Geplaatst Op 30 juli gingen we langs bij de dierenarts voor een detartratie en om foto's van de voorpoten te nemen van onze Welsh Corgi Cardigan teef van 5 jaar, Ophélia genaamd. Ophélia is altijd al een happy, gezonde hond geweest met wel een ietwat bijzonder karakter. Ze is heel lief naar mensen toe, maar naar andere honden heeft ze een kort lontje. Dit is al zo sinds ze een puppy was. Toen ze ca. een jaar of 1 à 2 was, heeft ze een periode gemankt. We zijn hiervoor naar de dierenarts geweest, maar zij zagen niets zorgwekkends en gaven gewoon ontstekingsremmers mee. Hiervan knapte ze op en wij maakten er ons dus niet al te veel zorgen over.
Echter bleef ze af en toe manken. Vooral na langere wandelingen mankte ze enkele dagen, maar het ging ook telkens weg. Ik mocht ook gewoon aan haar poten zitten en voelde niets abnormaals of warm. Maar onlangs vond ik dat het wel genoeg was geweest en stelde ik voor aan mijn ouders om het toch eens verder te laten onderzoeken.
Zo gezegd, zo gedaan dus. Helaas was de uitslag niet positief. Eerst en vooral heeft ze aan haar linkerpoot elleboogdysplasie en artrose. Nu komt ED wel regelmatig voor binnen dit ras. In haar geval zou het wel van een trauma kunnen zijn, aangezien haar beide ouders negatief getest hebben voor ED. Maar goed, zelf een combinatie honden met A heupen kunnen nog altijd puppies geven met slechte heupen, dus wie weet hebben we gewoon pech. Echter is de ED niet onze grootste zorg. De dierenarts merkte op dat ze in beide poten op de lange beenderen abnormale vorming van periost heeft. Aangezien ze niet zeker wist wat dit kon veroorzaken, heeft ze de foto's laten beoordelen door een orthopedische specialist. Helaas bevestigde deze dat onze hond leidt aan een zeer zeldzame aandoening, hypertrofische (pulmonaire) osteopathie of HO..
Concreet zorgt deze ziekte voor nieuwe beenderformatie op beenderen in de poten oftewel periost (beenvlies) proliferatie. Deze formatie start door een afwijking van zenuwsignalen waardoor er een verandering is in de bloedtoevoer naar het beenvlies waardoor er dus nieuwe beendervorming ontstaat op de oppervlakten van de beenderen. Het kan voorkomen bij eender welk ras, maar vooral bij oudere honden omdat HO secundair is voor andere ziekteprocessen, zoals.. kanker.. De oorzaken van de ziekte kunnen dus gaan van rib-, nier- en longtumoren, long abcessen, parasitaire infecties, infectie van bv. de hartklep, mycobacteriële longontsteking, etc. Het enige symptoom dat ze heeft is het intermitterend manken, verder helemaal niets abnormaals. Ze hoest niet, is niet lethargisch, heeft geen pijn bij palpatie van de poten, geen zwelling, ..
De prognose hangt dus helemaal af van wat het is en vooral ook of er sprake is van metastase of niet. Het is dus voorlopig allemaal bang afwachten.
'Gelukkig' lijkt ze wel geen pijn te hebben. Ze moest 3 kg afvallen in verband met de ED en krijgt daarom ook dieetvoeding. Voor de artrose krijgt ze dagelijks Flexadin. Ik ga nu ook elke avond een korte wandeling met haar doen en ben gestart met hydrotherapie. Ook na de hydrotherapie mankte ze niet, dus dat is wel positief. We zijn nu gisteren (6 augustus) terug gegaan bij de dierenarts voor een bloedafname. Hier bleek dat ze al een kilo is afgevallen, dus dat komt helemaal in orde. We hebben vandaag ook het eerste deel van het bloedonderzoek gehad en die was oké. Het is nu nog bang afwachten op de rest, al sluit een bloedonderzoek tumoren niet uit helaas. We zullen hoe dan ook nog foto's moeten laten maken van haar thorax en abdomen om verder uit te vissen wat er aan de hand is. Maar de dierenarts wil het nu stap per stap doen.
Duimen jullie mee?
Dit is een fototje van vandaag, stoere meid met haar kale poot en hap uit haar kraag
Heb het hem dan ook flat out gezegd dat het zijn schuld is en dat hij echt had beter moeten weten en ze gewoon had moeten aanlijnen tot ze in de wei waren waar hij aan het werken was (en dus geen paarden stonden). Scheelde niet veel of onze Shet had een schedel ingeklopt. 
Ik kon niets doen, ik had les met mijn Tinker ruin die overigens ook al helemaal over de rooie ging eerder die dag omdat de andere paarden achterin de wei stonden en hij seperation anxiety heeft. Nu zaten die paarden als malloten door de wei te crossen terwijl ik les had, ge-ni-aal idee hoor papa. Gelukkig was paardlief al wat afgekoeld en stond er gewoon wat naar te kijken maar ik was zo kwaad op die moment. Gewoon onverantwoord naar mij toe ook. 
18,35 kg dus ze is toch al redelijk wat afgevallen.