Geplaatst Ik plaats eigenlijk nooit meer iets op bokt, maar ik ben radeloos.
In april hebben wij een 1.5 jaar oude Russische blauwe geholpen kater over genomen, van iemand die in een heel groot en druk gezin woonde. In het begin zag je hem op bloeien, wij wonen op woon boerderij waar het rustig is en hij de hele dag buiten kan spelen. Hij mocht bij ons op de slaapkamer tot dat mijn vriend astmatische aanvallen begon te krijgen, wat bleek dat hij allergisch was voor de kat, en toen mocht de kat dus niet meer op de slaapkamer.
In het begin ging het allemaal nog oké, hij is altijd enorm opdringerig geweest (lees: net zo lang miauwen tot hij zijn zin krijgt, wat gerust 3 uur lang door gaat) maar dat was dan overdag.
Sinds hij niet meer op de slaapkamer mocht, begon het opdringerige gedoe ook snachts. Hij hangt continu aan de deurklink , gaat keihard krijzen tot je er gillend gek van word. Ook snachts gaat dit riedeltje gerust 3 uur lang door.
Ik had het idee dat hij zich alleen voelde , en hebben we een vriendinnetje voor hem van dezelfde leeftijd erbij genomen. Die twee samen gaan super, en ze zijn lief met elkaar en spelen met elkaar, en zij is dan ook ontzettend makkelijk.
Dit is even goed gegaan, maar nu sinds 3 a 4 maanden is het weer mis, vanaf een uur of 3 snachts krijst ie net zolang tot dat wij op staan. Wij doen hier dus al 3 a 4 maanden lang met een uur of 4 slaap, en ik begin er nu helemaal klaar mee te raken.
Hij gaat de hele dag van half 7 sochtends tot een uur of 8/9 Savonds naar buiten, hij is dus wel goed moe voordat we naar bed gaan. Ook heb ik er nog nooit aandacht aan besteed als hij zo loopt te miauwen aangezien negatieve aandacht ook aandacht is.
Ik ben zelf de hele dag door op het terrein bezig met de paarden, en dan is hij altijd actief en blij. Hij loopt me het liefst de hele dag achter na en is bezeten van mij en mijn aandacht. Zodra ik hem binnen haal ligt hij de hele avond bij me op schoot, maar mijn vriend vind hij maar niks. Zodra die hem aait terwijl die op mijn schoot ligt word hij direct wakker (terwijl ik hem de hele tijd aan het kriebelen ben) en gaat ie grommen of blazen, hij heeft nog nooit uit gehaald maar hij laat duidelijk merken dat hij hem niet aardig vind.
Ondertussen weet ik niet meer wat ik er mee moet, na een paar maanden veel te weinig slaap begin ik langzaam gek te worden van hem. Ik ben gek op die kat, en medisch kunnen ze zomaar niks vinden, maar zijn gedrag breekt ons op. Ook de relatie van mijn vriend en ik komt niet ten goede door al het slaap te kort.
Is hier iemand die ook ervaring heeft met dit soort problemen bij katten? Of weet iemand een goede gedrags therapeut ? Ik hoop dat er mensen zijn die tips hier voor hebben...
het is inmiddels een niet te volgen verhaal geworden , maar ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen en hoe ik dit het beste kan omschrijven. Heel erg bedankt voor degene die dit helemaal gelezen hebben.
Dit is het beruchte monster waar het om gaat:
) en zelfs belletje trek-spelletjes speelde (deurklink hangen en snel wegrennen incl PRRRT 
). Ik was dat zo moe op een gegeven moment, dat ik heel stilletjes ben opgestaan tijdens een zeurpartij, de deur met een schreeuw open trok en een slof op z'n kop gooide. Het was direct gedaan 
Klaaz had zijn eigen kamer en dat ging redelijk goed. Maar als zn dekentje viel, of wanneer hij zich verveelde mauwde hij ook net zo lang tot hij aandacht kreeg.