Met vergeven komt vergetenen ik kan het maar niet vergetenik kan niet slapen ik kan niet etenDoor huilen krijg jeeen opgelucht gevoelen het wil maar niet komensnap je wat ik bedoel?Pijn blijft maar spokenhet gaat nooit meer wegmaar zou je het begrijpenals ik je dit zeg?Vaak snap ik ’t zelf ook nietde pijn die maar blijft spokenomgeven door verdrietmaar als jij mij ooit vergeeftvergeet me dan niet.Echt een hele andere schrijfstijl