Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Pattypaard

Berichten: 11720
Geregistreerd: 24-12-04
Woonplaats: Nederweert-Eind(Limburg)

Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-12-20 00:27

Krisje B.. mijn crimineel. Grote grappenmaker, heftig karakter, maar ondertussen ook een lief en knuffelig dier. Ik heb veel problemen met haar. Waar ik alles aan probeer te doen maar helaas kreeg ik het goede ding niet gevonden. Ieder kwartaal de osteopaat, ieder kwartaal de zadelmaker, meer dan genoeg lessen, ander hoofdstel, ander bit, andere trainingsmanieren, andere amazones er op, regelmatig de dierenarts over de vloer, een man die met dieren communiceert er bij, noem het maar op. Iig zeker genoeg ;).

Afbeelding

Voor het begin van ons jaar, januari tm mei zie; [RIJ-ITP] Wat plaatjes van Krisje B & Bowlers Baby
Korte voorstelling; Krisje B (Everdale), 5 jaar, laatbloeier, veeeeel vakantie gehad, brutaal, eigenaardig dier.

Op 6 juni hadden we ons eerste meetmoment staan. Eerst dacht ik niet te gaan omdat Krisje de voorgaande 3 weken bijna alleen maar aan het staken was.
Maar toen dacht ik.. springzadel er op, daar reageerde ze toen vaak goed op. En op ander terrein is ze meestal braaf... dus.. we gaan en we zien wel. Misschien kan dat zelfs wel weer voor een ommekeer zorgen. En warempel, ze liep in de B braaf naar 201 punten! *\o/*

Helaas bleef het vervelende gedrag evengoed aanwezig en ging het uitproberen wat zou kunnen werken door.
Hoewel ze tussendoor ook haar grappige momenten had.
https://youtu.be/poAdBO-vR9M

In juli zijn we ook, samen met mijn andere paard, op instructieweek geweest. Ook hier weer twijfel over wat ik moest doen, thuis laten? Of toch maar mee nemen? Ook al zou ik misschien net niets met haar kunnen. Ze staan samen bij mij aan huis en een alleen achter laten en de verzorging aan mijn vriend over laten was geen optie. Dus maar gewoon mee genomen.
Ze was 5 min daar en toen kreeg ik al de vraag of ze een hengst was :'). Ze was het er uiteraard niet mee eens dat ze in een stal moest staan, tegenover haar maatje, die ze gewoon kon zien. Als ik al maar naar de staldeur van mijn andere paard keek begon ze weer met het proberen over de stalmuur heen de klauteren. Kan je weinig aan doen, behalve negeren. En buiten gooien als ik iets met mijn andere paard ging doen. Ging ze daar staan schreeuwen :+ Maar gelukkig begrijpt ze dat stroom krijgen niet handig voor haar is.
Het eind van de week kon ze enigszins rustig blijven als mijn zwartje bij haar weg ging of zij bij zwartje weg en durfde ik haar ook vast zetten zonder bang te zijn dat ze wel los zou breken. Alleen daar van heeft ze er iig veel geleerd!
Was regelmatig wel even spannend om er op te stappen, kreeg voor de foto's gemaakt zijn dan ook de vraag of ik zeker wist dat ik er wel op wou gaan? Zal moeten anders gebeurt er weinig he :D
Duurde alleen wel 10 min eer ik er op kon stappen :+ Gelukkig was dat niet iedere keer zo!

Afbeelding

Afbeelding

https://www.youtube.com/watch?v=sy-urML8iHI

Het staken werd gelukkig minder en de betere stukken breidde zich uit. Hoewel Krisje uiteraard Krisje bleef en altijd wel weer wat anders verzon. Maar er kwamen echt hele fijne momenten!
Ze gaf echt het gevoel dat als ik zo een proef goed rond kon rijden we gewoon 220 punten zouden kunnen krijgen, zo gaaf! Kans was uiteraard vrij klein dat dat zou lukken, maar hee.. het gevoel krijgen dat zoiets er in zit, dat had ik nog nooit gehad dus heel gaaf voor mij!

Begin augustus ben ik tijdens het uitstappen thuis in de wei aan een lange teugel behoorlijk hard van Krisje af gevallen.
Tot de dag van vandaag weet ik niet wat er gebeurt is. Alleen dat ik ineens bij kwam in de armen van een vreemde man en dat ik niet wist wat dat groen nu was wat ik voor me zag :+
Ik kon niet zelfstandig op staan of lopen, wist in eerste instantie niet hoe mijn vriend heette en nog wat vage dingetjes. Waarschijnlijk heb ik 5-10 min bewusteloos gelegen voordat de mensen die mij geholpen hebben voorbij zijn komen lopen. Wel nog naar het ziekenhuis geweest voor een check maar buiten een hersenschudding en een hoop pijn en verwarring over wat er gebeurd is, was ik in orde.
Enigste voordeel hier aan? Als je niet weet wat er gebeurt is heb je ook niets om bang voor te zijn :P

Gelukkig is een lief vriendinnetje daarna snel gekomen om op Krisje te kruipen. Ze was gewoon haar normale zelf.
Vriendin is die rit gestoken door iets onbekends en kreeg daar zo'n reactie op dat ze naar de huisarts is moeten gaan voor medicatie. Een dag later stond Krisje met een gigantisch dik been en een mini wondje. We denken dat ze de dag van de val gebeten/gestoken is door 'iets' en daar ook een heftige reactie op gehad heeft. Op het moment zelf, maar ook lichamelijk.
Een week later geprobeerd om op mijn andere paard te gaan zitten. Dat lukte! Moest er meteen weer af van een andere vriendin die ze beide kwam rijden. Alleen er af komen was nog een dingetje :+

4 dagen voor onze eerste wedstrijd kon ik weer rijden. Dus ja.. dan gaan we maar gewoon.
23 augustus hebben we onze 1e officiële wedstrijd gereden.
Met wat moeite en een paar kleine -ditkeuriknietgoed- momentjes liep Krisje naar 2x een 1e prijs! 201 en 207,5 punt *\o/*
Afbeelding

Ondertussen hangt ze regelmatig de clown uit. Waar die prikpaaltjes al niet handig voor zijn ;)
Afbeelding
En bleven we steeds ook heerlijk op buitenrit gaan!

30 augustus weer op pad geweest met het crimineeltje. Met losrijden liet ze heel fijne dingen voelen. In de ring vond ze dat ze wel kon proberen om niet te reageren of op iedere hulp in galop aan te springen ofzo. Een proef met erg veel fouten. Toch nog 185 punt en een 5e plaats.
De 2e proef even duidelijk gemaakt dat 1x grappig genoeg was. Dat werd bedankt met hele fijne dingen, een paar kleine foutjes en een goede bok met een galop-halt en een halt-galop overgang.
Had haar in ieder geval weer een stuk beter er aan staan tussen de dingen door! Zaten al echt mooie dingen bij. Deze proef werd beloond met 203 punten wat ons nipt de 1e prijs opleverde. Toch weer onverwacht leuk! :D Ik had zelf wel net iets meer punten verwacht in verhouding met de eerder gereden proeven, maar joh. Komen nog keren zat, alles nog beter en stabieler krijgen en dan komt dat wel.
Afbeelding

13 september voor de gein een M1 proefje op een onderlinge gestart. Ik kon niet op de dag dat de lagere klassen waren en wou toch wel weer tussen de hekjes oefenen. Daar ging het om, niet om wat we precies moesten doen. (Schoudervoor en contra nam ik sowieso al stukjes mee in de training)
Als ze haar dag had zouden we het prima door komen, als ze haar dag niet zou hebben zou het ook complete chaos zijn. Het werd dat laatste :+
Afbeelding


Midden september nog 2 dressuurproeven gestart. Het was weer overleven maar ze bleef braaf! 201 en 203 punten maakte ons 2x 2e.

Afbeelding

De zondag daarna ook nog ergens anders 1 proefje gestart. Wederom overleven maar ze voelde iets stabieler in haar hoofd als vrijdag. Met 192,5 punt mochten we de 1e prijs mee naar huis nemen.
Nog heel leuk commentaar van de jury gehad! Zij vond het er ook absoluut niet uit zien alsof ik aan het overleven was, juist heel relaxt en vriendelijk, fijn voorgesteld. Maar ze begreep wel met wat ik bedoelde dat ik er niet aan kan rijden, niet kan laten zien wat we wel kunnen. Daarom ook de relatief lagere punten. Omdat voor die 7,5 en die 8 er net een stukje miste. Juist dat stukje dat ik uiteraard wel wil hebben ;).
Afbeelding

Helaas ging het daarna weer goed bergafwaarts. Het was ook écht niet meer leuk. Heb er dan ook echt wel eens jankend van ellende op gezeten dat ik niet meer wist wat ik moest doen omdat ze weer eens meer aan het rondspringen dan aan het lopen was. Mijn enige zekerheid was dat ik zeker wist dat ik niet moest afstappen. Dat ik daar nog meer gedonder van zou krijgen.
Ik zeg wel vaker dat er een duiveltje in zit, het bewijs :Y)
Afbeelding

Begin oktober zijn we toch maar een keer L1 gestart. Helaas zat ik er nog geen 10 min op en moesten we de ring al in. Het was braaf, maar niet goed. Wel een wp gekregen.
Afbeelding

Krisje geeft het wel aan waar ze gekriebeld wil worden :').
https://youtu.be/HDV5ouk5Tyk

Begin november was ik er helemaal klaar mee en ben ik met Krisje naar de kliniek in Heesch gereden. Na zo veel dingen geprobeerd te hebben maar niets te vinden wat langdurig werkt.. Het was of iets vinden in Heesch, en hopen dat het was was waar we wat mee kunnen. Of naar de slacht.
Afbeelding

Ze hebben in Heesch een probleem gevonden. Helaas geen probleem wat we op kunnen lossen, maar wellicht wel werkbaar te maken/houden is. Alleen moet ze dan wel mee werken.. Das niet makkelijk met zo'n karakterpaard :=
Uiteindelijk besloten om een revalidatietraject aan te gaan en het 4 maanden te proberen. Na die 4 maanden zullen we vast nog geen bergen verzet hebben maar zal het dusdanig positief veranderd moeten zijn dat het ook nut heeft om door te gaan. Als het na 4 maanden, met de juiste hulp er bij, nog niet lukt om in de positieve richting te komen dan gaat het zeer waarschijnlijk ook niet meer gebeuren...

Ze is verder overigens helemaal vrolijk en lijkt veelal geen pijn of ongemak te hebben.
Afbeelding

We begonnen best voorspoedig! Wel het e.e.a. uiteraard maar dat kan je van mijlenver zien aan komen bij zo'n paard. Maar het viel ons eigenlijk nog mee. We zijn begonnen met training aan de dubbele longe. 1 x per week bij de revalidatie en de rest longeer ik zelf in goed overleg.
Daarbij hebben we afgesproken dat ik er toch regelmatig op blijf stappen. Omdat ik er anders echt na een maand of 3 niet op hoef te stappen. Gekloot gegarandeerd. Dus na het longeren onder het zadel uitstappen o.d. buitenritjes maken aangezien ze daar altijd wel braaf bij geweest is, en ook al vaak zat op buitenrit mee gegaan is. Wel altijd met een ander paard er bij om gedoe te voorkomen.
Afbeelding

Braaf buiten was ze ook.. tot dit weekend. Helaas buiten 2 x een enorme rodeo gehad, die ik wonderbaarlijk genoeg wel uitgezeten heb. Hulde aan het bokriempje!! Helaas besloot ze daarna in stap aan een lange teugel om te steigeren en totaal de andere richting van het andere paard af te lopen. Toen ik haar aan die lange teugel rustig wou omsturen gooide ze zich omhoog en begon weer met 4 benen in de lucht te springen. Na de 3e sprong vloog ik er voorover af en landde om haar achterbenen.
Gelukkig leek ik niets te hebben en hebben we haar kunnen vangen en weer er op. Probleem was nu dat het zo onvoorspelbaar was dat het gewoonweg écht gevaarlijk was. Maar ja, we moesten wel nog terug. Bij de laatste 100 m naar de trailer steigerde ze ineens weer 180 graden de andere kant op en sjokte vrolijk verder. Weer kon ik haar niet om sturen zonder dat ze wat ging doen maar had ik wel iets meer controle omdat ik de teugels om dat moment wel op maat had. Helaas reden we langs een weg en kwamen er auto's aan.. Ik kon helemaal niets, behalve haar haar gang te laten gaan. Was dus ook geen optie is :+. Toen besloot ze om maar gewoon te blijven te dreigen met weer idioot te gaan doen ben ik er vanaf gesprongen terwijl ze weer de lucht in probeerde te gaan. De hele situatie was gewoon te gevaarlijk en kon eigenlijk alleen maar verkeerd af lopen...
Dus dat buitenrit -hou haar ruitermak- plannetje gaat ook niet meer door -O-.
Ik durf ook met zekerheid te zeggen dat deze dingen geen pijnreactie waren maar echt een karakterding, acceptatie van. Daar heeft ze nogal moeite mee, dat komt niet uit de lucht vallen.
Moge duidelijk zijn dat mijn leven me toch echt lief is en ik er zo niet meer op klim ondanks dat ik toch echt wel een volhouder ben en weinig geef om van een paard af vallen, zit er ergens toch ook wat verstand :o
Afbeelding

Bij de revalidatietraining hebben ze aangeraden om haar te laten gaan (inslapen/slachten). Omdat zij tot de conclusie zijn gekomen dat ze gewoonweg gevaarlijk is. Ze is onvoorspelbaar, denkt niet na en geeft niets om haar zelf of haar omgeving. Ze doet maar gewoon iets in datgene dat er bij haar omhoog komt. Dreigt met dingen te doen, als bijv. haar zelf op een hek laten vallen omdat ze iets niet wil. Waarbij iedereen die haar kent ook de wetenschap heeft dat als je haar daar in provoceert ze het ook echt zal doen.
Dat kan ook gewoon aan de hand zijn als jij naar links wil en zij naar rechts, aan een halstertje met lang touw zonder druk. Dus toe hoe ver ga je door? Wanneer houdt het geluk op? Wat kan je nog doen? En wat moet je nog willen doen? Ook op financieel gebied. Wat is het nog waard?
Ik heb er een tijdje over na gedacht, veel gediscussieerd met mezelf, gejankt (again). En veel met andere mensen gesproken, meningen aangehoord. En uiteindelijk ben ik er met mezelf uit gekomen. Hoewel ik er misschien klaar mee zou moeten zijn ben ik er niet klaar mee.

Momenteel staat ze op pijnmedicatie en gaat ze in het nieuwe jaar naar een 'cowboy', nog met de pijnmedicatie. Hij gaat kijken wat hij met haar kan en wat voor reacties ze geeft met de pijnmedicatie. Daarna gaat de pijnmedicatie er af en gaan we zien wat er dan gebeurt..
Een paardenman met veel ervaring met lastige paarden, die ook realistisch bekijkt wat waarschijnlijk haalbaar is, en of we wellicht toch iets over het hoofd zien. Die misschien wel tot dezelfde conclusie komt als de revalidatietrainer. Misschien wel tot een hele andere. Daar komen we maar op een manier achter.

Sommigen zullen wellicht denken waarom zet je dit op bokt? Nou.. omdat het gewoon zo is. Het leuk om de leuke dingen te laten zien, maar het is niet altijd leuk. En als het niet leuk is, dan vertellen we dat net zo goed. Niets om voor te schamen, wel om voor dingen te waken. Nu is het moment dat ik dat voor mezelf moet doen.
Ik heb er overigens ook aan gedacht om haar te verkopen. Maar mijn morele ik kan dat niet doen. Niet zoals het nu is. Dit paard komt geheid in de handel. Dat gun ik het paard niet, maar ook de mensen en hun omgeving niet die met Krisje te maken zouden krijgen. Wie weet komt er straks wel uit dat het met Krisje goed kan gaan, maar dat dat helaas niet met mij is. Dat zien we dan wel, ook daar is een oplossing voor. Als ik weet dat het kan, dat het oke is. Dat dit dan openbaar ergens staat maakt niet uit, dit is hoe de situatie is, dit is hoe het paard is (geweest). Maar natuurlijk hoop ik dat we gewoon samen met elkaar verder kunnen en ik nog een heel fijn paard aan haar ga hebben. Blijven dromen mag toch? :9

Tot zo ver mijn zeer lange verhaal :o

Ondanks dat er dit jaar écht wel leuke momenten waren hoop ik op een soort wonder voor ons voor 2021 ;)
Laatst bijgewerkt door Pattypaard op 31-12-20 01:09, in het totaal 2 keer bewerkt


Fillis
Berichten: 456
Geregistreerd: 26-09-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 01:03

Jeetje. Bijzonder verhaal. Mogen we (als in bokt algemeen) weten wat er bij de kliniek uit is gekomen?

Wat ga je doen als het met de 'cowboy' niet lukt? Laat je haar dan gaan of grasmaaieren? Wellicht is werk aan de hand een idee? Of probeer eens wat met clickertraining? (Dat laatste is echt niet per se kunstjes!) Misschien dat dit paard iets heeft aan start button behaviours/""ja"" zeggen op vragen/training.

Ik vind het wel een prachtig paard. Ik hoop dat je tot een goede oplossing komt. Zo te lezen probeer je er wel alles voor!

NH-trainers zijn géén gedragstherapeuten.

Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 110483
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 04:00

Wat een verhaal zeg! Ik ben wel benieuwd wat ze nou in Heesch hebben gevonden? En waarom ze met pijnmedicatie naar de "cowboy" moet? Want in principe zit ze dus ook nog in het revalidatietraject?

Ze is wel ontzettend leuk om te zien! Ik kan me voorstellen dat je haar niet de handel in wilt doen.

"Alles van waarde is weerloos" ~Lucebert

BB80

Berichten: 897
Geregistreerd: 11-07-13
Woonplaats: ligt in Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 08:07

Respect! Jemig, wat heb jij een doorzettingsvermogen.
Wist ik al, maar daardoor des te meer. Heel veel succes met alles wat in 2021 op jullie pad zal komen. :knuffel:

Take a smile :)

Pattypaard

Berichten: 11720
Geregistreerd: 24-12-04
Woonplaats: Nederweert-Eind(Limburg)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-12-20 11:23

Dankjullie! Ben ik gewoon vergeten om een van de belangrijkste dingen er in te zetten :+
In Heesch kwam er uit dat de laatst 2 halswervels voor de borstwervels niet altijd in de lijn van de wervelkolom bewegen waardoor met bepaalde bewegingen het zenuwkanaal vernauwd wordt en druk op de zenuwen ontstaat. Dit is niet blijven zo, maar op die momenten. Hierbij kunnen wel ontstekingen in de buurt van ontstaan, die uiteraard wel zeer blijven doen ook is de beweging goed.
Haar schoft en rug heb ik al eerder op de foto laten zetten toen ze achteruit onder de trailerstang door te trailer uit meende te kunnen gaan. Ze hebben wel nog testjes bij haar rug en bekken gedaan omdat ik zelf ook dacht dat misschien van haar SI zou kunnen komen. Hier voor waren geen aanwijsbare klinische dingen.

Hoe het in het rapport staat:
Bij flexie van de hals fors stepdefect ter hoogte van C6-C7 waarbij het craniale (voorste) deel van C6 hoger is dan het caudale (achterste) deel van C7. Hierdoor abnormale belijning van het wervelkanaal. Geen aanwijzingen voor vernauwing van tussenwervelruimte. Milde gladbegrenste ontvangstoename van de facetgewrichten C7T1 (tussen onderste halswervel en eerste borstwervel)
Oftewel: Stepdefect wervelkanaal thv C67 passend bij dynamische instabiliteit.
Op de echo van haar hals kwam nog naar voren: Milde synovititis (ontsteking) rechter C67 facetgewricht.
De ontsteking is behandeld middels USG (echobegeleide) injectie met ontstekingsremmers in het gewricht. Aan de wervels kan niets gedaan worden.

Prognose? Geen. Durfden ze niet af te geven. Ze kunnen er in de basissport prima mee lopen, indien de spieren rond om de wervels goed ontwikkeld zijn en de paarden mee werken. In de hogere sport lopen er vast ook paarden met dit probleem, maar die zien ze in Heesch niet omdat die paarden er al mee hebben leren om gaan (naar hun zeggen). Alles valt of staat met hoe Krisje mee werkt.

Het revalidatieproject hield in om haar in eerste instantie aan de dubbele longe te leren hoe ze haar lijf op de juiste manier kan gebruiken. Aan de longe en niet onder het zadel ivm haar reacties en het veilig(er) te houden voor de mensen die met haar werken. We hadden het er net over gehad om in januari te gaan beginnen om bij de revalidatie ook het rijden weer mee te nemen. Toen gebeurde het voorval op buitenrit. Volgens hun heeft zij geen last/pijn van haar lijf meer, maar kort gezegd gewoon een kronkel in haar hoofd. Daar valt weinig aan te revalideren.
Ik kan nog wel met haar daar heen gaan, maar ik denk niet dat dat voor nu genoeg toevoegt.

De cowboy is vooral voor mijn veiligheid. Ik heb niet de kunde en rijerij in pacht om haar dusdanig aan te pakken dat ze het wellicht niet meer doet. (En dan bedoel ik niet haar helemaal afslaan, maar als je wat doet en je krijgt een reactie moet je wel zeker weten dat jij die reactie aan kunt, anders heeft het geen zin). Heb er genoeg mensen op gehad, maar ook niemand durft haar aan te pakken omdat je gewoon voelt dat het fout zal gaan. Er is me ook al door meerdere mensen aangegeven van let op, dit paard verongeluk je nog een keer mee.
Ik heb dan wel niet gewoon een cowboy gezocht maar iemand die evengoed wel verder kijkt dan 'een paard moet gewoon luisteren'. Hij heeft ook aangeraden om haar onder pijnstilling te brengen omdat ondanks dat we allemaal niet denken dat ze nog pijn heeft, ze dit misschien toch wel nog heeft. Als ze braaf en helemaal meewerkend is op de pijnstilling weet je dat er toch echt ergens pijn moet zitten.
Als ze het ook doet onder pijnstilling.. tja, afhankelijk van hoe erg, hoe heftig enz. trekken we dan conclusies.
Maar als blijkt dat het gewoonweg niet gaat, dan wordt ze geen grasmaaier. Ze is bijna 6 en leeft misschien nog wel 15 jaar of langer. Ik ga een paard niet zo lang onderhouden om enkel gras te eten. Verkopen is dan ook geen optie. Dus dan moet ik hard zijn en wordt ze ingeslapen.
Natuurlijk wil ik dat niet! Maar ja.. ik zie geen andere eerlijke langdurige optie naar alle partijen.

amke1305
Berichten: 62
Geregistreerd: 27-06-14

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 11:32

Respect.
Voor je doorzettingsvermogen, maar ook je relativeringsvermogen.
Ik hoop dat het goed uitpakt voor jullie allebei.

Sunnda

Berichten: 7839
Geregistreerd: 28-12-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 11:37

Misschien een stomme vraag, maar ligt zenuwpijn dan niet op de loer?
Dat is vreselijk pijnlijk dus zou kunnen verklaren waarom ze zo gek kan doen.

Edit: heb het hele verhaal nog even gelezen en ben heel benieuwd naar de 'cowboy'.
Hier op stal hebben we twee 'cowgirls' die dit soort paarden rijden, maar dat zijn meestal geen paarden die je tussendoor nog even meeneemt op een onderlinge L/M proef als ze een goede dag hebben.
Kort samengevat als ik het zo lees is het tot oktober een jong paard geweest met een sterk karakter en de neiging de grenzen op te zoeken en is het daarna bergafwaarts gegaan.

Ik ben eigenlijk heel benieuwd wat dit paard onder een andere ruiter in een andere omgeving doet.
Soms doet dat ook wonderen.
Laatst bijgewerkt door Sunnda op 31-12-20 11:56, in het totaal 1 keer bewerkt

Lau07
Moderator

Berichten: 1515
Geregistreerd: 10-07-13

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 11:55

Jeetje zeg, na het lezen van je topic moest ik het even laten bezinken voor ik wist wat ik wilde zeggen. Ik denk dat het paard ontzettend veel geluk heeft met jou als eigenaar en dat ze bij menig ander al in de worst was beland.
Wat ik me afvroeg: als ze geen respect voor haar omgeving of gevolgen van haar acties heeft, verwondt ze zichzelf dan ook vaak? Of let ze wel goed op zichzelf?
Ik vind het echt heel tof van je dat je dit topic hebt geplaatst, het kan inderdaad niet altijd fantastisch gaan en daar kunnen we beter eerlijk over zijn. Ik hoop dat jullie in 2021 betere tijden tegemoet gaan en dat je een uitkomst mag vinden voor de problemen.

Beware! Beware! I have two chestnut mares :D

SassyMoon
Berichten: 281
Geregistreerd: 31-12-10
Woonplaats: Lelystad

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 12:25

Oef, wat een verhaal, ik kan je alleen maar sterkte wensen en hoop op betere tijden voor jullie. De reden dat ik eigenlijk reageer is omdat ik die eerste rij foto zo mooi vind. Belichting, moment, jullie als combinatie, echt wauw!!

Autumnn

Berichten: 8011
Geregistreerd: 26-03-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 12:29

Jeetje wat een heftig jaar TS en wat een doorzettingsvermogen heb je! Ik ga duimen dat 2021 een beter jaar gaat worden.
Spoiler:
Vriendin van mij haar merrie heeft qua karakter helaas hetzelfde. Heel onvoorspelbaar qua karakter. Kan zo de ring in maar kan ook zo omhoog springen uit het niets. Iedereen erbij gehaald maar merrie blijft zo. Zij heeft zich er bij neergelegd dat ze het meeste van de tijd niks met haar kan doen

fransje23

Berichten: 15302
Geregistreerd: 09-07-03
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 12:46

He wat naar! Vind Meisje zo een prachtig aansprekend paard.

Misschien een schrale troost dat een deel van haar onvoorspelbaarheid komt vanuit pijn. Maakt het niet minder gevaarlijk maar is een duidelijke oorzaak.
Kan mij ook voorstellen dat ze ook pijn verwacht en daardoor op voorhand al in paniek raakt.

Misschien heb je wat aan de info en links in dit topic
[MD] ECVM, voorheen c6/c7 malformatie

Voorspelbaar onvoorspelbaar is gelinkt aan problemen met C6 en C7.

Don't marry into an absolute idea. Then if it doesn't work out you can change it. If you are locked into something it limits your learning ability and we can stop thinking. Mark Rashid

vosje2010
Berichten: 186
Geregistreerd: 26-03-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 12:47

Heel heftig Patty! Respect voor je doorzettingsvermogen en eerlijkheid tegenover Krisje. Maar je moet ook aan jezelf denken, een (blijvende) blessure van je eigen lijf ligt wel op de loer! Ik denk dat je een verstandige beslissing hebt genomen wat betreft de cowboy. Ik duim mee voor een wondertje in 2021! En met Baby heb je ook een superpaard!

henny_w
Berichten: 3032
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: Twente

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 13:25

Poeh ... wat een verhaal. Ts ik heb heel veel respect voor je doorzettingsvermogen, ik vind het een prachtig paard en hoop van harte voor je dat er een positieve ommekeer gaat komen in haar gedrag :)

Echte vrouwen rijden geen winkelwagentje, echte vrouwen rijden DODGE.

Earth

Berichten: 7736
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 13:29

Heel veel respect voor je manier van aanpak. Maar ook heel veel sterkte, het is niet niks om zo rationeel de beslissingen te nemen, maar dat getuigd wel van kracht.

Earth het reisbureau.

ZoeyDercks

Berichten: 3662
Geregistreerd: 23-09-09
Woonplaats: Knegsel

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 13:38

Ah Patty, wat krijg je het voor je kiezen!

Respect voor je keuzes en vooral je doorzettingsvermogen <3

Fedra & Xiomara WH ♥

Instagram: @fedra.xiomara.wh

Laibadji

Berichten: 1685
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 13:45

Herkenbaar verhaal. Heb ook zo een merrie gehad. Ook tot M1 niveau gereden. Ze kon de pannen van het dak dressuren... Als ze er zelf ook zin in had. Daarnaast kon ze levensgevaarlijk zijn.

Ik heb haar na 6 jaar verkocht. Weliswaar heel eerlijk met het hele verhaal aan iemand die mijn paard kende + aan slachtprijs zodanig dat indien nodig niemand financieel schade leed.

Mijn doorslaggevend moment was even gezellig rijden in de binnenpiste. Kwam er een paard extra in de piste waardoor mijn merrie tilt sloeg op de diagonaal in volle bokgalop om voor de muur plots te draaien. deze laatste beweging kon ik niet uitzitten (ik was wel wat rodeo gewoon) en ben vol op de muur gevlogen en de grond op. Dit was voor mij het signaal. Veel mensen zeiden 'dat paard gaat jou verongelukken' toen gaf ik hen allen gelijk. Je leven is inderdaad meer waard dan een karakterkop van een paard.

Maar je bent een liefdevolle eigenaar en als je ooit de beslissing zou moeten nemen weet dan dat je echt alles uit de kast gehaald hebt! Succes en sterkte in het traject!
Laatst bijgewerkt door Laibadji op 31-12-20 13:46, in het totaal 1 keer bewerkt

Hoppit

Berichten: 1865
Geregistreerd: 23-03-10
Woonplaats: Leersum <3

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 13:46

Wat een verhaal en wat een eerlijke eigenaar ben jij :knuffel:
Zo veel mensen die 1) niet eens voldoende diagnostiek er op willen loslaten, 2) het - mogelijke - oplossingstraject niet willen ingaan en 3) vervolgens eieren voor hun geld kiezen en zo'n dier dan de handel in laten gaan. Oneerlijk voor het dier en oneerlijk voor een nietsvermoedende eigenaar die er mss zijn nek mee breekt.

Sterkte met het verloop en een mogelijke beslissing!

[EV-ITP] Soldaatje spelen in Duitsland

Winkel in 14e, 15e en 16e eeuwse re-enactment spullen en accessoires
=====> http://www.cervustrading.nl <=====
==> https://www.facebook.com/CervusTrading <==

fransje23

Berichten: 15302
Geregistreerd: 09-07-03
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-20 14:02

fransje23 schreef:
He wat naar! Vind Meisje zo een prachtig aansprekend paard.



Aahh autocorrectie...Krisje! :')

Don't marry into an absolute idea. Then if it doesn't work out you can change it. If you are locked into something it limits your learning ability and we can stop thinking. Mark Rashid

leonie87

Berichten: 4415
Geregistreerd: 05-03-10
Woonplaats: regio Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-21 09:08

Krisje blijft mijn favourietje hoor! En vind het echt super hoe je dit aanpakt! We gaan duimen Volgende week! :knuffel:

Wennedy (v Kennedy) Eindstand M1 +9
Empaier (v. Dayano) Eindstand M1 +8
Kwiedo (v. Furst Romancier) Eindstand Z1+1

Pattypaard

Berichten: 11720
Geregistreerd: 24-12-04
Woonplaats: Nederweert-Eind(Limburg)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-01-21 23:20

Dankjullie! :o

Sunnda schreef:
Misschien een stomme vraag, maar ligt zenuwpijn dan niet op de loer?
Dat is vreselijk pijnlijk dus zou kunnen verklaren waarom ze zo gek kan doen.

Edit: heb het hele verhaal nog even gelezen en ben heel benieuwd naar de 'cowboy'.
Hier op stal hebben we twee 'cowgirls' die dit soort paarden rijden, maar dat zijn meestal geen paarden die je tussendoor nog even meeneemt op een onderlinge L/M proef als ze een goede dag hebben.
Kort samengevat als ik het zo lees is het tot oktober een jong paard geweest met een sterk karakter en de neiging de grenzen op te zoeken en is het daarna bergafwaarts gegaan.

Ik ben eigenlijk heel benieuwd wat dit paard onder een andere ruiter in een andere omgeving doet.
Soms doet dat ook wonderen.


Stomme vragen bestaan niet ;). Klopt inderdaad dat zenuwpijn zeker iets is waar ze ook last van kan hebben. Op het moment dat er druk op de zenuwen komt te staan zal er een soort van druk/pijnscheut in de zenuwen komen. Hoe erg, lang enz. allemaal afhankelijk van hoe lang dit is, hoe heftig, de duur er tussen en of er ontstekingen in de buurt aanwezig zijn.
Ik heb eerder zelf zenuwpijn gehad, alleen dan 24/7. Ik weet hoe slopend en pijnlijk zoiets kan zijn. Al zal dat uiteraard voor iedereen anders zijn. Maar continue zenuwpijn zou ze niet moeten hebben volgens de kliniek daar de ruimte bij de zenuwen niet vernauwd zijn als de wervels goed staan.

Nou.. dit paard is altijd een lastig jong paard geweest. Vanaf dat ze in de hand kwam al. Grenzen opzoeken doet ze het liefst op ieder moment van de dag. In het begin is ze wel lastig, maar braaf geweest. (Hoofd heel veel in de lucht gooien, onbestuurbaar zijn, niet reageren op hulpen, ineens héél goed reageren e.d.) Omdat ik voelde dat er iets aan zat te komen maar ik niet wist of ik dat wel aan zou kunnen heb ik haar toen ook door een professionele amazone laten rijden. Later haar weer zelf gaan rijden, met les uiteraard, en toen er wat dingen aan kwamen is een andere professionele amazone ook regelmatig op gegaan. Ook bij haar toonde dezelfde problemen, ook als zij haar een tijdje alleen reed.
Ze blijft steeds een jo-jo, met tussendoor ook steeds dingen aan haar lijf waardoor we vaker ook weer stil kwamen omdat eerst weer een of ander moet herstellen. En ja als je dan weer begint dan kan je je er eerst weer door heen werken voordat je aan dat stukje gruwelijk fijn paard kan komen dat er zeker wel in zit. Dat heeft zeker ook niet geholpen.

Lau07 schreef:
Jeetje zeg, na het lezen van je topic moest ik het even laten bezinken voor ik wist wat ik wilde zeggen. Ik denk dat het paard ontzettend veel geluk heeft met jou als eigenaar en dat ze bij menig ander al in de worst was beland.
Wat ik me afvroeg: als ze geen respect voor haar omgeving of gevolgen van haar acties heeft, verwondt ze zichzelf dan ook vaak? Of let ze wel goed op zichzelf?
Ik vind het echt heel tof van je dat je dit topic hebt geplaatst, het kan inderdaad niet altijd fantastisch gaan en daar kunnen we beter eerlijk over zijn. Ik hoop dat jullie in 2021 betere tijden tegemoet gaan en dat je een uitkomst mag vinden voor de problemen.


Dankjewel :o Ik denk ook dat er veel al eerder afscheid genomen zouden hebben. Wellicht slimmer ook :+.
Eerder deed ze regelmatig zo achterlijk lomp in de wei dat ze weer eens op haar plaat ging door haar idiote gedoe. Dat zag er overigens niet uit als een paard waar iets mee was maar gewoon als een iets te jolig jong paard dat zichzelf nog niet genoeg onder controle heeft. Daar door is de osteo ook vaak kunnen komen omdat ze weer eens wat 'vast gevallen' of verrekt had.
Toen het hek van de wei dicht was waar ze heen wou probeerde ze of ze door het hek kon rennen. Het hek gaf niet echt mee :Y) Gelukkig was ze wel slim genoeg om het niet nogmaals te proberen. Maar dat was echt een hele typische actie.
Als ze in een stal moet staan waar ze op dat moment geen zin in heeft probeert ze er uit te klimmen/springen, als ze daar kans toe ziet. Toen ze in de trailer stond en er af wou terwijl ik even gauw een deken 10 m verderop neer leggen was ging ze in de achteruit, bekken kantelen, kontje onder de stang en gaan. Tot ze klem zat. Toen heeft ze nog met zo veel power geprobeerd de stang er uit te drukken dat ik bang was dat ze haar schoft/rug gebroken had. Toen ze op gaf bleef ze wel heel rustig, lette goed op en deed pas een poging om op te staan toen ik op veilige afstand was. Maar uh voorzichtig? Helaas :=

SassyMoon schreef:
Oef, wat een verhaal, ik kan je alleen maar sterkte wensen en hoop op betere tijden voor jullie. De reden dat ik eigenlijk reageer is omdat ik die eerste rij foto zo mooi vind. Belichting, moment, jullie als combinatie, echt wauw!!

Dankje! Ik vind die foto zelf ook heel tof! :D

He wat vervelend voor je vriendin Autumnn! Lastig om je bij zoiets neer te leggen en toch door te gaan..

fransje23 schreef:
He wat naar! Vind Meisje zo een prachtig aansprekend paard.

Misschien een schrale troost dat een deel van haar onvoorspelbaarheid komt vanuit pijn. Maakt het niet minder gevaarlijk maar is een duidelijke oorzaak.
Kan mij ook voorstellen dat ze ook pijn verwacht en daardoor op voorhand al in paniek raakt.

Misschien heb je wat aan de info en links in dit topic
[MD] ECVM, voorheen c6/c7 malformatie

Voorspelbaar onvoorspelbaar is gelinkt aan problemen met C6 en C7.


Dankjewel voor de link! Inderdaad zodra ze pijn hebben worden ze hier zeker onvoorspelbaar mee. Dat zal ook de cowboy niet weg kunnen krijgen.. Heb enkel nog de hoop dat als de cowboy haar karakter gedrukt/gebogen krijgt we haar lichaam dusdanig goed kunnen krijgen dat ze bijna geen last van deze aandoening zal hebben. Maar wellicht is dat wel ijdele hoop.
Je voelt en ziet wel duidelijk dat ze niet in paniek raakt maar alles heel berekend doet. Ze heeft (meestal) dondersgoed door wat ze aan het doen is, helaas.
Je voelt wel een soort 'switch' als je er op zit. Of iig, ik voel wanneer we naar het punt gaan dat het zwart zou worden in de bovenkamer. Meestal weet ik er voor te zorgen dat dat niet gebeurt. Maar ja, als het ineens gebeurt heb ik er nog weinig aan te doen, dan is het al gebeurt voordat je weet dat het aan het gebeuren is.

vosje2010 schreef:
Heel heftig Patty! Respect voor je doorzettingsvermogen en eerlijkheid tegenover Krisje. Maar je moet ook aan jezelf denken, een (blijvende) blessure van je eigen lijf ligt wel op de loer! Ik denk dat je een verstandige beslissing hebt genomen wat betreft de cowboy. Ik duim mee voor een wondertje in 2021! En met Baby heb je ook een superpaard!


Dankje! Dat is inderdaad ook precies waarom ik er nu niet meer op ben gaan zitten.. Ik durf wel, zou er zo weer op stappen. Maar gelukkig zegt mijn hoofd dat dat niet verstandig is.
Gelukkig heb ik Baby nog ja! Dat maakt alles wel draaglijker!

Earth schreef:
Heel veel respect voor je manier van aanpak. Maar ook heel veel sterkte, het is niet niks om zo rationeel de beslissingen te nemen, maar dat getuigd wel van kracht.


Dankjewel! Nou.. Zeg dat! Enige positieve er aan is dat afvallen zo wel makkelijker gaat :+

Laibadji schreef:
Herkenbaar verhaal. Heb ook zo een merrie gehad. Ook tot M1 niveau gereden. Ze kon de pannen van het dak dressuren... Als ze er zelf ook zin in had. Daarnaast kon ze levensgevaarlijk zijn.

Ik heb haar na 6 jaar verkocht. Weliswaar heel eerlijk met het hele verhaal aan iemand die mijn paard kende + aan slachtprijs zodanig dat indien nodig niemand financieel schade leed.

Mijn doorslaggevend moment was even gezellig rijden in de binnenpiste. Kwam er een paard extra in de piste waardoor mijn merrie tilt sloeg op de diagonaal in volle bokgalop om voor de muur plots te draaien. deze laatste beweging kon ik niet uitzitten (ik was wel wat rodeo gewoon) en ben vol op de muur gevlogen en de grond op. Dit was voor mij het signaal. Veel mensen zeiden 'dat paard gaat jou verongelukken' toen gaf ik hen allen gelijk. Je leven is inderdaad meer waard dan een karakterkop van een paard.

Maar je bent een liefdevolle eigenaar en als je ooit de beslissing zou moeten nemen weet dan dat je echt alles uit de kast gehaald hebt! Succes en sterkte in het traject!


He, wat vervelend! Herkenbaar van het de pannen van het dak dressuren, als ze er zelf zin in had..
Ik had die zondag op buitenrit zelf ook echt het gevoel van hier ga ik zo mee verongelukken, dit gaat écht niet goed. Was voor mij ook het punt dat ik besloot dat mijn leven me toch wel heel lief is.
Weet jij hoe het afgelopen is met dit paard? Of ze nog leeft, het ergens goed doet of wellicht toch ingeslapen is?
Inderdaad.. als ik het gevoel heb dat ik alles uit de kast gehaald heb kan ik de beslissing ook nemen zonder terug te kijken. Geen spijt, geen wat als. Dan is het zoals het is.

Hoppit schreef:
Wat een verhaal en wat een eerlijke eigenaar ben jij :knuffel:
Zo veel mensen die 1) niet eens voldoende diagnostiek er op willen loslaten, 2) het - mogelijke - oplossingstraject niet willen ingaan en 3) vervolgens eieren voor hun geld kiezen en zo'n dier dan de handel in laten gaan. Oneerlijk voor het dier en oneerlijk voor een nietsvermoedende eigenaar die er mss zijn nek mee breekt.

Sterkte met het verloop en een mogelijke beslissing!


Dankje! Over hoe andere in deze dingen staan heeft me de afgelopen tijd helaas ook doen verbazen :o . Hoewel ik er ook liever gewoon een hoop geld voor krijg zodat ik er een andere, gezonde, voor terug kan kopen. Dat zou ik ook liever hebben, de makkelijkste weg. Maar dat is moreel gezien voor mij niet mogelijk. Praktisch mogelijk trouwens ook niet :+

leonie87 schreef:
Krisje blijft mijn favourietje hoor! En vind het echt super hoe je dit aanpakt! We gaan duimen Volgende week! :knuffel:


fransje23

Berichten: 15302
Geregistreerd: 09-07-03
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-21 08:17

Dat je haar niet doorverkoopt verdiend zeker een compliment! :j

Mocht niets baten en zou je kiezen voor datgene waar je eigenlijk niet al wil denken bij een jong paard.. Is het misschien een idee haar aan te bieden voor een autopsie? Misschien geeft het lichaam nog verklaringen prijs en kunnen andere paarden er in de toekomst mee geholpen worden.

Don't marry into an absolute idea. Then if it doesn't work out you can change it. If you are locked into something it limits your learning ability and we can stop thinking. Mark Rashid

anoukwendy

Berichten: 4485
Geregistreerd: 01-01-10
Woonplaats: Zweden

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-21 09:25

Jeetje zeg! Echt respect voor je doorzettingsvermogen! En ik denk dat als het niet lukt je keuze inderdaad het eerlijkste zal zijn tegenover beide. Al ben ik wel heel benieuwd naar wat de cowboy zegt, weet niet of ik er overheen heb gelezen maar wanneer gaat ze erheen?

Minoes

Berichten: 1964
Geregistreerd: 11-12-12

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-21 09:33

Wat een verhaal.. Krisje is echt een prachtig dier.

Ik kan alleen maar meegaan met de rest, respect voor jouw doorzettingsvermogen! Bij menig ander was ze al in de handel terecht gekomen of bij de slacht beland.

Houd je ons op de hoogte?


Laibadji

Berichten: 1685
Geregistreerd: 18-06-15
Woonplaats: België

Re: Een zeer bewogen jaar met Krisje B

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-21 19:28

Mijn paard zou nog leven maar wordt nu bereden door iemand die geen ambitie heeft en die enkel thuis op haar eigen piste rijdt. Het blijft met eerlijk verhaal. Het is nu wel een aantal jaar geleden dat ik haar gehoord heb.

MightyMike

Berichten: 2826
Geregistreerd: 08-11-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-21 20:12

Ik hoop ook dat er later een topic van je mag volgen waarin je het verschil kan laten zien toen en nu en dan natuurlijk nu een hele vooruitgang! Ik denk dat je het heel goed doet, petje af dat je doorzet en alles uit probeert te sluiten. Hopelijk komt er nog iets uit waar je wat mee zou kunnen, maar mocht dit gewoon haar karakter zijn en je wilt niet verder, begrijp ik helemaal.

Ik herken veel in je verhaal, ik had zo'n 20 jaar geleden zo'n monster. Ondanks dat ik er op zich gek mee was, was het gevaarlijk en was het rijden natuurlijk eigenlijk helemaal niet leuk achteraf. Ik heb het 4 jaar geprobeerd met dat dier, en achteraf was dat wellicht 4 jaar te lang. Een stuk goed gekregen, maar ter vergelijking met een veel minder karaktervol paard, kwam dat wat ik er toen mee kon, nog lang niet in de buurt van hoe het zou moeten zijn, ik kon niet tussen anderen rijden, alleen in een kleine begrensde bak reden we, kon geen seconde afgeleid zijn. Mijne was ook onvoorspelbaar, echt gemeen op de man af, of het nu onder het zadel of aan de hand was. Pensionhouder zette hem met bit in buiten, anders was er het erf niet mee over te komen, grote echte paardenman, maar deze jongen was gewoon heftig, niet te houden. Kon bij geen enkel ander paard in, ook daar was hij een draak mee. Kon hij je raken, draaide hij daar zijn hoef niet voor om, zadelpasser heeft hij goed te pakken gehad bijv. Ik heb over een bak rand gehangen met hem onder het zadel, kon niet met anderen samen rijden, als ze mij op pension in de bak zagen, taaiden de anderen allemaal af :o Hun paard werd dan weggezet tot ik klaar was en kwamen ze kijken of ik er eindelijk niet een keer af zou vallen. Ik had werkelijk dan altijd de bak voor mij alleen. Onder de man kon hij zo doelgericht er vandoor gaan en op de voorganger achterop springen, werkelijk, nooit zo'n paard weer mee gemaakt.. Ik kreeg les van iemand die stenen in de zak had, voor het geval hij te dicht bij kwam. Niet dat ze mij dat verteld heeft, hoorde ik achteraf en gelukkig heeft ze nooit gegooid, maar zo bang bleek zij voor mijn paard te zijn geweest. Nu lachwekkend natuurlijk, maar toen mijn realiteit. Les gekregen later van een andere instructeur die ons een stuk op pad heeft weten te helpen, maar meneer bleef super onbetrouwbaar. Kon werkelijk super lopen, waarbij je het gevoel had hij is super aan je hulpen en werd er allemaal geroepen oh, op welk niveau heb je hem lopen, en ineens draaide het knopje om. Is als menpaard weg gegaan en dat bleek voor hem gemaakt, die mensen hebben eerst een paar keer proefgereden in de bak, hij was al betuigd, voor hij bij mij kwam. Kon hij zijn ei blijkbaar wel in kwijt, maar zijn bijzondere karakter bleef verder ook daar. Ik heb er zoveel moeite mee gehad in de aanloop naar verkoop, maar het heeft me veel meer dan dat paard gekost uiteindelijk, toch echt wel angst, rijden is nooit meer zo geweest als voor dat paard. Ik moet een paard nu echt even leren kennen voor ik vertrouwen krijg en heb nog steeds moeite om geen doemscenario's voor me te zien voordat er uberhaupt iets zou gebeuren :o Achteraf voel ik mij gelukkig dat ik er niet mee verongelukt ben, dus ook de andere kant van het verhaal, doorzetten is mooi, maar voor mijzelf had ik wellicht beter in het begin beter op kunnen geven en heb ik veel te lang vastgehouden. Wat was mijn paard daarna een verademing! En ook dat was geen makkelijke dame, maar van hele andere koek, in de hand prima en onder het zadel daar prima door heen te rijden. Ik kwam met het 1e paard het erf absoluut niet af, niet in de grote buitenbak etc, goepslessen dacht ik niet aan. Ben 1 keer op de vereniging geweest aan het eind, dat is de hele vereniging nooit vergeten :o We hebben een mooie show weggegeven :D . Ik geef niet snel op, nu ook nog niet, haha, ook ik ben wel eigenwijs net als dat paard, maar doe dit niet nog een keer, rijden moet leuk zijn is mijn motto na deze ervaring, elke maand er zoveel tijd en geld in moeten stoppen moet me wel iets positiefs opleveren. Dierenarts kon bij mij toen ook niets vinden, bij de 1e klinische keuring werd hij wel goedgekeurd, maar kreeg ik al de opmerking als hij hem op karakter moest keuren, keurde hij hem direct af.. Ik heb dat paard overigens niet zelf uitgekozen, ik kocht een braaf ander paard, die na een paar weken op stal kreupel ging lopen en toen op foto niet goed bleek te zijn. Die kon terug, maar geld terug kon niet, ik kon wel ruilen tegen dit paard. Ze kwamen hem op de afgesproken dag al niet brengen, want ze kregen hem niet op de trailer en toen was hij er van tussen gegaan. Zodra ze hem een dag later gevangen hadden, kwamen ze wel. Ik had toen al genoeg moeten weten _/-\o_ Mijn dierenarts zei later ook eens, het zijn altijd die paarden waar je veel mee te doen hebt gehad, waar je dan ook de meeste moeite mee hebt om los te laten en in mijn geval was dat ook zo. Ik heb brave paarden wel eens voor granted genomen, al kan ik die inmiddels nu onze kinderen ook willen rijden wel super waarderen.

Sterkte ts, ben heel benieuwd naar het vervolg en hoop dat die positief mag zijn! Prachtig paard, en op de rijfoto's ziet het er eigenlijk als ook hele mooie momenten in het rijden uit!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Googlebot en 23 bezoekers