Van de week gaat ze naar de dierenarts, om echt te kijken wat het is.
Maar ik ben zo bang, dat dit haar laatste jaar is.
Ze is zo enorm lief, veranderd door de laatste jaren heen.
Ze heeft verschillende baasjes gekent, maar is altijd weer 'doorgeschoven' via marktplaats naar een ander. Enorm sneu natuurlijk. Dat heeft wel impact op een dier.
Als ik haar uit laat, of even langs kom, is ze zo lief. Echt een vriendinnetje. En dan besef ik: Ik wil haar niet kwijt... Ze is gek op spelen, knuffelen, eten, wandelen, slapen. En alles wat een hond nog meer leuk vind. Ze zit gewoon geestelijk nog goed in haar vel. En haar lichaam werkt momenteel tegen...
Aarg.... ik laat in dit topic wel weten, wat de uitslag is, en hoe het verder met haar gaat.
Ik wil je niet kwijt, topper
Ik voel een geitenwollensok aankomen.. Misschien zit ie wel in mijn doos 
ik ben er voor 
Vetbult wrs dus laat m lekker zitten. Ga haar niet nog een x onder zeil brengen als het niet heel hard nodig is. 
