Wanneer is het genoeg?

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-18 15:13

Wanneer is het genoeg? Een topic die je wel vaker voorbij ziet komen op bokt. Vaak als ik die lees, heb ik voor mijn eigen al een beeld.
Maar nu? Nee ik heb geen idee, voor ons is alles tegenstrijdig.

Het gaat om een hondje dat eigenlijk al 8 jaar in geleende tijd leeft om, het maar zo te zeggen.
Vanaf hij 2 was getobd met rug problemen, diagnose: aangeboren vernauwing van het ruggenmerg met een hernia als gevolg. Helaas niet te opereren.
Uiteindelijk krabbelde hij iedere keer weer op zodat we niet de knoop hoefde door te hakken om hem te laten gaan.
Dit blijft altijd een gevoelige plek bij hem. Maar met gedoseerde beweging gaat dat nu goed. Je ziet wel dat hij het los rennen echt wel mist. Heel af en toe mag hij even los en dan is hij zo blij. Je ziet hem genieten. Waar dat een half jaar geleden nog 1x per week kon, is nu eigenlijk 1x per 2/3 weken het max. Maar hij knapt er geestelijk echt van op. Hij mag dan naast ons huis even op het gras en bij het strandje loslopen. Wel merken we aan hem dat wanneer hij te gek doet, hij stijf loopt en zich echt wel in de weg zit. Daarom is het max 10 minuutjes en dan weer aan de riem.

Daarnaast is er vorig jaar een flinke tumor weg gehaald, helaas voelen we dat deze terug komt. Is nog een klein bultje. Nog een keer weg halen is volgens de da geen optie meer.

Het laatste jaar drinkt en plast hij een stuk meer. Dit meten we af op advies van de da zodat we weten hoeveel. gemiddeld is dit 1.2 liter per dag. Best veel voor een hondje van 18 kg.
Urine en bloed onderzocht en nieren, lever etc allemaal goed, ook geen suikerziekte. Wel concentreert hij het niet voldoende.
Maar of het vele plassen nu de oorzaak is van het vele drinken of anders om is niet duidelijk.
De laatste tijd steeds vaker ongelukjes dat hij het niet op kan houden.

Gisteren een gesprek gehad met onze vaste da uit de kliniek. Die gaf aan dat het nog wel eens cushing kon zijn. Maar op het vele drinken/passen na heeft hij hier geen symptomen van. Da geeft aan dat in zijn geval moeilijk gaat worden dat ivm met de tumor, die kan het nl ook veroorzaken. Dit alles onderzoeken komt op een kleine € 500 en dan komt de eventuele behandeling indien het kan er nog bij.
Een operatie kan hij niet meer aan, en opereren hem liever ook niet meer.
Het ongewenste urine verlies verwachten ze niet dat dit gaat verdwijnen.

Verder slaapt hij heel veel, en we twijfelen eraan of hij pijn heeft. De da geeft aan geen advies verder te kunnen (of mogen?) geven. En de bal licht bij ons. Puur omdat er meer speelt. Afgelopen dec was hij een periode slecht en toen had de da al in zijn dossier voor andere collega's gezet, dat als wij beslissen dat het genoeg is hier gehoor aan gegeven moet worden.
We moeten nu zelf bepalen wanneer het genoeg is. En dat is verrekte moeilijk. Want wanneer bepaal je dat? Want de da liet wel doorschemeren dat wanneer we wachten en hij op een ochtend in zijn eigen plas wakker word we te laat zijn.

Maar als wij nu naar hem kijken dan,
* Is hij nog regelmatig echt blij en komt zelf om te spelen
* Eet net zoals anders, is nooit een hele beste eter geweest
* Een grote clown die hij ook altijd al is geweest.

Of het nu kwam dat onze houding gisteren anders dan anders was, geen idee (wij grapte al, hij had het telefoon gesprek tussen mijn man en mij afgeluisterd).
Dat mijn man en zoon uit het werk kwamen was hij dol enthousiast, uitbundiger dan anders.
Bleef gek doen en de clown uithangen.
Echt een spelletje mind fiets vanuit zijn kant haha, ik ben te goed nog.
Is gekheid want zo denken ze helemaal niet.

Maar hier thuis kunnen we alle 4 nou niet zeggen van, ja wanneer. We willen voor hem echt niet te laat zijn, maar ook niet te vroeg.

Divers

Berichten: 1060
Geregistreerd: 27-06-18

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-10-18 15:33

Je bent nooit te vroeg.

BigOne
Berichten: 38193
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-10-18 15:42

Divers schreef:
Je bent nooit te vroeg.

Inderdaad, niemand kent zijn dier zo goed als jezelf en toch ben je heel vaak met dit soort zaken te laat. Uit je verhaal blijkt veel liefde voor het dier maar ook onomkeerbare zaken die tot veel ongemak gaan lijden voor het dier. Ik zou hem een week knetter verwennen, met eten en los lopen waar hij maar wil en dan laten gaan. Misschien krijgt hij een flinke terugslag in bewegen die dagen maar dat kan alleen je keuze voor inslapen bevestigen, het hoofd wel wil maar het lichaam op is.

Sterkte.

Ianthe
Berichten: 1542
Geregistreerd: 24-04-13

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-10-18 15:48

Ik had een oudje van 14 jaar geadopteerd en na 8 maanden zag ik gewoon dat zijn blik anders was, hij kwam amper nog de mand uit en zijn hele houding was opeens anders. Hij liep daarvoor echt nog super vrolijk mee op wandelingen. Naar DA gebracht om nog even te checken en bleek dat zijn hart er ook bijna mee op hield.. Dus laten inslapen, anders was die vanzelf wel een keer overleden in zijn slaap, maar omdat hij gewoon niet meer vrolijk was heb ik hem laten inslapen.

Het moet nog waardig blijven voor de hond, als die inderdaad in zijn eigen plas gaat liggen, ben je te laat eigenlijk. Lees soms verhalen van mensen die dit ook afvragen en dan staat er al bij dat de hond regelmatig binnenplast en erin blijft liggen. Dat vind ik echt zo triest.. of mensen die een luier bij de hond om gaan doen, kom op zeg.

Pluttersput

Berichten: 15016
Geregistreerd: 11-09-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-10-18 15:48

Dat zou ik inderdaad ook doen. Als het mijn hondje was, en de dierenarts gaf aan eigenlijk niks meer te kunnen betekenen, ging hij nu flink op pijnstillers, plande ik alvast een datum voor euthenasie en liet hem tot dan lekker los lopen en knuffelen en verwennen.

Ik heb het nu 2x voorbij zien komen, mensen die te laat waren. Door hun eeuwige: oh ja maar vandaag heeft hij weer een goede dag, we kijken het nog even aan.. en dat wil je niet. Je wil niet denken: ik had toch gisteren al moeten gaan, maar toen leek hij nog zo goed. Dat neem je jezelf echt kwalijk. Dan kan je beter op een relatief hoogtepunt stoppen, wetende dat het toch niet lang meer zou duren, dan dat je te lang door blijft gaan..

Wat je ook kiest, sterkte. Leuk is het nooit om de beslissing te moeten maken :(:)

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-18 16:31

Divers schreef:
Je bent nooit te vroeg.

Dat zeg ik ook altijd, maar als ik dan naar hem kijk en hij hangt weer de vrolijke clown uit ben ik bang dat ik weer wel te vroeg ben. Snap je wat ik bedoel?
bigone schreef:
Divers schreef:
Je bent nooit te vroeg.

Inderdaad, niemand kent zijn dier zo goed als jezelf en toch ben je heel vaak met dit soort zaken te laat. Uit je verhaal blijkt veel liefde voor het dier maar ook onomkeerbare zaken die tot veel ongemak gaan lijden voor het dier. Ik zou hem een week knetter verwennen, met eten en los lopen waar hij maar wil en dan laten gaan. Misschien krijgt hij een flinke terugslag in bewegen die dagen maar dat kan alleen je keuze voor inslapen bevestigen, het hoofd wel wil maar het lichaam op is.

Sterkte.

Haha met eten verwennen komt wel goed ;-) Constant los laten rennen is echt funest voor zijn rug, maar dat is al jaren zo. Want dan komt de hernia echt weer opspelen. Gaat hij ook echt met een krom gebogen rug lopen. Iets wat hij nu niet doet. Maar geeft idd misschien wel weer bevestiging idd.
Ben het zeer zeker met je eens dat zijn koppie beter is dan zijn lijf.
Hij is echt mijn maatje en omgekeerd ook.


Ianthe schreef:
Ik had een oudje van 14 jaar geadopteerd en na 8 maanden zag ik gewoon dat zijn blik anders was, hij kwam amper nog de mand uit en zijn hele houding was opeens anders. Hij liep daarvoor echt nog super vrolijk mee op wandelingen. Naar DA gebracht om nog even te checken en bleek dat zijn hart er ook bijna mee op hield.. Dus laten inslapen, anders was die vanzelf wel een keer overleden in zijn slaap, maar omdat hij gewoon niet meer vrolijk was heb ik hem laten inslapen.

Het moet nog waardig blijven voor de hond, als die inderdaad in zijn eigen plas gaat liggen, ben je te laat eigenlijk. Lees soms verhalen van mensen die dit ook afvragen en dan staat er al bij dat de hond regelmatig binnenplast en erin blijft liggen. Dat vind ik echt zo triest.. of mensen die een luier bij de hond om gaan doen, kom op zeg.

Hem zien wakker worden in zijn eigen plas wil ik echt niet voor hem! Want dan ben je idd echt te laat.
Moet zeggen dat hij met liggen eigenlijk nooit nat is, is echt met lopen dat er soms wat druppeltjes uit druppelen. In de hal met naar buiten gaan laat hij het wel eens lopen omdat hij het dan slecht op kan houden. Hierbij maakt geen verschil in tussentijd. Want soms geeft hij aan dat hij er na anderhalf uur weer uit moet en gebeurt, maar bv na de nacht niet. Bij mij heeft hij tot op heden nooit in de hal geplast, alleen bij mijn man (gebeurt het het meeste) en af en toe bij de kinderen (14+18)

Pluttersput schreef:
Dat zou ik inderdaad ook doen. Als het mijn hondje was, en de dierenarts gaf aan eigenlijk niks meer te kunnen betekenen, ging hij nu flink op pijnstillers, plande ik alvast een datum voor euthenasie en liet hem tot dan lekker los lopen en knuffelen en verwennen.

Ik heb het nu 2x voorbij zien komen, mensen die te laat waren. Door hun eeuwige: oh ja maar vandaag heeft hij weer een goede dag, we kijken het nog even aan.. en dat wil je niet. Je wil niet denken: ik had toch gisteren al moeten gaan, maar toen leek hij nog zo goed. Dat neem je jezelf echt kwalijk. Dan kan je beter op een relatief hoogtepunt stoppen, wetende dat het toch niet lang meer zou duren, dan dat je te lang door blijft gaan..

Wat je ook kiest, sterkte. Leuk is het nooit om de beslissing te moeten maken :(:)

Vind sws dat hij meer goede dan slechte dagen moet hebben. Om me heen zie ik ook dat mensen te lang wachten en steeds uitstellen.
De da wil eventueel nog de onderzoeken op cushing willen doen. Maar heel eerlijk zie ik het niet zitten. Kijk als ik zeker weet dat hij daarna nog een redelijk normaal leven heeft geef ik met liefde die € 500 er aan uit. Medicatie kost daarna minimaal € 50 p/mnd gebaseerd op de laagste dosis. Maar via google kwam ik erachter dat een tumor in de buik (in zijn geval overgang borst - buikholte) of bijnieren de medicijnen niet gaan werken. Is het en en, is er ook geen optie meer.


Ik ben naar de da altijd heel open en zeg ook altijd "het moet wel eerlijk blijven".
Gisteren zei hij nog, dat zeg je altijd maar daar kan ik je geen eerlijk antwoord op geven. Aan de ene kant is het dan omdat ze het eigenlijk niet morgen zeggen dat ze het adviseren. Of weet hij het echt ook niet meer?
Zijn advies was, ga met elkaar thuis overleggen met wat de mogelijkheden zijn.
Voor mijn gevoel is dit geen bevredigend antwoord als jullie snappen wat ik bedoel.
Aan de ene kant is hij nog goed en aan de andere kant een stuk minder

Goof

Berichten: 28760
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-18 14:36

Lastig he, dit soort situaties. Ik heb vorig jaar ook een soortgelijk topic geopend.
Ik heb uiteindelijk 4 maanden geleden mijn hond laten inslapen. Ze heeft tot de laatste minuut gespeeld, letterlijk, want we hebben haar spelend met een bal mee de praktijk in genomen. Ik heb me zolang afgevraagd wanneer het nou tijd was, of ik niet te vroeg of te laat was, of ik geen dingen over het hoofd zag omdat ik er zo dichtbij stond. Wat mij de doorslag gaf was dat ze ineens krachtverlies in de achterhand liet zien. Wat zwalken met lopen, instabiel staan, wegslippen met rennen en spelen. Toen heb ik de knoop doorgehakt.

Hele andere situatie dan waar jij in zit, dat wel, maar wat ik aan wil geven is dat het niet altijd iets zegt dat ze blij blijven en blijven spelen, dat zit erin en gaat er niet uit. Als er weer een tumor groeit weet je dat het een aflopende zaak is helaas. Ik zou niet te lang wachten, je wil voorkomen dat het dier er last van krijgt.
Verwen hem nog even intens en laat hem op tijd gaan.

Flygill
Berichten: 8044
Geregistreerd: 10-08-04
Woonplaats: Overloon

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-18 15:10

Ik weet niet of dit je kan helpen maar ik wil wel 2 voorbeelden met je delen.

Het eerste voorbeeld is de hond van mijn ouders. Hij was altijd een hele felle actieve hond, ook al werd hij wat ouder. Hij kreeg zo voor en na wat kwaaltjes, niks ernstigs maar wel wat ongemak. Ook druppelen, niet meer goed plas op kunnen houden. We hebben ons als gezin vaker dezelfde vraag gesteld, wanneer is het genoeg? Op een nacht werd mijn moeder wakker omdat hij onrustig door het huis liep. Hij kwam niet meer op het bed en leek de weg kwijt. Hij keek met een bepaalde blik, en toen was het genoeg geweest. Ze hebben hem de volgende dag in laten slapen, misschien te vroeg in sommige ogen maar hij heeft wel zijn waardigheid gehouden en niet ineens wakker geworden in zijn eigen plas ofzo.

Het 2e voorbeeld is nog niet zo lang geleden. Ik heb 2 katten van beiden 13 jaar oud. Een van beiden was 2,5 jaar geleden geopereerd aan een tumor in de buik. Ze hebben dit weggehaald, en ze leefde in haar bonustijd. Ze was wat benauwder, zeker met het warme zomer weer maar verder was ze nog steeds vrolijk en lief. Iedere keer als ik dacht misschien is het genoeg geweest leek het weer beter te gaan. We kwamen eind mei terug van vakantie en er leek niks aan de hand, echter werd ze een paar dagen later flink benauwd. At en dronk goed, en knapte met een paar uur flink op.
De periode daarna ging het met ups en downs, niet helemaal zindelijk (is ze nooit geweest) maar bleef eten als een bootwerker. Tot haar laatste weekend. Op vrijdag begon ik verandering te merken, en zei tegen mijn man dat ik er een slecht gevoel over had. Ik heb haar tot op het bot verwend dat weekend en op maandag ochtend heb ik de dierenarts gebeld dat ik dacht dat het aflopende zaak was. Later die dag ben ik naar de dierenarts geweest, en die bevestigde mijn vermoedens. De tumor was terug met meerdere andere tumoren in de buik/longen. Ze was al best wat gewicht kwijt. Ik kon het nog proberen om haar wat op te lappen maar ik heb haar meteen in laten slapen. Ik had al afscheid genomen in het weekend daarvoor, en ik wilde haar niet verder laten lijden. Ik had haar blik gezien, en ik wist genoeg. Hoe pijn het ook deed, dit was wat ik moest doen. Ik voelde me in eerste instantie opgelucht maar achteraf sloeg de twijfel toe, was ik niet te vroeg? Nu, enkele maanden later, besef ik dat ik zeker niet te vroeg was. Mijn advies is dan ook, bekijk het per dag, leef per dag en verwen hem intens en laat hem dan gaan. Heel veel sterkte..

Ceetje_bokt
Berichten: 5167
Geregistreerd: 01-05-07

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-18 15:15

Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing. Ik zeg zelf altijd: liever een week te vroeg dan een dag te laat. Hoe moeilijk dat ook is. Dieren laten ongemak en pijn vaak heel moeilijk zien.

Bravura
Berichten: 5944
Geregistreerd: 19-01-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-18 16:42


JoyCiej007

Berichten: 17414
Geregistreerd: 27-02-06
Woonplaats: omg. Deventer

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-18 19:55

Wat vervelend ts!
Gaat het om het frans bulletje uit je profiel?
Zijn jullie ooit wel ns in Sleeuwwijk (noord Brabant) bij de kliniek van dr. Strikkers geweest?

Gespecialiseerd in dogachtigen//bulldoggen, maar zowiezo voor alle rassen en huisdieren een zeeeer goede kliniek.
Met operatiekamers met glazen deuren; je mag/kan meekijken, daarbij denken ze echt met je mee, 200% eerlijk en service gericht, super klantvriendelijk. Mag ook altijd bij blijven van onser narcose tm op operatie tafel en graag zelfs er bij zijn als ze wakker worden.

Hiermee wil ik echt niet afdoen aan jullie huidige DA, maar in een dergelijk twijfel geval zou ik allicht een second opinion aanvragen daar. Ze houden ook echt rekening met alle facetten; leeftijd maar ook slagingskans, andere opties, en portemonnee.

Wij wonen vlakbij Deventer, Overijssel, maar gaan al ruim 40 jaar met alle liefde die kant op met onze bulletjes.

Het verschil merken wij wel heel erg met hun en plaatselijke diverse DA's en klinieken (in best behoorlijke straal qua afstand).

Wens jullie in iedergeval veel sterkte en succes, wat jullie ook mogen besluiten.

Ik las meerdere malen iets over clowntjes gedrag, en kon het niet laten even te spieken.

Pijnvrij is het allerbelangrijkste.

Onze van bijna 6 staat ook op dagelijks lage dosering pijn/ontstekingsremmers en maagbescherming voor haar rug; geen echte hernia maar heeft er wel ns last van.

Zo gaat het prima overigens.

Uiteindelijk voel en weet je het meestal wel als het zover is.

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-18 11:05

Dank jullie wel allemaal.

Nog een goed gesprek had met tante die al zolang ik me kan herinneren zelf fokt met honden. Haar idee is ook dat het geen cushing is wat er speelt.

Gisteren had hij een slechte dag en wilde ook niks hebben qua eten. Zelfs geen klein koek kluifje. Gelukkig met de avond toch een deel van zijn brokken gegeten.
Vanmorgen een hondje die ik om eerlijk te zijn al een tijdje niet gezien had. Zo blij en vrolijk, met uitlaten zelfs om me heen dartelen en een stok pakken uitdagen. En dit zelfs aan de riem, hij doet dit wel als hij los mag.

We hebben hier thuis besloten (mede na gesprekken met andere die hem ook kennen) hem niet meer het hele medische traject door te gaan halen. Dit omdat we miss 1 ding op kunnen lossen en de rest niet. Mede komt dit voort dat hij enorm veel stress ervan ondervind (hij heeft zoveel stress bij de da dat hij haast standaard de boel daar onderplast, al heeft hij voor het naar binnen gaan geplast).

JoyCiej007, onze eigen kliniek heeft alle foto's etc allemaal door besproken en laten beoordelen door 2 verschillende 2elijn klinieken en kwamen allemaal tot dezelfde conclusie dat het niet operabel is.
En heel eerlijk, ik ga hem die operatie aan zijn rug nu niet meer aandoen. Want dit is maar 1 van de problemen. Plus met zijn tumor weg halen vorig jaar was het de vraag of hij al door de narcose heen zou komen (welke nu ook weer terug aan het groeien is)

Flygill
Berichten: 8044
Geregistreerd: 10-08-04
Woonplaats: Overloon

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-18 11:12

Verstandige beslissing! En nu gewoon per dag bekijken, en ik denk dat je zelf heel goed aanvoelt wanneer het genoeg is.

JoyCiej007

Berichten: 17414
Geregistreerd: 27-02-06
Woonplaats: omg. Deventer

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-18 11:35

Juist besluit.

Overigens was mijn intentie niet dat je mogelijk nog zou laten opereren, ik vertelde het meer om de kliniek te beschrijven.

Anoniem

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-18 16:19

Is het een optie om hem af en toe wat op te vangen met een pijnstiller? Dat als hij echt een slechte dag heeft, je even een pijnstiller geeft en wanneer het goed gaat niet? Wij heben dat voor onze kat, al heeft die maar sporadisch een slechte dag.

poes

Berichten: 25723
Geregistreerd: 23-01-04
Woonplaats: Gent

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-18 17:23

Als hij al amper meer los kan vind ik het al op het randje als ik eerlijk ben. Ook dat je zegt dat een bui zoals vanmorgen zeer zeldzaam is. Het is zo moeilijk bij je eigen dier!

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-18 17:58

Joolien, indien nodig krijgt hij Metacam maar kan hier niet echt super tegen. Maar bij sporadisch geven gaat het wel.


Poes, de reden dat hij niet veel los kan rennen is omdat hij zelf geen grens heeft. Hij stopt dan pas als het niet meer gaat en we moeten hem gewoon voor zijn eigen in bescherming nemen. En dit doen we al zo'n 8 jaar puur omdat hij geen rem heeft.
Maar eerlijk is eerlijk hij is echt vandaag compleet gestoord in de goede zin van het woord. Aan de riem is hij weinig zo uitbundig idd, hij had vandaag echt het gedrag aan de riem wat hij normaal doet als hij los loopt. En dat dat heeft hij idd al heel lang niet laten zien. Laatste tijd ging hij liever zijn behoefte doen en dan rechtsom keer naar huis, maar dan wel blij en enthousiast voor de kast staan te stuiteren voor wat lekkers.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-18 18:03

Ik zou niet te lang modderen, je hebt ws stiekum de grenzen al behoorlijk opgehrekt door hem niet zo vaak meer gek te laten doen.

Ik zou eens heel serieus met je dierenarts praten.
En ik denk dat ik hem los zou laten en zo gek laten doen als hij kan met pijnstillers die zoveel mogelijk pijn onderdrukken en dan als hij pijn krijgt in laten slapen.

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-18 01:19

A3a1 schreef:
Ik zou niet te lang modderen, je hebt ws stiekum de grenzen al behoorlijk opgehrekt door hem niet zo vaak meer gek te laten doen.

Ik zou eens heel serieus met je dierenarts praten.
En ik denk dat ik hem los zou laten en zo gek laten doen als hij kan met pijnstillers die zoveel mogelijk pijn onderdrukken en dan als hij pijn krijgt in laten slapen.

Dat heb ik afgelopen week gedaan. Ik heb gevraagd of het eerlijk is tegen over hem?
Want dat vind een vereiste.
Hij zei letterlijk " die vraag hen je mij al vaker gesteld, en hij vond voor nu van wel. Maar wacht niet totdat hij in zijn eigen plas wakker word. Praat erover thuis, en je hoeft niet ala minuut een besluit te nemen. Kijk het aan."
Daarom vind ik het gewoon moeilijk.
Bij onze andere honden was het gewoon duidelijk. Zijn grote vriendin had een tumor in haar keel en borstholte. Ook dat moesten we in de gaten houden. Toen kwam er mooi weer en kreeg ze het benauwd. Niet dat ze naar adem liep te happen of zo. En als het met de avond afkoelt was ze er weer. Maar er kwam nog meer warm weer aan en dat wilde we haar niet aandoen en hebben haar laten gaan.

poes

Berichten: 25723
Geregistreerd: 23-01-04
Woonplaats: Gent

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-11-18 01:26

Wat je ook kunt doen is dat elk gezinslid enkele criteria noteert die bepalend zijn. Dat zet he op een lijst en vervolgens bepalen jullie samen vanaf hoeveel criteria het genoeg is.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-11-18 09:38

poes schreef:
Wat je ook kunt doen is dat elk gezinslid enkele criteria noteert die bepalend zijn. Dat zet he op een lijst en vervolgens bepalen jullie samen vanaf hoeveel criteria het genoeg is.


Als je dan verschillende criteria krijgt.....

Ik zou als ouder het besluit nemen.

En TS ik snap dat het moeilijk is om te bepalen wanneer het genoeg is, ik heb dat ook 1x gehad en achteraf weet ik dat ik veel te laat was.

Daarom zou ik hem de ruimte geven gek en wild te doen, en als het op is, is het op.

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-18 10:21

Poes, dat idee gaat hier helaas niet werken. Hier een man die altijd doorschuift en die beslissing niet kan nemen. Oudste lijkt op zijn vader en de jongste is een heel gevoelig meisje die dat ook niet kan, dus eigenlijk zo gezegd, de definitieve beslissing bepaal ik.

A3a1, ik snap waar je heen wil en wat je bedoeld. Maar dat druist aan de ene kant tegen mijn gevoel in. Maar dat komt misschien wel dat wij hem voor zijn rug al 8 jaar zo gedoseerd laten spelen. Nu wel minder dan voorheen hoor. Tenminste met uitlaten. In huis/tuin hebben we hem nooit beperkt in rennen en gek doen, en dat doen we nu ook niet.
En dat is, in huis komt hij regelmatig met een bal of flostouw aan, jaagt op de katten (lees rent mee als die de gekke 5 minuten hebben en van boven naar beneden rennen, rondje kamer en weer naar boven vliegen, hij wacht onderaan de trap tot ze weer terug komen).
Als hij echt een periode met echt last heeft doet hij dat niet, dan weet hij wel zijn grens. Die hij niet heeft met losrennen. Een beetje een idee hoe hij doet met losrennen. Hij is opgegroeid met een stuiterbal boxer, en doet eigenlijk precies hetzelfde. Toen zij nog leefde hield hij haar ook bij met rennen op het open veld, strand etc. En ook toen moesten we hem aan de lijn doen, hij rende zich echt dood.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-11-18 10:30

Ik snap het, je weet dan dat je nog een paar dagen hebt.

Maar je schreef dat hij dan zo blij was....

Ik had er later meer spijt van dat ik mijn hond geen leven had gegeven waarin hij zich echt uit kon leven.

Maar goed, ik snap ook dat je er nog niet aan toe bent, maar voor mij, ik zou zeggen, sterf maar in het harnas. Flinke pijnstillers erin en gaan met die banaan.

kiki1976

Berichten: 16847
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-18 11:10

A3a1, klopt dat is hij ook blij heb je gelijk in. Dat omdat hij niets liever doet.
Moet zeggen dat hij gisteren en vandaag echt goed is, zelfs aan de riem. En dat was wel weer een eye opener dat het de laatste tijd anders was.

Kijk 8 jaar geleden kregen we vanuit de da te horen:
* Niet meer los lopen
* Niet meer in de tuin spelen
* Niet met ballen en stokken spelen
* Niet meer met zijn grote boxer vriendin spelen
Kwam er zowat op neer dat we hem in een glazen kooitje moesten stoppen. Toen hebben we gelijk gezegd, dat gaan we niet doen.
Na de opbouw periode hebben we hem gewoon weer laten gaan als hij wilde. Dat resulteerde al snel enorme klachten van zijn hernia. Eigenlijk erger dan de vorige keer. Gebeurde in het weekend en na een spuit zou hij moeten opknappen, deed hij niet. Andere dag dezelfde spuit alleen dan 3x de eerste dosis. Hij moest dan uiterlijk donderdagmiddag weer gaan lopen, stond toen een afspraak voor 14.00 gepland. Om 13.00 die dag ging hij pas weer lopen en knapte weer op.
Toen zijn we begonnen met minder los lopen, eigenlijk 1x daags los met zijn vriendinnetje en op dagen dat hij wat minder was dan bleef hij aan de riem. Omdat zijn vriendin het wel nodig had om uit te razen ging ik vaak daarmee die dag dan fietsen.
En over die 8 jaar is het loslopen langzaam aan minder geworden en het laatste jaar was het 1x per week.
Hoe wij het voor konden blijven was naar hem kijken, hij uit weinig pijn maar je ziet wel dat hij dan iets krom ging lopen met zijn rug.

Maar goed er speelt nu alleen meer naast zijn rug, en dat is de terug komend tumor, veel plassen en drinken.

candalisa

Berichten: 3471
Geregistreerd: 02-08-10
Woonplaats: Wijchen

Re: Wanneer is het genoeg?

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-11-18 11:36

Kiki wat verdrietig!

Ik heb tot nu toe 2x de beslissing moeten nemen 1ste keer stond ik er niet achter en jaren met een schuld gevoel rond. Pas toen ik mijn oude dierenarts (waren verhuisd en kwam daar niet meer maar omdat ze een gespecialiseerd kliniek zijn kwam ik met mijn 2de hondje daar terecht) kon ik het los laten. Mijn hond kreeg Snachts een bloedneus en zelfs met stollingsmiddel stopte het niet. Het was een spier witte kees dus het aangezicht was verschrikkelijk toen zei de dierenarts kan hier wel door blijven modderen of inslapen. Ik werd overvallen en hij is die nacht ingeslapen later begreep ik van mijn dierenarts dat als ik dat niet gedaan had hij wss gestikt was want hij had een long bloeding gehad ...
Bij mijn 2 de hond heb ik heel veel moeite gehad zij was echt mijn once in a life time hond. Ze had al vanaf haar 7de een lekkende hartklep maar verder hartstikke vrolijke hond. Toen ze 13 was begin ze het steeds vaker benauwd te krijgen en toen hadden we al die verrekte zomers van 30+ 1 nacht toen het zo verschrikkelijk onweerde kreeg ze een toeval. Zondag meteen naar de dierenarts en er was niks aan te merken helemaal happy en blij lekker met kopje uit de autoraampje hangen en snuiven in de lucht! Dierenarts was er blij mee maar zei wel ze heeft medicijnen voor dr hart, longen maar als ze epilepsie blijkt te hebben wil je haar dan ook medicijnen geven? Met die gedachte ging ik naar huis. Thuis aangekomen zat ik hij haar op de grond en kwam ze in mijn schoot liggen haar ogen draaide weg en ze kreeg weer een toeval ... het was niet mijn vrolijke kayla meer die middag is ze ingeslapen het doet me vreselijk zeer nog steeds maar heb geen moment schuld gevoel gehad ...
lang verhaal maar wat ik probeer te zeggen is dat niemand die beslissing voor jou kan maken maar je echt wel voelt wanneer het zover is als de goede momenten de slechte nog overtreffen kijk daar na...

Onze hond heeft ook cushing en wordt niet meer beter maar op de huid na is ze gewoon een vrolijke jonge hond die leeft voor eten.
Blijf echt hij je eigen gevoel!