Dit voorjaar zijn we (bijrijder en ik) begonnen met zadelmak maken. Vorig jaar daar al een hoop voorbereiding in gedaan. Zo zitten de stuurknopjes er al op en heeft Sjoko geen moeite met iets op zijn rug (van brokschep tot stropop)
We hadden al in de stal geoefend met eerst over zijn rug hangen en dan een paar pasjes lopen en tenslotte echt gaan zitten. Sjoko vond dat allemaal wel prima en hij zag het meer als een goeie grap dat je op hem zat en dat hij heel makkelijk in je tenen kon bijten...
Ditzelfde zijn we in de rijbak gaan oefenen om vervolgens aan een longe een rondje te stappen, paar keer halthouden en een kort drafje proberen. We nemen kleine stapjes omdat we merken dat Sjoko nog wat zoekende is. Hij wil het graag goed goed, dus zorgen we ervoor dat het ook lukt en dat hij bevestiging krijgt.
En dat er iemand op hem zit neemt hij nu een stuk serieuzer en ziet het meer als werk.
Hier wat foto's van de tweede keer dat hij bereden werd.
Het zadel wat hij heeft is net wat te lang, maar het brugt niet en blijft ook op zijn plaats en zo voor een rondje stappen gaat het wel. Voor het echte rijden komt er een ander zadel.
Eerst logeer ik hem altijd even, om te zien in wat voor een bui hij is en of er niets lichamelijks aan de hand is.
Dat ging deze keer verrassend goed. Sjoko vind longeren tijdverdrijf, elke keer datzelfde rondje; geen moer aan! Maar hij zette zich goed in; bleef uit zichzelf lekker doorlopen en netjes op de de cirkel.
Het logeren had toch veel concentratie gevergd, want toen ik hem losmaakte om even vrij te mogen lopen spoot hij weg...
En er moest een hoop uitgegooid worden...
Beentjes omhoog..., koppie leeg...
En dan wordt hij weer rustiger, klaar voor de volgende stap.
Komt braaf op commando naar me toe voor een snoepje.
Voor Sjoko werkt het goed als we korte sessies doen van verschillende dingen na elkaar, maar wel in een vaste volgorde. dus voordat mijn bijrijder erop gaat doen we nog wat werk aan de hand.
En tenslotte gaat mijn bijrijder erop. Eerst aan de leadrope; linksom, rechtsom, halthouden, een paar keer aandraven. Dit doet Sjoko prima, zelfs een drafje houdt hij al een paar rondjes vol.
Vooral rechtsom is zijn balans nog wat wankel. De vorige keer ging hij er een paar passen vandoor omdat hij zijn balans kwijt was. Maar op een 'Hooo', van zowel zijn berijder als ik, stond hij meteen weer stil. En we hebben er verder geen aandacht aan besteed; kan gebeuren, geen probleem en hup weer voorwaarts.
En dan klik ik Sjoko los. De eerste keer dat ik dat deed wilde hij niet meer voorwaarts, hij was letterlijk zijn veiligheidslijntje kwijt. Nu ging dat al wat beter, maar ik moest wel mee blijven lopen of pas op de plaats doen. Als mijn benen stilstonden hield Sjoko halt. Oftewel zijn berijder is nog passagier en niet degene die hem rijdt....
Maar hij deed het allemaal superbraaf en aan zijn koppie te zien had hij er ook wel lol in.
Dat bekkie! "Misschien krijg ik wel een snoepje..."
Dat het voor Sjoko toch allemaal een hoop concentratie kostte bleek toen we terug waren in de stal. Na een borstelbeurt en een hapje hooi keerde Sjoko zijn hoofd naar de dichte kant van zijn box en ging in de 'verwerkmodus'.
Al met al een heel fijn dier om mee te werken.
