Geplaatst 
Mijn allerliefste Sjaakie is ziek
. Hij heeft kleincellig alimentair lymfoom en B12 deficiëntie. In 2007 hebben we hem gekocht, ik was toen 12, samen met onze andere poes Snoopy. Ze komen van twee verschillende plekken, maar na een week waren ze al beste vriendjes. Sjaakie is al vanaf het eerste moment mijn schaduw geweest. Hij was altijd heel erg bang, maar als ik er was, was alles goed. Hij ligt nu ook weer op mijn schoot te slapen, ik ben met hem opgegroeid en kan me echt niet voorstellen hoe het is als hij er niet meer is....
Dit zijn Sjaakie en ik in 2007:
We hebben in totaal 4 katten:
Laila is de rode Maine Coon (poes), Vince is de andere Maine Coon (kater), Snoopy de rode poes en dan natuurlijk Sjaakie.
Woensdag 26 december 2018 kreeg Sjaakie diarree, we hebben dat een paar dagen aangekeken en op donderdag 3 januari hebben we zijn ontlasting laten onderzoeken. Vrijdag 4 december zijn we met hem naar de dierenarts geweest en zij heeft hem toen ook nog onderzocht. Uit het ontlastingsonderzoek is gebleken dat hij giardia had. Aangezien dat besmettelijk is moesten we gelijk ook alle andere katten behandelen (Snoopy, Laila en Vince), we zijn begonnen met Panacur. De behandeling leek niet te werken bij Sjaakie. Na 5 dagen moesten we een pauze van 7 dagen inlassen, de ontlasting zou al beter moeten zijn, maar dit was helaas niet het geval. We zijn toen bij Sjaakie met een ander medicijn begonnen. Dit leek ook niet echt te werken, op zondag 27 januari bleek Sjaakie 250gram afgevallen te zijn in 12dagen.
Woensdag de 30e zijn we weer naar de dierenarts gegaan. Zij voelde een opgezette lymfeklier in zijn buik, dus zij heeft ons doorverwezen voor een echo naar het MCD (Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam-west). Maandag 4 februari was de eerstvolgende mogelijkheid. Tijdens de echo zijn er geen bijzonderheden gevonden, behalve die lymfeklier, maar daar maakten ze zich niet echt zorgen over. We hebben toen met de internist afgesproken dat we nog een ontlastingsonderzoek zouden doen om tritrichomonas ook uit te kunnen sluiten. Als hier niks uit zou komen zouden we een endoscopie gaan doen van zijn maag en darm. Tussen 27 januari en 6 februari is hij 200gram afgevallen, hij woog toen nog 3,56kg, terwijl hij normaal rond de 4,5kg weegt.
Dit is hoe hij er nu vaak bij zit:
Hij kijkt niet gelukkig
Dit is hoe hij normaal kijkt:
Aangezien er van drie verschillende dagen ontlasting nodig was duurde het even voor we de ontlasting op hebben gestuurd. Anderhalve week na de echo kregen we de uitslag: hij heeft geen giardia meer en geen tritrichomonas. In de daaropvolgende twee weken leek het steeds iets beter te gaan. Zijn ontlasting werd beter en hij voelde zich beter. Aangezien Sjaakie zich toch niet 100% als zichzelf gedroeg hebben we donderdag 21 februari de endoscopie laten doorgaan. Hij moest daarvoor 24uur nuchter zijn. Aangezien hij nog gewoon zijn eetlust had was dit voor hem natuurlijk niet fijn.
Om 11.15 moesten we bij het MCD zijn. Aangezien één van onze andere katten, Laila, ziek was hebben we haar eerst naar onze eigen DA gebracht, daarna zijn we met Sjaakie doorgereden naar het MCD. We mochten er gelukkig bij zijn toen Sjaakie onder narcose gebracht werd. Hij werd ook geïntubeerd waar we bij waren, daarna mochten we wachten in de wachtkamer. Na ongeveer 40minuten kreeg mijn moeder de uitslag al in haar mail. 5 minuten daarna werden we binnen geroepen. Er is niks afwijkends gevonden in zijn mond, keel en slokdarm. Zijn maag was bleek en gezwollen, daar zijn ook biopten van genomen. In zijn dunne darm zijn ook biopten genomen, ook al werden daar geen bijzonderheden gezien. We mochten Sjaakie gelijk mee naar huis nemen. Hij mocht nog 4uur niet eten en drinken ivm verslikkingsgevaar. De biopten werden opgestuurd naar de patholoog en binnen 7 tot 10 dagen zouden we de uitslag krijgen.
Vrijdag 1 maart werd mijn moeder gebeld over de uitslag. Dit is wat er in de brief stond:
“* Maag: geringe tot milde en plaatselijk matige chronische lymfocytaire gastritis.
* Duodenum: sterk verdacht kleincellig intestinaal lymfoom. PARR test volgt (eigenaar bellen als binnen) “
Op donderdag 14 maart werden we gebeld en de uitslag van die test is dus helaas positief gebleken. Hij heeft lymfklierkanker.
Sinds 5 maart was hij al aan de Prednison ivm diarree. Vrijdag 15 maart zijn we naar het MCD gegaan om de mogelijkheden te bespreken. We hebben ervoor gekozen om hem te gaan behandelen met chemo. Hij krijgt 4 dagen Leukeran, dan 2,5 week rust en dan weer 4 dagen Leukeran. Voordat de derde kuur begint gaan we terug naar het MCD voor bloedonderzoek. Ze gaan dan kijken of zijn afweer nog wel hoog genoeg is, als dit niet het geval is kan de dosis van de Leukeran aangepast worden. Ondertussen blijft hij de hele tijd op de Prednison staan. Ook krijgt hij 5 weken lang elke week een injectie met vitamine B12.
De meeste dieren ervaren geen bijwerkingen van chemo, helaas heeft Sjaakie zaterdag overgegeven, daarvoor hebben we hem Cerenia gegeven. Gelukkig heeft hij daarna niet meer overgegeven. Als de behandeling aanslaat zou hij nog enkele jaren een fijn leven kunnen hebben. Dat is ook waar we het voor doen. Zodra hij zich niet op korte termijn beter gaat voelen is het voor ons klaar.
Eén van de redenen waarom ik dit op Bokt zet is omdat ik zelf erg weinig recente ervaringen van chemotherapie bij dieren kon vinden op internet. Dit is dus ook een informatief topic voor mensen die hier in de toekomst mee te maken gaan krijgen. Ook is het voor mezelf fijn om alles op te schrijven, zodat ik dit ook nog terug kan lezen. Als er nog vragen zijn hoor ik het graag, ook ervaringen goed of slecht vind ik fijn om te lezen.
Als jullie meer informatie willen over chemotherapie bij dieren kunnen jullie dat hier lezen: https://www.mcvoordieren.nl/chemotherapie.
Ik hoop echt heel erg dat hij nog een paar mooie jaren heeft, ik kan echt niet zonder hem
en of het dus werkt is maar de vraag. Daarom denken wetenschappers ook heel hard na over andere manieren om nieuwe behandelingen/ideeën te testen.
