Komt mijn hele lange reactie weer hoor
Mandarijn12 schreef:Complimenten voor je manier van communiceren, Patty. Realistisch, oordeelloos en met een 'open mind'. Alleen daarom vind ik het al lekker om dit topic te volgen.
Leuk om te horen, dankjewel!
Ik ga even algemeen reageren over de discussie over de houdingen in de filmpjes. Vind het overigens interessant om te zien dat er verschillende meningen over zijn en hoe die onderbouwd worden!
Over het algemeen ben ik het wel met de gedachtengang van poes & oji eens.
Over hoe mensen op filmpjes reageren denk ik dat het in het beginsel al aan ligt op wat voor een manier je naar een filmpje van iemand gaat kijken. Ga je fouten kijken of kijken wat er beter gaat?
Wat niet wil zeggen dat als je kijkt naar wat er beter gaat dat je niet ziet wat er fout of minder gaat natuurlijk. Maar als je iets op een negatievere manier benaderd zal je ook vooral die dingen zien.
Daarbij denk ik zelf ook dat je nooit een volledig stijgende lijn hebt en als je aan het een werkt, wordt het ander dat je net beter gemaakt had weer iets minder. Die wisselwerking zal er altijd zijn.
Bedoel ik ook niet als aanval of verwijt naar iemand toe. Er mag altijd benoemd worden wat er nog niet goed is, houdt je ook scherp. Al zie ik gelukkig zelf ook veel. Ik zie ook niet alles. En ik zie natuurlijk soms ook een beetje wat ik wil zien.
In mijn ogen is de houding van het laatste filmpje fijn om mee te nemen, vooral voor de binnenkant van het koppie. Lichamelijk draagt het bij dat het paard echt helemaal kan ontspannen, omdat er fysiek ook net niets gevraagd wordt. Bij elke ‘krachtinspanning’ die je moet leveren zit er een bepaalde (positieve) spanning. Als jij mag rondsjokken kan je even alles laten gaan en gewoon je ding doen, zonder nadenken. Dat is al iets wat voor Krisje heel moeilijk is. In mijn persoonlijkheid zit dat stukje ook niet zo zeer, ik ben ook altijd bezig en overal over na aan het denken. Maar ik vind dit fijn om te doen om te controleren dat ze dus wel kan en durft zo te ontspannen. Naar mijn mening moet je ook dit met ieder paard kunnen doen. Wil niet zeggen dat je het moet doen, maar het moet kunnen als je het zou willen.
Ik denk niet dat een paard hierdoor meer kracht op bouwt. Wel als je dit met voldoende activiteit kan doen, met een paard dat niet op de voorhand valt. Zodra ze op de voorhand vallen ben je qua kracht op bouwen aan de achterkant alles kwijt wat je wil hebben. En Krisje kan dat nu gewoon niet. Voorheen liep ze ook op B/L niveau, dan lopen ze vaak gewoon nog regelmatig op de voorhand. En hoe lager de hals en hoofd komen, hoe meer gewicht er natuurlijk ook weer op voor komt.
Sinds de hele DressagePro/Rien van der Schaft hype zijn mensen heel erg van het neus eruit, neus eruit en dan de rest. Naar mijn optiek werkt paardrijden vaak niet zo. Dat zal zeker ook komen door het missen van een bepaalde handigheid. (Ben wel lid van DressagePro, zie er ook wel veel dingen in waar ik me wel in kan vinden)
Ben het er helemaal mee eens dat alles uit de achterhand moet komen. Daarom ben ik helemaal niet zo veel bezig met waar dat hoofd en die hals nu precies zijn. Dat moet in dit stadium niet een van de belangrijkste dingen zijn.
Eerst -ten aller tijde- voorwaarts. Tempocontrole. En voor tempocontrole heb je been en hand nodig. Als ik mijn hand gebruik wil Krisje er heel snel voor weg duiken of tegen in gaan. Als ik daar op ga focussen fopt ze me eigenlijk gewoon, dan loopt ze haar tempo, op haar voorwaarden.
Ik wil van achter uit aansluiting in het lijf krijgen. Dat zal ik er in moeten rijden en op moeten kunnen sluiten. Het liefst met een meeverende hand natuurlijk.
Vanuit daar wil ik dan kijken wat ik kan doen in de hals en hoofdhouding, zonder bovenstaande dingen te verliezen. En die verlies ik echt wel 100 x. Maar je moet wel contact blijven houden daarin. Je hand naar voren steken terwijl je paard niet mee komt heb je ook niets aan.
Van alleen maar die neus naar voren proberen te rijden gaat ze echt niet meer aanspanning in haar lijf maken waaruit ze weer draagkracht e.d. kan ontwikkelen.
Natuurlijk is het ook andersom zo dat een paard dat met de neus op de borst loopt belemmerd wordt in de beweging. Hals kort-achter lang, borst wordt ingehouden, voorbeen/schouder kan er niet uit en noem het maar op. Maar door eerst op de hals/hoofd te focussen ben je naar mijn mening van voor naar achter aan het rijden en niet van achter naar voor.
Nu is dit natuurlijk even in grote lijnen he. Het geheel ligt natuurlijk veel genuanceerder bij elkaar.
En de ene dag kom je wel ergens aan en de andere dag kom je er nog niet in de buurt. Dat blijft helaas ook haha.
Daarbij ben ik het er ook mee eens dat je dit paard niet zo kan rijden en dan ineens kan zeggen ‘nu moet je iets doen’. En dan verwachten dat daar geen negatieve reactie op komt.
Net als dat maar druk van voor blijven geven het ook niet is. Dat kan ik trouwens ook helemaal niet want of dan wordt de spierspanning in mijn armspieren zo hoog dat ik 2 blokken beton krijg of mijn handen/armen vallen gewoon uit . Bijna altijd als iemand anders op een paard klimt dat ik rij krijg ik juist te horen dat ze te weinig in hun handen krijgen. Dat is dan weer een ding waar ik niet bang voor hoef te zijn, dat ik met te veel druk rij. Hoewel ik natuurlijk wel op het verkeerde moment net even te veel druk kan hebben, dat zeker wel. Soms mis ik ook wel wat snelheid in mijn reageren daar in.
Ik vind een hoog tempo overigens ook niet zo spannend. Ik rij zelf al vanaf dat ik rij gewoon bijna altijd al vanuit mezelf te hard waardoor ik het vaak niet eens door heb. Maar met zo hard te rijden kan je paard natuurlijk ook niet gaan sluiten, dragen en meer in balans komen. Beetje dom dus
Betreft het spieren opbouwen wat langzaam gaat. Dat klopt! Heeft ze altijd al gehad. Gelukkig zie ik nu wel rustig aan e.e.a. veranderen in haar lijf. Maar het zal nog een hoop tijd, met goede training en flink voer, nodig hebben om weer wat spieren bij te krijgen. Ze vermagerd ook heel snel wat het er niet handiger op maakt.
ruitje schreef:Boeiend topic, jammer dat ik het net pas gevonden heb! Bedankt voor je openheid TS!
Ik heb de berichten van de TS gelezen en de laatste pagina's dus weet niet goed of dit ook besproken is:
Is de cowboy western geschoold?
Nee hij is niet western geschoold maar allround. Dressuur, springen en eventing. Heeft een grote berg aan ervaring en staat overal voor open.
Het stukje van het laatste filmpje is iets wat ik zelf ben gaan doen omdat mijn gevoel zegt dat dit ook moet kunnen .
Iris82 schreef:Ik ken jou nog van uitgebreide fototopics van een ander paard, kan goed 15 jaar geleden zijn. Dat liep toen heel stijf in een valse knik en daar was je toen ook al zo keihard mee aan het knokken om er wat van te maken en ondertussen iedereen vriendelijk te woord staan.
Leuk om je nu weer terug te zien met een heel ander soort paard.
Edit: ter aanvulling zou ik mee willen geven dat ik liever korte stukken schakelwerk zou willen zien zowel naar voren als terug dan langere momenten sluiten. Dit paard is daar nog niet aan toe. Ze houdt haar rug nog erg vast en daar moet je steeds stukjes aan kietelen in plaats van met weerstandbiedende hand terugsluiten.
Oh grappig haha!! Dat klopt ja. Dat paard bleek uiteindelijk, ondanks alle dingen die ik toen met dierenarten, osteopaten en noem het maar op, toch iets te mankeren wat door veel mensen over het hoofd gezien waardoor veel vervolg dingen zijn gekomen. Paard is, na behandeling, verkocht en uiteindelijk op een manege in België terecht gekomen waar ze heel blij met haar waren .
Korte stukjes is inderdaad wat ik aan het proberen ben, al is het met minimale verschillen. En probeer zo weinig mogelijk weerstand in mijn hand te moeten bieden, hoe beter ze op mijn houding reageert hoe fijner dat ook gaat.
Ik ben nu 4 weken 6 dagen per week naar Krisje gegaan om haar zelf te rijden. Kost me behalve een berg geld ook een behoorlijke berg tijd zo
Heb ook regelmatig alleen gereden, gewoon net hoe het uit kwam of ik wel een halve of hele les had of niets, een keer in een springles er bij gereden e.d.
Afgelopen week maandag zijn we haar in galop wat meer gaan sluiten en tempo verlagen en ook aan laten galopperen vanuit een lager tempo in draf e.d. Dinsdag stapte ik op en toen voelde ik het al. Ze dacht net iets te veel terug in haar koppie. Geprobeerd om haar daar vandaan weg te krijgen en de 1e galop ging ook goed, lekker voorwaarts gehouden, tempo iets hoger daarin omdat dat dan gewoon makkelijker is.
Maar rechtsom had ze even andere plannen en begon ze weer te bokken. Niets heftigs, ze dacht terug en ik gaf been en toen bok. Deze keer reageerde ik gelukkig wel en heb ik haar aangetikt. Weer 2 bokken en 2 tikken verder dacht ze weer voorwaarts en galoppeerde fijn verder.
De tikken waren niet hard en misschien net niet duidelijk genoeg, in de zin van dat ik het misschien net met iets meer overtuiging vanuit mezelf had mogen doen.
Maar… gaande weg te week bleek dat ik toch goed gereageerd heb want ze heeft het niet meer gedaan!
Nu zullen er vast mensen denken dat het bokken wel vanuit pijn zal moeten komen. Maar zo voelde het niet. Zeker weten kan ik niet. Maar het voelde echt alsof haar koppie gewoon terug dacht en daarop even stagneerde. Gezien de hele situatie niet gek en zoiets zal vast nog wel vaker gaan gebeuren.
Op het moment dat ze wel voorwaarts blijft denken, of iig geen -error- krijgt wordt ze namelijk ook niet stout maar geeft ze op andere manieren aan dat ze iets moeilijk of zwaar vind.
Het staartzwaaien heb ik voor mezelf ook even geparkeerd. Ik weet dat ze dat véél te veel doet. Maar dat ga ik niet even kunnen veranderen. Dat is meer iets om over een maand of 2 nog eens goed naar te kijken als ze bepaalde dingen ook gewoon simpeler accepteert en doet. En als dat niet zo is te bekijken waarom dat dan nog niet is.
Ik denk dat ze komende week nu toch écht (eindelijk) mee terug naar huis komt. Volgens de mensen daar gaat het goed en mijn gevoel zegt al langer dat ze mee terug zou kunnen ondanks wat er links en rechts nog gebeurt. Maar zo lang we daar blijven lessen denk ik dat ik nu voldoende handvaten heb om er zelf op een goede manier mee aan de slag te kunnen.
Ik heb weer 2 lange filmpjes voor jullie. De 1e van vrijdag toen ik les had en de 2e van zaterdag in de regen toen ik heb gezegd dat ze gerust lekker warm binnen konden gaan zitten .
Had iets om de Pivo en telefoon geprakkiseerd zodat ze hopelijk niet nat zouden worden en warempel het lukte Met trui, bodywarmer en jas nog warm gebleven ook haha.
Het voelt voor mezelf alsof we op de goede weg zijn. Met nog 101 dingen die ik allemaal beter wil zien bij zowel paard als mij. Maar als ik terug kijk naar waar we in dit topic ons verdere verhaal opnieuw gestart zijn denk ik dat het allemaal zo verkeerd nog niet is voor het tijdsbestek dat we nu gehad hebben.
Het zijn maar kleine momentjes, maar toch leuk om te zien!