Ik zal bij het begin beginnen.
Onze eerst kruising chiwuawa X dwerg pincher heette Charly.
Charly was een mooi grijs mannetje met lichtbruine aftekeningen.
Helaas was Charly geen lang leven gegunt
Toen hij 2,5 was kon hij van het een oo het andere moment niet meer op z'n achterpoten staan en niet meer poepen en jankte hij het bij elke aanraking uit van de pijn. We zijn een week elke dag bij de dierenarts geweest. Soms meerdere keren per dag soms snachts en in het weekend. Helaas heeft m'n stoere man het niet gered en hebben we hem laten gaan
Dezelfde dag misten we zijn gedribbeld al op het laminaat en 3 dagen later zijn we naar zijn fokker geweest die toevallig een nestje had.
De moeder van dat nestje, was een tante van onze Charly.
Daarop hebben we Cindy mee naar huis genomen. Zo hadden we toch nog familie van Charly en hebben we bewust een naam met de C uitgekozen, zodat hij toch nog een beetje bij ons bleef.
Inmiddels is dit alweer 2.5 jaar geleden en is Cindy voor de 3e x loops.
We hebben een leuk reutje uitgekozen. Eigenlijk hetzelfde als Charly, maar ipv grijs, donkerbruin (choclate/tan)
In dit topic wil ik jullie meenemen van begin tot het eind. Alhoewel, het eind... Als alles goed mag gaan zal er 1 pupje bij ons blijven, maar totdat de andere pups het nest verlaten naar een nieuw huisje neem ik jullie mee.
Meet Cindy:
Cindy is ongeveer 21 cm groot en weegt 2,8 kilo.
Het reutje weegt 2 kilo
Afgelopen donderdag is ze loops geworden en het staat op de planning om maandag naar de reu te gaan. Tot ze gisteren ineens toe stond dat onze eigen reu op haar sprong. Had ik me dan toch vergist en was ze eerder loops geworden?
Snel contact opgenomen met de eigenaar van het reutje om te vragen wat wijsheid was. Er bestond een mogelijkheid dat ze toch eerder loops was geworden, wat ik niet gezien had. Dus na overleg toch maar een poging wagen. We zijn in de auto gestapt en toen we er 5 kwartier later waren was de reu achter in de tuin. Ik vond het mega spannend, want Cindy kan absoluut niet met andere honden, dan blaft ze alsof ze ze wil vermoorden. Cindy daar in huis van de riem af gedaan en de achterdeur open gezet. Tot mijn grote verbazing, blafte ze niet! Het reutje was heel erg beleefd en hield eerst wat afstand. Telkens als hij dichterbij wilde komen, kreeg hij een snauw. Heel voorzichtig kwam hij steeds dichterbij. Hij mocht er even aan likken en toen was het klaar, toen mocht hij niet meer in de buurt komen, arme jongen
Het was dus toch nog te vroeg en we zijn onverrichte zaken weer naar huis gegaan.
Nu is het afwachten of ze het maandag wel toe laat.
Volgen jullie mee?
