iedereen zet hier gedichten neer, dus waarom ik niet?
1ste gedicht, geschreven voor school
Eenzaam lig je daar te slapen
Niemand die je ziet liggen
Niemand die zich iets van jou aantrekt
Verloren lig je daar maar te slapen en
van de zon te genieten
Wachtend op dat ene moment
Dat moment dat ze jou ophalen
Dat je vrienden krijgt
zonder hen ben je niks
dat is pas eenzaamheid.
2de en 3de over een hele lieve hengst die bij ons kwam om merrie's te dekken en aan te sterken.
Lieve Joerie
Jij kwam daar om merrie's te dekken
Jij zou daar wat dikker kunnen worden
Wat wou je nog meer?
Maar het ging mis
Je was te zwak
Je werd getrapt
En gleed uit
Je werd nog meer getrapt
Je been werd dik
De veearts kwam
Het waren de spieren
Je zou beter worden
Maar het werd alleen maar slechter
De volgende dag weer de veearts
Er was meer
Je knie schijf lag eruit
Je hinnikte steeds weer naar jou merrie's
Je hield van ze net zoals wij van jou
waren gaan houden
Het was ongeneeslijk
Je kreeg een spuit
Het was over
3de
Waarom jij?
Jij de gene die opkwam voor de merrie's
Je was zwak, te zwak
Je was vrolijk
Je bleef vechten, maar verloor de strijd
We deden wat we konden,
Maar het hielp al niet meer
Het was over
Jou leven was voorbij
Het was te vroeg, veels te vroeg
Je was nog maar 13 jaar
Je genoot nog zo van het leven
Laat dit een nachtmerrie zijn waar we nog uit moeten ontwaken
Dat je morgen weer vrolijk rondloopt in de wei
Dat zal een droom blijven die nooit meer werkelijkheid zal worden
En nog 1 gedicht, die heb ik geschreven toen er nog heel veel problemen hier thuis waren (nu nog maar een paar)
Leven
Ik geef niks meer om m’n leven
Ik ben hier nog, omdat mensen om mij geven
Het zou egoïstisch zijn als ik ga
Ze geven te veel om mij
Leven
Ze laten mij niet los
Daarvoor geven ze te veel om mij
Hier heb ik ook niks aan
Waarom laten ze mij niet gaan?
Leven
Ik ben het niet waard
Ik ben alles wat ik heb niet waard
leven
Wanneer gaan ze mij los laten?
Accepteren dat ik wil gaan?
Het zijn geen goeie gedichten, maar ik wou toch graag weten hoe jullie erover denken