Geplaatst 
We begonnen dit jaar in de binnenbak want
ondanks dat we geen strenge winter hadden was het soms toch best fris.
In februari heeft de hoefsmid de scheur behandelt die Hocus al lang in zijn hoef had. Eerst met een nietje geprobeerd op te lossen, maar dat haalde niks uit. Dus in februari is de scheur eruit gesneden:
We maken een sprongetje in de tijd naar april:
En tijdens de lockdown kon onze dochter ook afleiding vinden in het werken met Hocus:
Ze had ook zelf haar eigen projectjes om mee aan het werk te blijven, zo was daar haar bijrijdpaard Pinto, 31 jaar:
En wij werkten lekker door met Hocus. Hij zag iets in de verte volgens mij:
In mei kwam een oude vriend van Pinto terug, Branco. We konden toen nog niet voorspellen wat een grote rol Branco in ons leven zou gaan spelen. Branco was helaas door zijn vorige eigenaresse verwaarloosd. Hij was erg mager, en had veel tijd nodig om weer op te knappen. De grasjes en senioren slobber hebben daar goed bij geholpen. Wij vonden hem stiekem al gelijk heel leuk, en hebben hem in die tijd geregeld ook een lekkere poetsbeurt en de nodige knuffels gegeven als we bij Pinto waren. In juli was hij genoeg opgeknapt voor een eerste ritje met mijn dochter. Hij liet ons niet los, maar wij gingen eerst op vakantie met Hocus:
Die was duidelijk toe aan vakantie
:
Natuurlijk zijn we ook lekker de natuur in gegaan, daar was de vakantie immers ook voor bedoeld:
Ook onze dochter had een paardenvakantie:
Kort na thuiskomst mocht ik ook een proefritje op Branco maken:
En na die proefrit hakten we de knoop door, en toen hadden we ineens 2 paarden
:
En ook al samen een F proefje gereden op de manege waar onze dochter toen nog leste:
Helaas (wisten we al bij de aanschaf) had Branco een heel slecht gebit. We hebben vlak voor de herfstvakantie 2 kiezen bij hem moeten laten trekken. Hier staat hij net weer een beetje wakker te worden:
Gelukkig knapte hij snel op, dit was een week na de ingreep, eerste keer weer rijden:
De smile van onze dochter zegt genoeg
. Ze zijn echt leuk samen, hebben eens per week les in een klein clubje, lekker op de stal waar Branco nu staat. Het kost wel allemaal wat meer tijd, zeker omdat beide paarden niet op dezelfde plek staan, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard. Voorlopig gaan we lekker door waar we mee bezig zijn en genieten we volop! 
we hebben natuurlijk ook 2 hele leuke paarden 
