Geplaatst 
Dit gedicht is eigenlijk al wel wat oud, maar heb nooit gedurfd hem op bokt te zetten. Ga het nu toch proberen
Het gedicht heb ik gemaakt toen ik erg down was, onder mijn bureau, op de zijkant.
Hij stond er nog steeds, en net had ik het over dit gedicht met iemand en vond dat ik hem toch plaatsen moest.
Ben ik hier nog wel welkom?
Geeft er nog wel iemand om mij?
Of ben ik helemaal alleen,
op deze grote, donkere wereld?
Ik geef wel om jullie,
Ik wil jullie geen pijn doen.
Ik wil alleen zelf ook een gelukkig leven,
ik wil zelf ook geen pijn.
Iedereen doet alsof ik niet besta.
En zo begin ik het zelf ook te voelen.
Alsof ik alleen een vage schaduw ben,
die mensen zo veel mogelijk moeten negeren.
Waarom moeten mensen het elkaar altijd zo moeilijk maken?
*graag niet TE erg afkraken*
Zonder jou had ik het never geplaatst 