Gisteravond hebben wij ons allereerste pleeghondje opgehaald, Sam.
We zijn in september aangemeld bij Honden zonder Toekomst als pleeggezin, en gisteren was de vlucht vanuit Gran Canaria.
Het leek me leuk om mijn bevindingen te delen, en als er mensen geïnteresseerd zijn, updates te geven over Sams ontwikkelingen!
Sam is +/- 7 maanden oud en heeft vanaf 3 maanden in een dodingsstation gezeten.
Sam nog op Gran Canaria
Gisteravond hebben we hem opgehaald na zijn lange reis (hij is half 3 in de middag ingecheckt en heeft daarvoor al in zijn vliegkrat gezeten), hij was doodsbang in de auto. Zijn neus in een hoek van de bench gestopt, en doen alsof alles niet bestaat.
Eenmaal binnen konden we hem wel verlokken met een lekkere kauwstick, en was hij zowaar even vrolijk.
Vannacht heeft hij bij ons op de kamer geslapen, bench erbij en open. Hij heeft zich echter onder mijn nachtkastje gewurmd en daar opgefrommeld de nacht doorgebracht, met z'n neus in de hoek.
Hij heeft vanochtend geplast aan de riem in de tuin (hoera! Volgens de stichting duurt dat voor de meeste honden meerdere dagen voordat ze dat durven) en zit nu weer onder een tafeltje geperst met z'n gezicht weggestopt, het arme ding.
Hij is echter wel er uit te lokken met een snoepje
Zometeen gaan we een stukje wandelen, ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan!
en nu is alles weer normaal. 
