Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-17 19:57

Te opgewonde hond - Stress

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-17 19:57

Eerst en vooral: de vraag werd ook al voorgelegd op hondenschool, maar een aantal extra meningen kunnen geen kwaad.

Kort geschetst: ik heb thuis altijd honden gehad, border collies. Heerlijke dieren, 100% baasgericht, maar te onderdanig en onzeker voor mij. Ik woon nu iets meer als een jaar in een koopwoning, met een mooi stukje tuin (1300m²

), dus is er vorig jaar ook een pup gekomen. Mechelse herder reutje uit een nest waarvan we zowel moeder- als vaderdier kennen. Beide heel fijne sociale en stabiele werkhonden.

De eerste maanden (3 tot 6m) is hij wekelijks mee naar de puppycursus geweest, waar ze voor de les een 15/20 tal minuten mochten spelen in groepjes. Vond ie geweldig, nooit een probleem geweest. Gehoorzaamheid ging ook vlot. Vlot doorgestroomd naar de verdere groepen. Uiteindelijk gestopt met gehoorzaamheid, omdat de lessen te traag gingen voor onze pup. Héél veel wachten, héél veel stilstaan. Op die momenten ging de aandacht er volledig af en was de gehoorzaamheid ook niet 'leuk' meer. Overgestapt naar IPO, waar de gehoorzaamheid één op één met trainer is (duizend keer beter!) en het pakwerk erbij kwam. Perfecte keuze voor onze hond. Je zag'm daarin groot worden.Tijdens die trainingen staan we wel hooguit met 2 andere honden op het trainingsveld.

Nu uiteindelijk, 1 jaar. Meneer is uitgegroeid naar een fijne sociale hond. Hij is zelfzeker, gehoorzaam, en heeft nergens bang van. Hier en daar nog wel een willetje of bananen in zijn oren, maar het is nog een puber natuurlijk

Wat is nu het "probleem".
Vanaf dat hij pup was, was hij heel erg alert. Na de hondentraining de kantine in, om iets te drinken, waarbij pup uitgeteld op de grond ligt? Zat er niet in, pup zat altijd rechtop, oren gespitst, hyperalert op alles rond hem. Liefst zou hij naar elke andere hond toe gaan. We konden dat 'min of meer' opvangen door hem in een houding (zit/af) te leggen, maar dan bleef hij alert op ons letten, wachtend op zijn beloning. Nooit die ontspanning die je bij 90% van de pups wel ziet.

Hetzelfde verhaal tijdens een wandeling. Hij kan super netjes ontspannen aan de lijn lopen, maar als we ergens op een nieuwe plaats komen, of er komen 'elementen' (blaffende honden aan de omheining, galopperende paarden in de wei) bij, dan is het vanaf dan trekken en sleuren. Correcties komen op dat ogenblik ook niet meer door. Je merkt hierbij ook dat zijn drolletje in het begin van de wandeling mooi consistent is, aan het einde van de wandeling is die plat.

Plaatsen met veel honden, zijn heel lastig ondertussen. Zodra hij alle honden opmerkt, wordt hij opgewonden, gaat dat hoofdje omhoog en gaan zijn oren recht. Trappelen ter plaatsen, janken, en ik besta niet meer. Zijn bal (waar hij meters hoog voor zou springen in een andere situatie) bekijkt hij zelfs niet meer, en je kan de lekkerste worst voor zijn neus steken, hij ruikt'm zelfs niet meer. Als er een andere hond in de buurt komt, kan het dan twee kanten opgaan. Ofwel hyperopgewonden snuffelen en draaien, ofwel gaat het over in grommen en blaffen. Hij vertoont op zich heel weinig dominantie, dus ik vermoed dat dat laatste ook puur te maken heeft met het emmertje dat overloopt. Zolang we bewegen, is het 'enkel' trekken. Zodra we stilstaan is het blaffen blaffen blaffen.

Nieuwe omgevingen (bv op bezoek bij schoonfamilie) zijn ook moeilijk voor hem, constant rondlopen en zelfs behoeften binnen doen (terwijl hij dat als pup maar 3 of 4 keer bij ons thuis gedaan heeft). Dit terwijl het thuis de rustigste hond is die je je kan voorstellen (toch voor een Mechelaar te zijn :Y)

). Hij is wel alert en gaat en staat waar wij gaan, maar is heel relaxed.

Voor mij is het dus een hond die gewoon héél gevoelig is voor prikkels en vrij snel hoog komt in zijn driften, en zodra het emmertje vol is wordt hij moeilijk om te kanaliseren. Nu is dit de eerste hond waar ik dit probleem bij tegen kom, en ik vind het wat moeilijk om mijn vinger op een oplossing te leggen. Corrigeren helpt niet, er komt amper nog iets door bij hem op die momenten. Werken op beloningen op dat moment ook niet meer. Meer afstand nemen, werken op aandacht op afstand enzovoorts hebben we gedaan. Werkt wanneer het aantal prikkels beperkt is, maar ook niet altijd, en sommige situaties zijn niet meteen te vermijden of 'afstand' van te nemen. Vaker blootstellen aan de stresssituaties hebben we geprobeerd, ik zie hier weinig / geen vooruitgang in. Wanneer we ergens naartoe gaan, waarvan ik weet dat hij 'te hoog' gaat komen, gaat er wel een prikbandje aan. Niet om aan te sleuren, wel om controle te kunnen houden (een brok spieren van 30kg die hoog komt in zijn driften, is nog niet zo evident). Verder leert de ervaring ook dat hij door de prikband nét dat scherpe van zijn driften afneemt, waardoor hij minder snel te hoog komt. Voorlopig lijkt dat laatste het enige te zijn dat écht een effect heeft, maar die wil ik er uiteindelijk ook gewoon af.... Ik wil eigenlijk gewoon een 'relaxte' hond.

Dagelijkse kost voor de hond:
- smorgens 20 min spelen / oefeningen
- smiddags (vroege namiddag): uurtje wandelen
- namiddag: 10 min oefeningen
- avond: 15/20min wandelen
- avond: nog wat spelen in de tuin
- 1x per week IPO training (gehoorzaamheid+pakwerk)
- 1x per week speuren
- 1x per week canicross (sinds een aantal weken)
- 1x per week gewoon 'joggen' (los mee als ik ga hardlopen, zonder harnas, zonder treklijn)

Op zich heeft hij zijn uitdaging en beweging zeker voldoende. Hij is thuis ook heel rustig, sloopt niet, vertoont geen stress gedrag. Enkel dus wanneer die prikkels erbij komen....

Dus, bij deze, heeft er iemand ervaring met dit soort 'hyperalerte' en gevoelige honden? Hoe ga je hier het best mee om? Hoe krijgen we hem zover om zijn omgeving wat "los" te laten?

Ter illustratie
Afbeelding

**Geplaatst**: 17-08-17 20:14

Re: Te opgewonde hond - Stress

Geplaatst: 17-08-17 20:14

Ik lees even mee! Heb een HH pup van 6 maanden oud die ook zo lekker geprikkeld kan reageren (lees: trekken aan de riem als hij andere honden ziet). Ben benieuwd welke tips hier voorbij komen

**Geplaatst**: 17-08-17 20:27

Re: Te opgewonde hond - Stress

Geplaatst: 17-08-17 20:27

Hee, best lastig. Ok, je vraagt meningen. Ik ben niet bekend met Mechelse herders, maar er een paar dingen die opvallen in je verhaal.
Je zegt dat je hond zelfzeker is en nergens bang van is. Maar wanneer je het 'probleem' beschrijft doet dat heel erg denken aan een onzekere gestresste hond. Een zelfzekere hond gaat net heel relaxt om met andere honden. Een hond van 1 jaar is natuurlijk nog niet echt volwassen, dus hij kan hierin nog groeien.
Wat ook opvalt is het weekprogramma van je hond. Kan het zijn dat hij overvraagd is? Dat hij alles zo perfect probeert te doen dat hij ervan in de stress geraakt?
Mijn spontaan idee is van wat gas terug te nemen, stress-situaties te vermijden want als je hem echt niet kan bereiken, leert hij ook niets. Wanneer hij wat meer relaxt is, hem dan stilaan af en toe uit zijn comfortzone halen, maar niet zodanig dat hij compleet gaat stressen.
Ben wel benieuwd wat de hondenschool ervan zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-17 20:49

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-17 20:49

Sclimpre schreef:
Je zegt dat je hond zelfzeker is en nergens bang van is. Maar wanneer je het 'probleem' beschrijft doet dat heel erg denken aan een onzekere gestresste hond. Een zelfzekere hond gaat net heel relaxt om met andere honden. Een hond van 1 jaar is natuurlijk nog niet echt volwassen, dus hij kan hierin nog groeien.

Ik zou hem zeker niet onzeker omschrijven. Hij toont geen enkel teken van angst of twijfel, ik zie ook geen 'schijndominantie' (veel lawaai maken en groot doen, eerder uit onzekerheid). Het is eerder extreem enthousiasme, waar hij geen kant mee uit kan. Als je hem zou laten doen, zou hij liefst met alle aanwezige honden gaan spelen.
Zelfde bij bv de teef van mijn ouders, die moet helemaal niets weten van andere honden. Daar gaat ie ook vrolijk naar toe, om vervolgens in zijn neus gebeten te worden, om dan terug te gaan met een houding van "leuk! spelen!" (poep omhoog, door zijn voorpoten, kwispelen, rondspringen).

Nee, onzekerheid zie ik er absoluut niet in.

Sclimpre schreef:
Wat ook opvalt is het weekprogramma van je hond. Kan het zijn dat hij overvraagd is? Dat hij alles zo perfect probeert te doen dat hij ervan in de stress geraakt?

Interessante piste. We proberen alles wel kort te houden (IPO gehoorzaamheid is 15minuutjes, pakwerk 10minuutjes, speuren is ook iets van een 10minuten, canicross is iets van een 3km dus dat is ook 17/18min), en alles wordt héél speels gehouden. Je merkt heel snel aan hem als de 'druk' wat te hoog wordt (dan doet hij niets meer

), dus alles is spelenderwijs (als in: 1 zit, 3 meter volgen, trekspelletje als beloning. Liggen en blijven, 30 sec, trekspelletje als beloning)

Het hardlopen en canicrossen hebben nog maar sinds een week of 2/3 opgepikt, en vind hij fantastisch. Daar kan hij fysiek alles in steken, en daar zie je'm achteraf ook "voldaan" van (en ging hij maandag na het rondje van 3km zelfs spontaan liggen tussen de groep, verrassing!). Anders dan bv bij het pakwerk. Daar gaat hij ook 100% voor, maar daar komt hij zodanig hoog in drift dat hij eerder zenuwachtig wordt.

Sclimpre schreef:
Mijn spontaan idee is van wat gas terug te nemen, stress-situaties te vermijden want als je hem echt niet kan bereiken, leert hij ook niets. Wanneer hij wat meer relaxt is, hem dan stilaan af en toe uit zijn comfortzone halen, maar niet zodanig dat hij compleet gaat stressen.
Ben wel benieuwd wat de hondenschool ervan zegt.

Ik heb inderdaad ook het idee dat ik hem niet meteen help door hem telkens in die situaties te zetten. Wanneer zou jij 'm dan wel terug uit zijn comfortzone halen? Want op zich, eenmaal thuis legt hij zich en hij volledig relaxed....

Hondenschool 1 (gehoorzaamheid) zegt vaker in de situaties zetten, zodat hij 'went' aan de prikkels. Lukt in zekere mate met een prikbandje, zonder komt hij telkens te hoog en krijgen we er gewoon een lastige hond van. Hondenschool 2 (IPO) zegt te trainen op afstand van de prikkel, trainen op aandacht vanaf die afstand en dan telkens de afstand te verkleinen. Lukt goed met één specifieke prikkel, maar niet in een "algemene" situatie (nieuwe omgevingen, veel honden)

**Geplaatst**: 17-08-17 21:22

Geplaatst: 17-08-17 21:22

Geen schijndominantie is al goed nieuws ! Want die zijn nogal moeilijk.
De tip van hondenschool 2 lijkt me de beste. Probleem is natuurlijk dat je de uitwendige prikkels niet in de hand hebt. Maar dat hij af en toe toch een beetje in de stress gaat is natuurlijk ook geen ramp, zolang je hem niet echt 'kwijt' bent.
De tip van hondenschool 1 vind ik dan weer wat bedenkelijk. Soort van 'zwemmen of verzuipen'.
Wanneer je de hond uit zijn comfortzone moet halen, dat is op gevoel. Wanneer je alleen maar dingen doet waarbij je hond relax is, dan leert hij niet bij. Maak je het hem te moeilijk dan gaat hij zodanig in de stress dat hij ook niets leert, of zelfs afleert. Kan je bv. gaan wandelen op een heel rustig moment? Zodat je 1 heel oude hond tegenkomt

maar ook niet meer dan dat? Dus; relax - even het stressniveau wat hoger wanneer je die hond tegenkomt - verder terug een rustige wandeling. Wanneer je merkt dat hij de stress terug kan afbouwen dan ben je op de goeie weg.
Wij hebben iets gelijkaardigs gehad met een angstige hond. Toen we haar pas hadden wilden we haar overal mee naartoe nemen zoals we met onze andere hond deden. Dat was geen goed idee, ze zat compleet in de stress en daarbij was ze ook nog wagenziek. Ze bleef eigenlijk het liefst thuis. Onze eerst vakantie met haar was een ramp, ze was overal bang van. We haden duidelijk teveel gevraagd van haar, ze was daar niet klaar voor. Ipv. gezellige toeristenplaatjes hebben we dan maar strandwandelingen gedaan. We hebben haar daarna een poosje thuisgelaten en dan stilaan meegenomen naar rustige plekken, ttz. kort autoritje en dan een wandeling. Stilaan opgebouwd naar wat drukkere plekken. Toen we een jaar later terug op vakantie waren viel het pas op hoe ze veranderd was; zelfs op de drukste plekken liep ze met haar staart in de lucht vrolijk mee.
Dus het is een soort evenwichtsoefening tussen het de hond gemakkelijk maken en hem proberen nieuwe dingen te leren.
Zijn Mechelaars vroege of laten honden? 1 jaar is voor de meeste honden zo een beetje tussen puber en jongvolwassene, maar vaak moeten ze zichzelf dan nog wat zoeken.

Laatst bijgewerkt door Sclimpre op 17-08-17 21:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-08-17 21:31

Geplaatst: 17-08-17 21:31

Probeer niet teveel van hem te gaan verwachten.
Mechelse herders zijn heel gevoelige honden, zijn gekend voor hun alertheid maar teveel en een overdaad aan prikWij hebben 2 mechelse herders. Beide zijn actief in het beroepsleven.
1 ervan is hyperactief. Wij hebben hem overgenomen op zijn 10maand
Teveel prikkel en een overdaad van lessen, leren...,hebben hem doen 'dichtklappen' bij de vorige eigenaar.
Hij was super alert, hypernerveus, maar zijn focus ging niet meer naar de geleider.
Hij wilde van alles gaan doen maar wist niet wat hij deed, dit uitte hem in heen en weer lopen, janken, commando's verwarren,.
Hij is nu 1,5 jaar, en doet perfect zijn werk, heeft zijn portie rust gekregen. Hebben we gewerkt aan de ontspanning en de stress is er nu vanaf... Maar hij blijft een hyperactieve hond.

De andere is nu 1jaar geworden.
Qua type omgekeerde van de bovenstaande. Totaal niet hyper maar rustig, relaxt en alert. Maar bezit een 'apart' karakter, heeft een eigen wil en is totaal niet te vinden voor speeltjes. Hij is een super speurhond.

Hij kan het eveneens niet vinden in te drukke omgevingen.
Ook in nieuwe omgevingen mag ik hem zeker niet teveel gaan vragen of hij blokkeert.
Wij zijn onlangs samen in mergelgrotten gaan speuren.
De eerste opdracht was een heel simpel 'zoek' spelletje.. Ik wist meteen al dat hij er niks ging van bakken. (Kwam net uit de wagen, enkel kunnen plassen, en dan meteen die grot in voor een opdracht, dit was 'problemen zoeken'. -O-

)
Ik had voorgesteld om te proberen maar dat ik niet ging 'doorvragen' aan hem. En zo geschiede ook,hij weigerde mijn commando en liet aan de lijn blijken dat hij zijn ding even wilde doen, wat ik dan ook heb toegelaten...
Vanaf opdracht 2 had ik een super alerte hond en toen ging het overal bergopwaarts en deed hij zelfs beter zijn werk dan de ervaren honden die mee waren.
Ik weet uit ervaring dat niet elke hondengeleider dit kan... de keus maken van hé hier stopt het even voor men hond, en ik laat hem eventjes zijn ding doen..

Ook hij zal tijdens het wachten om spoor te zoeken, gaan piepen/blaffen en janken. Maar dit is louter omdat hij weet dat er iets van hem verwacht word. Je ziet dat zijn lichaamstaal anders is dan wat onze andere hond deed of wat hij doet als hij nerveus komt.

Mensen vergeten vaak dat een hond niet op 1 jaar tijd alles kan gaan leren....
Je leert een hond 2x zoveel door net minder te gaan trainen maar kwaliteitsvol te gaan trainen.

**Geplaatst**: 18-08-17 00:49

Geplaatst: 18-08-17 00:49

Ik denk dat je teveel met je hond doet.

Je wilt een relaxte hond, maar hij krijgt daar de kans bijna niet voor.

Het is nog een jonge hond maar je doet nu al 3 verschillende sporten met hem.
Dat is veel, zeker voor een jonge hond van een toch al nerveus aangelegd ras.

Mijn advies zou zijn: skip 1 of 2 sporten en richt je op 1 sport.
Geef je hond meer rust.

Ik heb vorig jaar ook een tijd met mijn hond gespeurd.
Dit kost sowieso al ontzettend veel energie voor een hond!
De trainer kreeg een aanvraag van iemand die ook met haar hond wou speuren.
Dat heeft hij geweigerd, omdat hij die persoon ook op de reguliere gehoorzaamheid had.
En zij deed ook nog behendigheid en canicross, en ze fietste met de hond op de dagen dat ze geen training had.
Het beest had nooit een dag rust.
Nooit tijd om te verwerken wat hij allemaal had gedaan.
Het baasje had nu eenmaal zichzelf ingeprent dat ze een hond had wat actief bezig moest zijn.
En daarin was ze teveel doorgeslagen, uit angst dat haar hond niet genoeg zou doen.

Daar doe jij me een beetje aan denken.
Niet kwaad bedoeld, juist niet, jij wilt het super goed doen en een super goed baasje baasje zijn.
Maar ik denk dat het je hond helpt als hij wat meer rust krijgt.
Niet dat je hond dan de hele dag moet slapen, maar ga met hem wandelen en laat hem lekker overal snuffelen zonder enige druk.

**Geplaatst**: 18-08-17 02:19

Geplaatst: 18-08-17 02:19

Hier een mechelaar teef waarbij het op cursus met een leeftijd van toen 7 maanden geen doen meer was.
Er waren voor haar zoveel prikkels daar dat ze vanaf het moment dat ik kwam totdat we naar huis gingen ze alleen maar opgewonden aan het blaffen was en niet bereikbaar.
Overal op af willen en achteraan willen.
Ook kreeg ze last van redirectie. Ze was zo opgefokt dat ze naar een van de instructrices hapte ( gelukkig niet raak).
Toen ze daarbij ook nog ineens 's avonds met uitlaten uitviel naar passerende mensen en ik haar net op tijd terug had ben ik gestopt met de cursus.
Binnen 2 weken was dat uitvallen over (op fietsers en auto's na, maar dat is in de loop der jaren er heel erg uitgesleten)

In huis is het altijd een heerlijk relaxte hond, vriendelijk naar iedereen die over de vloer komt. Buiten ook naar alle mensen.

Straffen voor haar gedrag maakte haar alleen maar meer opgefokt, afleiden met een bal of eten ging wel maar dan werd ze daar helemaal gefocussed op.
Uiteindelijk opgelost door op afstand naar het geen te kijken wat haar triggerde, belonen bij goed gedrag en langzaam steeds dichterbij.
Ging het toch fout, negeerde ik het gedrag en liep gewoon door.

Zij heeft trouwens een halfcheck om, gewone halsbanden en tuigen krijgt ze af, halti werd ze agressief van. Slipketting ging niet omdat ze zichzelf tijdens het uitvallen gerust ophing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-17 10:50

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-17 10:50

Sclimpre schreef:
Kan je bv. gaan wandelen op een heel rustig moment? Zodat je 1 heel oude hond tegenkomt maar ook niet meer dan dat? Dus; relax - even het stressniveau wat hoger wanneer je die hond tegenkomt - verder terug een rustige wandeling. Wanneer je merkt dat hij de stress terug kan afbouwen dan ben je op de goeie weg.

Zijn Mechelaars vroege of laten honden? 1 jaar is voor de meeste honden zo een beetje tussen puber en jongvolwassene, maar vaak moeten ze zichzelf dan nog wat zoeken.

Het wandelen op zich is wat afhankelijk van wat en waar. Als we zelf een wat drukkere dag hebben, is het een rondje in de wijk. Daar kent hij de omgeving, en daar kan hij wat passage en een aantal honden achter de omheining al wel aan (zijn al zover dat hij er gewoon naar kijkt, niet meer reageert, en dan naar mij kijkt voor zijn balletje

). Dat zijn ook prikkels die voorspelbaar zijn, en één op één komen, daar kunnen we op werken (afstand - aandacht op baas - belonen met bal - afstand verkleinen -...).
Een nieuw bos is bv voor hem veel moeilijker. Overal nieuwe geuren, nieuwe omgeving, en dan moet er maar één heftige prikkel komen en dan gaat hij al iets te hoog. Ik heb al gemerkt dat hij daarin makkelijker weer rustig wordt als hij los loopt, en dat het moeilijker is aan de lijband. Maargoed, zijn jachtinstinct is behoorlijk aanwezig en zijn oren zijn ook nog niet zodanig afgesteld dat hij overal los kan

Ik weet dat veel Mechelaars erg laat zijn. Als ik ze op de club moet geloven, moet zijn pubertijd nog komen :Y)

KiVa schreef:
1 ervan is hyperactief. Wij hebben hem overgenomen op zijn 10maand
Teveel prikkel en een overdaad van lessen, leren...,hebben hem doen 'dichtklappen' bij de vorige eigenaar.
Hij was super alert, hypernerveus, maar zijn focus ging niet meer naar de geleider.
Hij wilde van alles gaan doen maar wist niet wat hij deed, dit uitte hem in heen en weer lopen, janken, commando's verwarren,.
Hij is nu 1,5 jaar, en doet perfect zijn werk, heeft zijn portie rust gekregen. Hebben we gewerkt aan de ontspanning en de stress is er nu vanaf... Maar hij blijft een hyperactieve hond.

Mensen vergeten vaak dat een hond niet op 1 jaar tijd alles kan gaan leren....
Je leert een hond 2x zoveel door net minder te gaan trainen maar kwaliteitsvol te gaan trainen.

En hoe heb jij concreet gewerkt aan die ontspanning?
Naar 'verwachtingen' toe leggen we lat volgens mij zeker niet te hoog. Zowel ik als mijn vriend hebben geen ambitie om wedstrijden met hem te gaan doen. Als ik dan vergelijk met de andere pups van de nest, die zitten ondertussen op wedstrijdniveau (4 trainingen van een uur per week). Of met andere mensen bij ons op de club (2 trainingen per week op het trainingsveld, 2/3 keer speuren per week), daar krijgen we ook al regelmatig op onze donder dat we te weinig speuren :Y)

Barbet schreef:
Ik denk dat je teveel met je hond doet.
Je wilt een relaxte hond, maar hij krijgt daar de kans bijna niet voor.

Het is nog een jonge hond maar je doet nu al 3 verschillende sporten met hem.
Dat is veel, zeker voor een jonge hond van een toch al nerveus aangelegd ras.

Mijn advies zou zijn: skip 1 of 2 sporten en richt je op 1 sport.
Geef je hond meer rust.

Op zich was het één sport (IPO, hetgeen bestaat uit een gehoorzaamheid, speuren en pakwerk). Die canicross is er héél recent bij gekomen (omdat hij nu ook nog maar juist het jaar voorbij is, en ik ook niet te vroeg wilde beginnen). Maar ik begrijp wel wat je bedoeld. Ook al is het telkens 'kort' en spelenderwijs, het is wel veel.

nuscaniels schreef:
Hier een mechelaar teef waarbij het op cursus met een leeftijd van toen 7 maanden geen doen meer was.
Er waren voor haar zoveel prikkels daar dat ze vanaf het moment dat ik kwam totdat we naar huis gingen ze alleen maar opgewonden aan het blaffen was en niet bereikbaar.
Overal op af willen en achteraan willen.
Ook kreeg ze last van redirectie. Ze was zo opgefokt dat ze naar een van de instructrices hapte ( gelukkig niet raak).
Toen ze daarbij ook nog ineens 's avonds met uitlaten uitviel naar passerende mensen en ik haar net op tijd terug had ben ik gestopt met de cursus.
Binnen 2 weken was dat uitvallen over (op fietsers en auto's na, maar dat is in de loop der jaren er heel erg uitgesleten)

In huis is het altijd een heerlijk relaxte hond, vriendelijk naar iedereen die over de vloer komt. Buiten ook naar alle mensen.

Straffen voor haar gedrag maakte haar alleen maar meer opgefokt, afleiden met een bal of eten ging wel maar dan werd ze daar helemaal gefocussed op.
Uiteindelijk opgelost door op afstand naar het geen te kijken wat haar triggerde, belonen bij goed gedrag en langzaam steeds dichterbij.
Ging het toch fout, negeerde ik het gedrag en liep gewoon door.

Heel herkenbaar, inclusief het redirecting (weliswaar naar mij, als je hem op het hyper moment fysiek zou proberen te straffen). Zelfde verhaal, en ook een deel van de reden waarom we gestopt zijn bij die eerste club. Ging goed zolang hij in 'werkmodus' was. Maar in de wachtmomenten was het allemaal wat veel. Dag en nacht verbeterd op de club waar we nu trainen.

Heb je het volledig opgelost gekregen op die manier?

Let wel, het lijkt nu alsof hondlief een gevalletje hyperdepiep is waar niets mee aan te vangen is

. Voor alle duidelijkheid: 90% van de tijd gaat het gewoon goed en is hij een voorbeeldige hond. Ik ben al meermaals door mensen op wandeling aangesproken, met de vraag naar de fokker of afstamming, omdat hij in heel erg veel situaties wel gewoon het heel erg goed doet (bv bij de honden achter de poort op gewone 'wijkwandelingen'). Het gaat'm echt voornamelijk over die nieuwe omgevingen en drukke plaatsen die moeilijk zijn. En op zich, we kunnen die perfect vermijden natuurlijk. Maar als het kan, zou ik gewoon heel graag een hond hebben die overal mee naartoe kan.....

**Geplaatst**: 18-08-17 11:15

Geplaatst: 18-08-17 11:15

Bij mijn man is het gedrag helemaal eruit. Dat was al heel gauw bij hem. Daar kan ze los mee lopen, luistert perfect en negeert alles.
Bij mij niet helaas.
Overdag gaat het 98% goed, alleen fietsers die ons echt op hetzelfde pad passeren is een probleem.
'S avonds is een ander verhaal, ik leid haar altijd af door bv tegen een stokje te schoppen. Die zoekt ze nu zelf op om de spanning weg te laten vloeien.

Wat goed hielp was dat ik een zo zwaar mogelijke stem gebruikte met nee of foei zeggen. En heel zen blijven.

**Geplaatst**: 18-08-17 11:27

Re: Te opgewonde hond - Stress

Geplaatst: 18-08-17 11:27

Hier zo een zelfde hond (goed kleine broer van - tervuerense herder). Kan ook helemaal zichzelf verliezen in een nieuwe omgeving of nét andere omstandigheden.

Enige wat bij hem werkt om het uit die modus te halen is een hele serie van oefeningen in tempo. zit - af - zit -poot - hoog etc. weinig denkwerk want alle oefeningen zijn bekend. Dit doen wij met kaas of worst (wat echt de moeite waard is) en dan krijgen we zijn aandacht weer even terug.

maar ook voor ons geen langdurigr oplossing.

moet wel bekennen dat ik dit gedrag vaker gezien heb met Belgische herders

**Geplaatst**: 18-08-17 11:34

Geplaatst: 18-08-17 11:34

Eens met Barbet en KiVa

Ik zou het speuren erin houden, omdat dat hersenwerk vraagt van een hond en geen opgewonden gedrag. In de rest van de sporten zou ik zeker een en ander skippen. Verder gewoon rustig wandelen zonder druk, laat hem zelf initiatief nemen, zodat hij ook zelf controle kan uitoefenen. Dat geeft hem het vertrouwen dat hij de omgeving wel aan kan.

Je hebt natuurlijk een werkras, dus ik snap dat je wilt werken. Maar hij is nu jong en misschien nu wel een beetje 'overwerkt'. Prikkels kunnen dan niet meer goed verwerkt worden.

Succes!

**Geplaatst**: 18-08-17 20:47

Geplaatst: 18-08-17 20:47

Wij hebben hem toen een 2tal weken complete rust gegeven en totaal niks meer gevraagd aan hem.
Er werd gewandeld, gespeeld maar niet gewerkt...
tot we zagen dat zijn stress/nerveus gedrag aan het stabiliseren was en hij weer zin had in werken.
Zo hebben we speelonderwijs weer het werken opgepakt.
Bv: Tijdens een wandeling, lieten we hem eens een gemakkelijke spoor zoek. Hij zag mij om een hoek gaan, zet ik mij achter een bankje en men man gaf het commando om te zoeken.
Ipv naar drugs te zoeken, werd eens een snoepje verstopt op een heel gemakkelijke plaats.
En dit alles vroegen we in het begin maar 1 keertje, hij kon niet missen gezien het heel gemakkelijke opdrachtjes waren, en zodra hij de opdracht volbracht had daarbij overdreven veel beloond werd, deden we gewoon verder met de wandeling of het spelen.
Je zag hem veranderen met de dag. De stress viel van hem af, werd rustiger..
Deze hond is ook heel zot van speeltjes en voor hem de grootste beloning die er is. Als hij in die 2weken dan mocht slapen met een speeltje die hij mocht kiezen, daar werd hij natuurlijk dol gelukkig van.

Het is ook belangrijk dat je zelf niet verander als geleider en overal de lol er van inziet.
Lichaamstaal is niet alleen belangrijk bij paarden maar ook als je met honden werkt

Hondenscholen zijn niet altijd de beste raadgevers. Spijtig genoeg al vaak gezien hoe honden daar net verpest worden en ook de reden waarom wij er geen voet binnen zetten.
Het word je aangeraden om 2 tot 3 keer te speuren in de week maar dit is veel te veel.

Ik kan zeggen dat de jongste amper moeilijke sporen kende voor hij die mergelgrotten in ging. Het was pikdonker, ik moest als geleider op men hond vertrouwen en hij op zijn geur. Ik had nooit verwacht dat hij daar zelfs nog maar een mens ging vinden, gezien hij nog maar louter de basis had bij het speuren, jong was...En toch deed hij zijn werk, ondanks dat zijn eerste opdracht niks was.

Wij speuren hooguit 1 keer op een maand zwaar/moeilijk, en max 1x per week word er licht getraind met basissporen. Het kan zelfs zijn dat we niet speuren maar eens een obstakel/gehoorzaamheid oefening doen.
Gezien beide honden werken, hangt de trainingen ook af van hun werkdagen. Stel dat ze 3nachten op een festival hebben gezeten, dan trainen we zeker niet de eerste 2dagen erna en word er enkel maar plezier gemaakt.
Nu hebben ze bv 8 weekends op een rij gewerkt, dan word er maar 1 keer licht getraind om de 2weken.

Het zijn idd werkhonden, maar ook voor hen kan het ooit teveel worden

**Geplaatst**: 18-08-17 21:57

Geplaatst: 18-08-17 21:57

Ondanks alles wat ik heb moeten opgeven aan wat ik wilde met een hond ( plan was lekker samen naar de paarden en buitenritten maken) zijn wij zeer gelukkige hondeneigenaren.
Hier wordt je toch blij van.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-17 17:11

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-17 17:11

EmEm schreef:
Verder gewoon rustig wandelen zonder druk, laat hem zelf initiatief nemen, zodat hij ook zelf controle kan uitoefenen. Dat geeft hem het vertrouwen dat hij de omgeving wel aan kan.

Zoals eerder al gezegd, het is absoluut geen onzekere hond

. Het is zo het type hond dat nergens bang van heeft, als hij al eens ergens van schrikt (overwachts geluid bv) dan is hij de eerste om te gaan kijken. Hij is van heel weinig onder de indruk (in negatieve zin). Je zou'm bij wijze van spreken tegen de muur kunnen smijten, hij zou even vrolijk terug gelopen komen. Gooi'm eender wat tegen z'n hoofd (letterlijk), hij zal het vastnemen om ermee te komen spelen. Bij hem is het eerder een grens zetten om hoeveel controle hij zelf kan uitoefenen, hij zou er nogal snel over gaan :')

Het enige waar hij effectief angstig/onzeker is, is bij de dierenarts. Dat is ook nerveus gedrag, maar dag en nacht verschil met het opgewonden gedrag door prikkels.

KiVa schreef:
Wij hebben hem toen een 2tal weken complete rust gegeven en totaal niks meer gevraagd aan hem.
Er werd gewandeld, gespeeld maar niet gewerkt...
tot we zagen dat zijn stress/nerveus gedrag aan het stabiliseren was en hij weer zin had in werken.
Zo hebben we speelonderwijs weer het werken opgepakt.
Bv: Tijdens een wandeling, lieten we hem eens een gemakkelijke spoor zoek. Hij zag mij om een hoek gaan, zet ik mij achter een bankje en men man gaf het commando om te zoeken.
Ipv naar drugs te zoeken, werd eens een snoepje verstopt op een heel gemakkelijke plaats.
En dit alles vroegen we in het begin maar 1 keertje, hij kon niet missen gezien het heel gemakkelijke opdrachtjes waren, en zodra hij de opdracht volbracht had daarbij overdreven veel beloond werd, deden we gewoon verder met de wandeling of het spelen.
Je zag hem veranderen met de dag. De stress viel van hem af, werd rustiger..

Hondenscholen zijn niet altijd de beste raadgevers. Spijtig genoeg al vaak gezien hoe honden daar net verpest worden en ook de reden waarom wij er geen voet binnen zetten.
Het word je aangeraden om 2 tot 3 keer te speuren in de week maar dit is veel te veel.

Ik kan zeggen dat de jongste amper moeilijke sporen kende voor hij die mergelgrotten in ging. Het was pikdonker, ik moest als geleider op men hond vertrouwen en hij op zijn geur. Ik had nooit verwacht dat hij daar zelfs nog maar een mens ging vinden, gezien hij nog maar louter de basis had bij het speuren, jong was...En toch deed hij zijn werk, ondanks dat zijn eerste opdracht niks was.

Heel fijne tips, hier ga ik mee aan de slag (in combinatie met het oefenen op rust en aandacht op afstand van de 'prikkel'). Ik denk dat we tijdelijk het pakwerk ook even aan de kant schuiven. Hij doet het super graag, maar je merkt aan 'm als hij thuis komt na het pakwerk, dat hij dan nog altijd heel erg opgedraaid is. Het stukje canicross/hardlopen ga ik wel blijven doen. Hierin merk je dat hij z'n ding vind. Het is een 'loper', al van pups af. Als je andere pups zag spelen, was dat op een vierkante meter. Bij hem waren dat telkens lengtes van 20 meter. Je merkt ook aan hem dat hij veel meer ontspanning vind in een jogtempo van 9km/uur bv, eerder dan in een wandeling aan 5km/u. Die laatste zijn te traag voor hem..

Je laatste punt is wel herkenbaar. Ik ben met de onze toen hij ongeveer 6maanden was eens begonnen met het aanleren van het terugsturen naar de plaats. Dat ging absoluut niet. Opgejaagd, geen aandacht voor mij, slordig,... Na een paar keer proberen er gewoon mee gestopt. Maandje geleden dat ik plots: "oh, dat gaan we nog eens proberen". Begonnen met een klein doekje, meneer wist nog perfect waar het over ging. 1x geprobeerd, perfect. 2de keer, perfect. 3de keer doekje weggehaald en gewerkt op referentiepunt (een tak die erlangst lag), perfect. Conclusie: het was toen gewoon teveel en te snel

nuscaniels schreef:
Ondanks alles wat ik heb moeten opgeven aan wat ik wilde met een hond ( plan was lekker samen naar de paarden en buitenritten maken) zijn wij zeer gelukkige hondeneigenaren.
Hier wordt je toch blij van.

Heerlijk!
Als ik het één en ander moet opgeven, ook geen probleem hoor

. Ik pas me graag aan voor hem! Maar vermits hij nu ook nog maar een jaar is, ligt er nog een heel leven open voor hem om te leren, en is het gewoon aan ons om hem hierin te leren begeleiden. Eerst maar eens het één en ander proberen

**Geplaatst**: 24-08-17 22:58

Geplaatst: 24-08-17 22:58

Hier ook een drukke zeer snel overprikkelde hond
Helaas dan wel weer met schijndominantie (issues met reuen )
Maar hierbij vermijd ik gewoon bepaalde situaties
Sommige dingen werken gewoon niet
Dus stel ik hem er niet meer aan bloot (na heel veel andere adviezen gevolgd te hebben is dat in ieder geval de uitkomst nu hij bijna 6 is )

Alsnog onverhoopt in ongewenste situaties beland waarbij hij in de stress modus gaat dan verlaat ik die situatie en probeer ik hem dmv voertjes weer bij me te krijgen
Corrigeren etc heeft geen zin
Dat komt niet binnen of hij gaat nog verder over de flos

Edit: voorkomen is. Mijn devies inmiddels
Door ruimte te pakken en van tw voren de aandacht al te vragen en dat dan ook goed te belonen

Laatst bijgewerkt door Sonja_vR op 24-08-17 23:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-08-17 23:24

Geplaatst: 24-08-17 23:24

Je hebt een zeer reactieve en intelligente hond
Waarom zou je hem corrigeren?
Als je hem leert wat je wèl van hem verwacht in de voor hem zo spannende situaties (onder andere dat hij niet hoeft te bedenken hoe hij met de situatie om moet gaan, maar dat jij dat voor hem doet) speel je in op wat hij graag wil: voor jou werken.
Wees de situatie vóór; beloon hem daar waar hij het nog aan kan. Vermijdt situaties waar hij nog niet aan toe is.

En je verwachtingen bijstellen... Een relaxte hond is hij vooralsnog niet (alleen thuis, bij weinig nieuwe prikkels) en misschien wordt hij dat ook niet.
Je kunt er wel naar streven uiteraard, maar dan ongedwongen en in zijn tempo, en zeker niet met een prikband (dat zet een harde hond alleen maar op scherp). Ontspanning kun je niet afdwingen.

Je hond is wellicht niet onzeker (wel ambivalent?), maar "wil" wel alles regelen?

Ik heb zelf een zeer reactieve hond, er is niets wat hem ontgaat en hij wil overal iets mee. Hij is hard en voor de duvel niet bang. Als pup van drie maanden wilde hij de confrontatie aan met de volwassen erfhonden van de overburen.
Afstand, rust en positieve training werkt het beste.

**Geplaatst**: 28-08-17 12:51

Geplaatst: 28-08-17 12:51

Ik heb je een pb gestuurd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-17 18:30

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-17 18:30

Nikass schreef:
Je hebt een zeer reactieve en intelligente hond
Waarom zou je hem corrigeren?
Als je hem leert wat je wèl van hem verwacht in de voor hem zo spannende situaties (onder andere dat hij niet hoeft te bedenken hoe hij met de situatie om moet gaan, maar dat jij dat voor hem doet) speel je in op wat hij graag wil: voor jou werken.
Wees de situatie vóór; beloon hem daar waar hij het nog aan kan. Vermijdt situaties waar hij nog niet aan toe is.

En je verwachtingen bijstellen... Een relaxte hond is hij vooralsnog niet (alleen thuis, bij weinig nieuwe prikkels) en misschien wordt hij dat ook niet.
Je kunt er wel naar streven uiteraard, maar dan ongedwongen en in zijn tempo, en zeker niet met een prikband (dat zet een harde hond alleen maar op scherp). Ontspanning kun je niet afdwingen.

Je hond is wellicht niet onzeker (wel ambivalent?), maar "wil" wel alles regelen?

Ik heb zelf een zeer reactieve hond, er is niets wat hem ontgaat en hij wil overal iets mee. Hij is hard en voor de duvel niet bang. Als pup van drie maanden wilde hij de confrontatie aan met de volwassen erfhonden van de overburen.
Afstand, rust en positieve training werkt het beste.

Bedankt voor je reactie, ik denk dat je de nagel op de kop tikt met een aantal dingen

. Intelligent, heel reactief en inderdaad misschien ambivalent.... Dat herken ik vooral in de omgeving van veel andere honden. Dat is hyperalert en enthousiast, maar slaat heel snel over naar 'agressief' vertoon.

Ik ben dit weekend nogmaals overtuigd geraakt van het feit dat het zeker ook geen dominant gedrag is. Een vriend van me kwam op bezoek, en had zijn jonge border collie bij. Reutje van exact dezelfde leeftijd (13 maanden nu). Stukje samen gaan wandelen (eerste 500m heel veel geblaf, daarna werd hij iets rustiger) en dan na een twintig minuutjes losgegooid in de tuin. Border toonde zich duidelijk dominanter, die van ons vond alles goed. Border heeft'm meermaals gecorrigeerd op zijn ietswat opdringerig gedrag (blijven uitdagen om te spelen), en hij liet het gewoon allemaal toe. Verder wel heel fijn gespeeld, dus wel blij om dat te zien.

Ik ga inderdaad wel blijven streven naar die ontspanning, maar we hebben natuurlijk nog jaren de tijd. Ook even verduidelijken dat hij zeker niet gecorrigeerd wordt door ons met die prikband, die hangt er voornamelijk aan omdat hij daar niet 'door' gaat. Als hij met een gewone leiband even doortrekt, hang ik er gewoon achter :')

. En dat doet ie niet met die prikband.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-17 18:32

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-17 18:32

marleen_usar schreef:
Ik heb je een pb gestuurd.

Laat me stellen dat ik wat te nuchter ben om te geloven in energie die van op afstand van een foto gelezen wordt :')

. Klinkt wat als afzetterij, vind je zelf niet?

**Geplaatst**: 30-08-17 18:52

Geplaatst: 30-08-17 18:52

Ik lees eigenlijk niks over het sociale stukje? Hij wordt vooral overprikkeld als er andere honden zijn zeg je, maar krijgt hij wel de kans om (naast af en toe visite) echt even zijn ding te doen tussen de andere honden? Hier een witte herder waar ik af en toe ook niet doorheen kom, bij hem heeft het vooral met het verwerken van de prikkels te maken, als hij een stressvolle dag gehad heeft dan is hij de dag daarna vaak nog zo druk in zijn hoofd dat ik hem los gooi zodat hij het er uit kan rennen en verder vraag ik dan gewoon even niets van hem. Hij kan wel echt genieten van het samen zijn met andere honden, doggydates, hondenspeeltuin.. gewoon even lekker sociaal hond zijn ipv alleen maar trainen met de baas is ook belangrijk en als ik het zo lees wil jou hond wel heel graag met andere honden spelen en rennen..

**Geplaatst**: 30-08-17 22:41

Geplaatst: 30-08-17 22:41

Florenc schreef:
Nikass schreef:
Je hebt een zeer reactieve en intelligente hond
Waarom zou je hem corrigeren?
Als je hem leert wat je wèl van hem verwacht in de voor hem zo spannende situaties (onder andere dat hij niet hoeft te bedenken hoe hij met de situatie om moet gaan, maar dat jij dat voor hem doet) speel je in op wat hij graag wil: voor jou werken.
Wees de situatie vóór; beloon hem daar waar hij het nog aan kan. Vermijdt situaties waar hij nog niet aan toe is.

En je verwachtingen bijstellen... Een relaxte hond is hij vooralsnog niet (alleen thuis, bij weinig nieuwe prikkels) en misschien wordt hij dat ook niet.
Je kunt er wel naar streven uiteraard, maar dan ongedwongen en in zijn tempo, en zeker niet met een prikband (dat zet een harde hond alleen maar op scherp). Ontspanning kun je niet afdwingen.

Je hond is wellicht niet onzeker (wel ambivalent?), maar "wil" wel alles regelen?

Ik heb zelf een zeer reactieve hond, er is niets wat hem ontgaat en hij wil overal iets mee. Hij is hard en voor de duvel niet bang. Als pup van drie maanden wilde hij de confrontatie aan met de volwassen erfhonden van de overburen.
Afstand, rust en positieve training werkt het beste.

Bedankt voor je reactie, ik denk dat je de nagel op de kop tikt met een aantal dingen . Intelligent, heel reactief en inderdaad misschien ambivalent.... Dat herken ik vooral in de omgeving van veel andere honden. Dat is hyperalert en enthousiast, maar slaat heel snel over naar 'agressief' vertoon.

Ik ben dit weekend nogmaals overtuigd geraakt van het feit dat het zeker ook geen dominant gedrag is. Een vriend van me kwam op bezoek, en had zijn jonge border collie bij. Reutje van exact dezelfde leeftijd (13 maanden nu). Stukje samen gaan wandelen (eerste 500m heel veel geblaf, daarna werd hij iets rustiger) en dan na een twintig minuutjes losgegooid in de tuin. Border toonde zich duidelijk dominanter, die van ons vond alles goed. Border heeft'm meermaals gecorrigeerd op zijn ietswat opdringerig gedrag (blijven uitdagen om te spelen), en hij liet het gewoon allemaal toe. Verder wel heel fijn gespeeld, dus wel blij om dat te zien.

Ik ga inderdaad wel blijven streven naar die ontspanning, maar we hebben natuurlijk nog jaren de tijd. Ook even verduidelijken dat hij zeker niet gecorrigeerd wordt door ons met die prikband, die hangt er voornamelijk aan omdat hij daar niet 'door' gaat. Als hij met een gewone leiband even doortrekt, hang ik er gewoon achter . En dat doet ie niet met die prikband.

Heb je hem geleerd om niet te trekken door hem aan te leren dat niet trekken beloond wordt in plaats van het trekken te corrigeren?
(Snap je wat ik bedoel?)
Volg je hem ook wel eens naar de plaats waar hij wil snuffelen/plassen terwijl je daarbij even moet afwijken van je route? Als je hem leert dat hij daarheen mag als hij niet trekt, wordt je als t goed is niet van hort naar her gesleurd.

Ik weet niet waar je woont... mocht je behoefte hebben aan een gedragsdeskundige eventueel in combinatie met holistische therapie (ik lees dat niet direct, maar vanwege de foto-reactie) dan zou je eventueel Stella de Vries kunnen raadplegen. (Als je haar naam googeld vind je haar website)

Of, als je dat meer aanspreekt: gedragswetenschapper Sam Turner. (ook via Google te vinden).

(Energie meten vind ik in sommige opzichten okee, maar niet vanaf een foto inderdaad).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-17 21:47

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-17 21:47

Nikass schreef:
Heb je hem geleerd om niet te trekken door hem aan te leren dat niet trekken beloond wordt in plaats van het trekken te corrigeren?
(Snap je wat ik bedoel?)
Volg je hem ook wel eens naar de plaats waar hij wil snuffelen/plassen terwijl je daarbij even moet afwijken van je route? Als je hem leert dat hij daarheen mag als hij niet trekt, wordt je als t goed is niet van hort naar her gesleurd.

Ja hoor

. Hij heeft geleerd netjes te lopen, waarbij hij maximum het einde van de lijn mag opzoeken, maar niet hier op mag trekken. Geleerd door een paar meter achteruit te stappen zodra hij trekt (stilstaan is geen succes bij hem, daar is hij véél te nerveus voor), kent hij ook goed genoeg. Hij krijgt ruime vrijheid om te snuffelen, ik wacht gerust

. Doet hij ook allemaal heel netjes, op ons dagelijkse rondje.

Als ik nu morgen plots in een 'vreemde' bos ga wandelen, waarbij er pakweg op 200 meter afstand 2 blaffende honden in tegenrichting tegenkomen, er vervolgens plots een paard in de wei langst galoppeert en er een aantal schapen vlak naast de draad komen snuffelen, dan is het een ander verhaal :')

. Het gaat'm dus puur over dat emmertje dat dan erg snel overloopt.... en dan gaat hij extreem snuffelen en sporen volgen, en zal hij plots wél trekken. Het gewoonlijke 'paar meter achteruit', werkt op dat moment ook totaal niet. Het enige dat hij dan denkt is 'zo snel mogelijk weer vooruit'. Je merkt ook aan hem dat hij dan gewoon 'op spanning' staat. Even achteruit of stilstaan, en meneer staat te trappelen en piepen om weer vooruit te gaan.

Hij kent en kan het dus zeker wel. Daar ligt het probleem niet. Het probleem ligt 'm in het feit dat zijn emmertje heel erg snel overloopt, en hij dan zeer beperkt 'bereikbaar' is (niet met correcties, niet met speelgoed, niet met eten)

**Geplaatst**: 01-09-17 22:41

Geplaatst: 01-09-17 22:41

Mijn jonge herder heeft daar ook last van. Die kan ook netjes lopen maar in sommige gevallen lijkt hij dat even vergeten (bijvoorbeeld op een evenementen terrein waar héél veel te zien is). Ook mijn andere hond heeft daar last van dus dat ze elkaar dan versterken helpt ook echt :roll:

Ik gebruik ook wel het stilstaan (of in jouw geval achteruit lopen) en dat werkt deels ook wel maar is eigenlijk een negatieve prikkel. Wat beter werkt bij mijn hond is dat als hij relaxt aan een losse lijn loopt te belonen. Hij hoeft daarbij niet naar mij te kijken, niet te volgen of wat dan ook. Hij wandelt zonder te trekken, top! braaf! En in mijn geval click + koekje. (Ik beloon dus terwijl ik gewoon door loop)
Hij kan dan actief mee werken ipv ik sta stil want dan levert jouw trekken je niets op. (Wat ik dus ook wel gebruik hoor, afwisseling wil ook wel helpen

)
Maar ja soms hebben ze wel moeite om het geleerde in de praktijk te brengen.
Je zou in de situatie die jij beschrijft eigenlijk een soort time out moeten verzinnen. Ik denk even met je mee

**Geplaatst**: 01-09-17 23:03

Re: Te opgewonde hond - Stress

Geplaatst: 01-09-17 23:03

Zelf heb ik 2 mechelaars gehad. 1 reu en 1 teef. Beide honden gingen 3 x per dag mee wandelen en 1 x per week naar het bos. De reu had ik van pup af aan en die heb ik van pup af aan geleerd andere mensen en honden te negeren. De teef was een jaar of 3 toen ik haar kreeg en ook die was altijd en overal volledig op mij gericht.
Mensen zeggen mechelaars zijn werkonderbreking, maar beide honden waren bij mij echte huishonden met niet meer als 3 x dgs een wandelingetje. Mensen die bij ons kwamen waren altijd verbaasd hoe rustig en braaf ze waren...
Hiermee wil ik zeggen dat ook ik denk dat je veel en veel te veel van je hond verwacht. Het speuren is super, daarmee maak je hem mentaal moe. Ik zou het bij de normale wandelingen houden en 1 x per week met jou joggen en 1 x per week speuren en verder niet.