PureSG schreef:Helaas, de tweede "ontmoeting" op deze manier ging een stuk minder.
De pit neemt zo'n typische "pitbull houding" aan, wijd staan, alle spieren strakgespannen, oren omhoog en gespannen en hij begon enorm te "piepen" (weet geen betere beschrijving).
Ik zit met de handen in het haar, ik weet dat het pas dag 2 is, maar ik vind het doodeng, zeker als de pit een dergelijke houding aanneemt.
Meteen de pit corrigeren! Hij heeft dat niet te doen punt.
Verder is het meeste al genoemd.
Het is belangrijk dat de kitten de vrijheid heeft om eventueel te vluchten mocht het nodig zijn. Laat de kitten het zelf maar ontdekken. De rest komt vanzelf wel.
Het allerbelangrijkste is dat je de pit leert respect voor de kitten te hebben. In het begin is dat veel consequent herhalen. Hij mag niet zelfstandig naar de kitten toe en zeker niet die houding aannemen waar je het over hebt! Hou 'm daarom voorlopig aan de riem als de kitten in dezelfde ruimte is.
Kop op, de aanhouder wint niet meteen opgeven!
Misschien geeft dit je wat hoop
; Onze honden (Engelse Staff en een kruising Staff/BullTerrier) waren in het begin ook heel enthousiast en vreselijk lomp tegen onze konijnen en kat. We dachten dat het nooit goed zou komen en dat ze die op zouden vreten. Uiteindelijk konden we ze blindelings vertrouwen (hoewel we de konijnen nooit zonder toezicht los met de hond lieten). Na heel veel consequente training en geduld.
