Geplaatst Mijn vriend heeft een baan gevonden in Canada. En dit is dus een echte een wat je noemt once in a lifetime kans. We zijn er dan ook behoorlijk enthousiast over en het is een supergave kans om met ons gezinnetje, dus wij tweetjes en ons kindje van 1 jaar oud, naar Canada te verhuizen.
Economisch gezien gaat het daar super (zeker in vergelijking met hier in Europa). Mijn vriend valt in Canada onder de categorie Highly skilled en is dus een zeer gewilde kandidaat om over te laten vliegen naar Canada... met als bijkomstig voordeel dat al het papierwerk voor ons gedaan wordt) Hij gaat daar veel meer geld verdienen dan hier, hetgeen uiteraard mooi meegenomen is… zeker gezien het feit dat de branche waarin hij werkzaam is hier in Nederland op zijn gat ligt en het daar allemaal zeer goed gaat… Het bedrijf waarvoor hij zou gaan werken groeit zeer snel, de uitbreidingsplannen voor het pand zijn dan ook in volle gang bezig. Omdat mijn vriend highly skilled is, krijg ik direct een work permit en ben ik vrij om in Canada te werken (of dat nou als putjesschepper, secretaresse, stalknechtje of een of andere commerciële functie is, maakt niet uit… ik heb zelf een hbo opleiding afgerond) Het is zelfs zo dat ik financieel gezien bij verhuizing niet zou hoeven werken… Dit is echter wat mij betreft in het begin prima, zeker omdat er een hoop geregeld moet worden, ons kindje ook de nodige begeleiding nodig zal hebben, en ik helaas ziek ben waardoor ik op dit moment nog niet kan werken (het gaat allemaal al een stuk beter, maar de kans zit er in dat ik aan de medicatie zal moeten blijven). Het is echter wel de bedoeling dat na een tweetal maanden in Canada te zitten ik graag 2 à 3 dagen per week wil gaan werken. Het is immers ook belangrijk om sociale contacten op te bouwen en bezig te zijn met andere zaken dan alleen moeder zijn... In eerste instantie zouden we dan voor 2 jaar naar Canada gaan(tijdelijke work permits zijn voor een periode van maximum 2 jaar) aan het einde van deze 2 jarige periode zullen we evalueren of we in Canada willen blijven of dat we toch terug naar Nederland komen...
Echter… het leven is zoals we weten niet allemaal rozengeur en maneschijn… dus we zien ook wel wat beren op de weg … (in dit geval dus ook letterlijk… want die beesten komen in Canada uiteraard ook voor
maar goed… dat zien we wel als het zover is… en dat is eigenlijk wel de minste zorg…) De voornaamste punten waar we tegen aan lopen waardoor we twijfel hebben om te gaan zijn:1. De verkoop van ons huidige appartement. Als we nu verkopen houden we hoogstwaarschijnlijk een restschuld over, los gezien nog van het feit wanneer het daadwerkelijk verkocht zal zijn. We willen nog in overleg gaan met onze hypotheekverstrekker om te kijken wat er eventueel mogelijk is met bijvoorbeeld verhuur.
2. Ons kindje van 1 jaar zal zijn grootouders, zijn neefjes, zijn ooms en tantes voornamelijk kennen van Skype... En zij hem dus ook... ik vraag me af of zij überhaupt een band zullen krijgen?
3. Mijn “once in a lifetime paard”… en zijn (en ook mijn) lieve vriendje. Ik heb een prachtig paard en een heerlijke pony. Het paard is al meer als mijn halve leven bij mij en gaat voor me door het vuur… we hebben samen een ontzettend sterke band op gebouwd… ik heb veel van hem geleerd en hij van mij… Als het mogelijk is dat een mens en een dier soulmates zijn… dan kan ik toch wel zeggen dat hij mijn soulmate is… (Nu ik dit zo opgeschreven heb voel ik me opeens heel erg Penny…)
Hetgeen ik probeer te zeggen is dat ik me dus heel goed besef dat een paard als deze met onze band niet meer op mijn pad zal komen… Het mee laten emigreren van de paarden is geen optie… dit is punt 1 veel te duur, en punt 2 zou het in mijn ogen egoïstisch van me zijn om mijn 18 jarige paard en 24 jarige pony op transport te zetten en in quarantaine te moeten plaatsen. Vervolgens zou ik dan moeten verwachten dat zij zich wel even aanpassen aan een klimaat dat vele maten killer is dan ons Hollandse klimaatje… Paard en pony staan hier 24-7 buiten met een schuilgelegenheid… ik zie ze dit niet doen met de gevoelstemperaturen van -30 die in het gebied waar we heen gaan veelvuldig voorkomen… beiden dieren zijn niet gewend aan het leven in stallen en breken deze dan ook vakkundig af… meenemen is dan ook echt geen optie
. Het is echter een heel dubbel gevoel, ik heb altijd gezegd dat ik mijn paarden nooit weg zou doen, en nu… nu ben ik toch aan het overwegen om deze stap te zetten… de pony is geen probleem, deze kan terug naar zijn vorige eigenaar… voor wat betreft het paard… tsja… ik weet het niet… De gedachte om deze twee kanjers los te laten doet pijn… wanneer is dit de juiste keuze…
4. Daarnaast ben je ver weg van je familie en vrienden… goed… nieuwe vrienden zijn relatief snel gemaakt, zowel mijn vriend als ik zijn sociaal vaardig en maken gemakkelijk contacten… Maarja, misschien wel belangrijker dan vrienden… je ouders, broers en zussen... je bent niet zomaar even terug gevlogen om even gezellig bij te kletsen… (gelukkig bestaat Skype voor dit soort gevallen als mager alternatief...) maar als er echt iets aan de hand is, kun je niet zomaar even snel terug. Ik heb voor mijn studie een half jaar in zuid Frankrijk gezeten, dit was een hele gave ervaring... maar zelfs met maar 1040 km afstand tussen je ouderlijk huis en de locatie waar je je bevind... is het niet gemakkelijk als je om wat voor reden dan ook naar huis zou moeten gaan...
We beseffen ons dat het emigreren naar een ander land, zeker als het naar de andere kant van de wereld is, een zeer ingrijpende stap is. Zeker het eerste jaar zal zwaar zijn maar wij zijn er van overtuigt dat onze relatie sterk genoeg is om hierdoor heen te komen… We laten alles nog eens lekker bezinken, en gaan in ieder geval de nodige gesprekken aan… dan zullen we wel zien wat de toekomst ons brengt
en wie weet… gaan wij een nieuw avontuur in Canada aan… het is in ieder een hele mooie kans... 
Ik zou zeker weten gaan! 
die gaat echt nog als een speer denk dat dit soort faciliteiten eerder geschikt zijn voor paarden die iets mankeren of echte oud zijn maar wel nog een paardwaardig leven in de wei kunnen leven 
, net als Alberta (die provincie bedoel je toch?) Er wonen volgens mij wel een aantal bokkers in Alberta. 