Eigenlijk gebeurt er altijd wel iets geks in onze vakanties, dus we keken er al niet meer van op toen het vliegtuig niet in Florence landde, maar ons in Bologna liet uitstappen.
Er zou een bus komen voor het vervoer naar Florence. Die kwam er ook, uiteindelijk. Het is alleen wat ingewikkeld om een heel vliegtuig aan passagiers in één bus te proppen... Onze koffers lagen al direct in de bus. Voor ons was er echter geen plek. En we waren niet de enige. De buschauffeur vond het niet zijn probleem dat er zoveel passagiers niet mee konden (begrijpelijk, het is niet zijn verantwoordelijkheid), maar hij vond het ook niet nodig om de koffers van de achterblijvers uit de bagageruimte van de bus te halen. Enkele passagiers waren gefrustreerd door het gebrek aan vervoer én het gedoe met de koffers. De heetgebakerde buschauffeur had er geen begrip en geen geduld voor, dus de situatie werd er niet gezelliger op. Hij schold een man uit en wilde weg. Gelukkig kwam er een Italiaan bemiddelen en na enig overleg werden de koffers met wat gezucht en gevloek uit de bus gehaald en opnieuw uitgezocht, zodat de mensen die niet mee konden tóch hun bagage hadden. We stonden toen al een paar uur in de brandende zon met 30+ graden en er bleek geen tweede bus te komen. We moesten het maar uitzoeken. R en ik wilden niet meteen gefrustreerd aan onze honeymoon beginnen, dus in plaats van eeuwig klagen bij de luchtvaartmaatschappij kozen wij ervoor een dure taxi naar Florence. We voelden ons toch al 'big spenders' door de bruiloft. Dit kon er ook nog wel bij.
Een aantal uren later dan gepland, kwamen we dan toch in Florence aan!
Hier zijn 15 foto's, de video en veel verstopte foto's in linkjes voor een volledige indruk.
1.
We hadden voor 10 uur 's ochtends al meer dan 1.000 traptreden overwonnen, omdat we meteen bij opening de koepel en klokkentoren (met dit uitzicht) van de Santa Maria del Fiore hadden beklommen. Prima te doen, overigens. Rustig, niet warm en niet te inspannend.
2.
Ook gingen we op stap met een kudde originele Fiatjes. Ik ben dol op kleine autootjes, maar heel eerlijk... Ik kreeg de zenuwen van de afwijkende handelingen en alle hellingproeven onderweg met zo'n slap koekblik (een vermogen van maar liefst 500 cc, vandaar de naam denk ik?). Regelmatig liet iemand de motor afslaan en één Fiat gaf er ineens helemaal de brui aan en werd naar de kant geduwd. Ik zag mezelf er ook wel voor aan om zoiets te doen in een drukke verkeerssituatie. Mijn man had er geen problemen mee, dus hij heeft het meest gereden. We reden langs uitzichtpunten, bezochten Chianti wijngaarden en gingen gezamenlijk lunchen op een prachtige plek (met gezelschap van poes). De wijn die ik erbij dronk was voor mij de lekkerste van de hele reis en tóch vergat ik op te schrijven welke het was...
3.
Hoewel Florence het hoofddoel was, wilden we ook iets van de omgeving zien.
We bezochten de stadjes San Gimignano en Monteriggioni. Leuk om even doorheen te lopen. In San Gimingnano schijnen ze het lekkerste ijs ter wereld te hebben. Helaas gunden we ons de tijd niet om dat te proberen. Daar heb ik wel een beetje spijt van...
4.
5.
Vervolgens door naar wijnhuis Poggio ai Laghi voor een rondleiding en wijnproeverij met eten. Ze verkopen niet alleen wijn, maar ook olijfolie en balsamico azijn. De insteek was erg commercieel, toch was het prima.
Een stad die wij graag wilden bezoeken tijdens deze reis was Siena.
6.
Onze gids had een boeiend verhaal over de (symbolen van de) contrada's en de paardenraces, die hier middenin de stad worden gehouden. Klik hier voor een indruk van het plein tijdens de race. Het plein heeft nog best wat hoogteverschil, dus het lijkt me bepaald niet fijn/makkelijk rijden!
De kathedraal van Siena
7.
In Florence bezochten we uiteraard Galleria degli Uffizi. Man, wat een kunstcollectie.
Uiteindelijk moesten we het tempo wat opvoeren, anders kwamen we er nooit doorheen. 8.
Ponte Vecchio, de eeuwenoude brug over de Arno.
9.
De Boboli en Bardini tuinen vond ik niet zo bijzonder. De rozentuin bij piazzale Michelangelo ook niet. Leuk om even doorheen te lopen als je tijd over hebt, maar anders mis je er weinig aan.
10.
Palazzo Pitti zelf vond ik van binnen wel prachtig. Mijn innerlijke kind was aanvankelijk heel gelukkig in de overdadig gedecoreerde ruimtes.
De foto's die ik heb gemaakt, doen het geen recht. Maar uiteindelijk duizelde het me gewoon, zoveel was er te zien. Ik wist niet meer waar ik moest kijken of wat ik moest fotograferen. 11.
Palazzo Vecchio was helemaal een feestje voor mijn innerlijke kind en dan met name vanwege de Secret Passage tour die we hadden geboekt.
De helft van de deelnemers kwam niet opdagen, dus we waren slechts met 4 personen. Ik houd van verborgen ruimtes, gekke doorgangetjes en leuke weetjes, dus ik was alweer tevreden. Later als ik groot ben koop ik een kasteel met geheime gangen en kamers. We hadden dolgraag over de balken van de dakconstructie willen lopen, zoals de scène in de film Inferno. Dat bleek helaas niet helemaal te kloppen met de werkelijkheid en het was in elk geval niet mogelijk om over de balken te lopen. Jammer. We mochten wel even kijken aan de voorzijde en kregen uitleg over de ingenieuze constructie. 12.
Op verzoek van mijn man gingen we ook langs de Cinque Terre stadjes (want ja, prachtige plaatjes op Insta gezien...). Hieronder de plaatsjes Manarola & Vernazza. We vonden het stiekem best een tourist trap.
We wisten dat het in mei al erg druk zou zijn, maar jeetje... Ladingen toeristen werden doorlopend aangevoerd. Het zag zwart van de mensen. Als we een snelle blik hadden geworpen op de gekleurde huisjes vanuit een uitzichtpunt, zochten we snel een rustig plekje op, weg van de mensen. We zouden daar eigenlijk ergens gaan lunchen, maar zelfs dat deden we niet meer. We kochten een snack voor onderweg en waren er verder klaar mee. 
13.
's Avonds is Florence nog heel levendig. Warm, gezellig druk, genoeg vermaak, mooie uitzichten en fijne cocktails op rooftop bars. We wilden een mooie timelapse maken, maar daar heb ik wel eens meer succes mee gehad...
.14.
R wil al jaren een slotje met onze namen of initialen ophangen aan zo'n 'slotjesbrug'. Die zijn we al op veel reizen tegengekomen. Maar we hadden zelf nooit een slotje om erbij te hangen. Na onze bruiloft had ik nog snel een exemplaar geregeld om hem te geven tijdens onze huwelijksreis. Kon hij ein-de-lijk een slotje ophangen. En dan met onze namen + trouwdatum. We weten dat het meestal niet de bedoeling is om slotjes aan een brug te hangen. Vaak moeten ze verwijderd worden, om te voorkomen dat al het extra gewicht een probleem gaat vormen. R had diverse leuke plekken in gedachten, maar we hadden al gelezen dat het daar absoluut niet was toegestaan. Uiteindelijk hebben we het slotje aan zo'n muntautomaat verrekijker gehangen bij Piazzale Michelangelo. Een beetje triest en ik verwacht dat 'ie er niet meer dan enkele uren heeft gehangen, maar het gaat om de gedachte. Er is in elk geval geen schade toegebracht aan de natuur en we hebben geen brug in laten storten.
15.
Ten slotte de vakantievideo:
Als souvenir kregen we onze eerste (en enige) coronabesmetting mee. Niet heel vreemd, gezien de drukte op o.a. de vliegvelden en Cinque Terre... Gelukkig hadden we de bruiloft al gehad. Dat was pas rottig geweest.
En we waren bovendien supersnel weer fit en klachtenvrij. Ik ben wel benieuwd of jullie onze ervaringen delen! Met Florence of de andere bezochte plekken. We moeten nog steeds een beetje lachen als we aan Cinque Terre denken. Daar hadden we perfect zo'n typische 'Insta vs reality' reel van kunnen maken met oliebol flute muziekje erbij.
En gefeliciteerd met jullie huwelijk! 
