Geplaatst Ik ga proberen om een lang verhaal kort te houden.
September 2017. Inmiddels had ik Stip zo'n 8 maanden in mijn bezit, opzich konden we het wel met elkaar vinden... maar de echte klik was er helaas nog steeds niet. We liepen tegen dingen op, en ik kon niet goed omgaan met haar gevoeligheid. Ze had andere behoeftes als wat ik haar kon bieden, ze miste de uitdaging en had iemand nodig waarbij ze flink aan het werk gezet wordt.
Om deze, en nog andere redenen besloten om een punt achter onze relatie te zetten, ondanks de inspanningen was ik niet de juiste eigenaar voor haar en ik gunde haar een nieuwe kans.
In Oktober werd ze verkocht en op de 12de werd ze opgehaald.
Ondertussen was ik zelf een beetje aan het rondkijken naar een nieuwe pony.
Ik had ervaren dat ik liever naast Stip liep dan dat ik erop zat, en ik grondwerk en wandelen erg leuk vind. Ik zocht dus een nieuwe pony formaatje c , niet met de bedoeling erop te gaan rijden maar om juist lekker mee te wandelen en andere leuke dingen mee te doen.
Ik vind dat ze een plekje in dit topic verdient:
Ondanks dat ik bij meerdere pony's was gaan kijken zowel particulier als op verschillende handelsstallen vond ik niet zo 123 het geen ik zocht.
Stip had bepaalde karakter trekken die ik absoluut niet in een nieuwe pony wilde zien, dus ik haakte op veel pony's al snel af.
Tot 12 Oktober, stip zou in de avond worden opgehaald en in afwachting zat ik 's middags op de laptop. En daar kwam ze voorbij, een volgens de advertentie super lieve zwarte tinker merrie 7 jaar oud en 135cm hoog. Ik was niet vanplan om meteen een nieuwe pony te hebben.. het had geen haast en ik wilde zeker weten dat er een klik was.
Vrijdag 13 Oktober. dik anderhalf uur gereden met de auto. De mensen waarbij ze op stal stond hadden helaas maar een klein uurtje de tijd dus het was snel kijken. Vanaf het moment dat ze uit de stal werd gehaald wist ik het.... Deze gaat met mij mee!
Ondanks dat ze niet in super staat was: Ongelijke manen, geen bespiering, ribben zichtbaar, een beetje down en een dikke buik. Ze had iets.. was het haar blik, haar houding of de rust die ze in haar ogen had.... ik weet het niet precies.
De mensen waren super aardig en hebben haar zelfs 's avonds gebracht. (was of die avond, of pas over drie weken)
En zo stond ze vervolgens bij ons op stal:
Op maandag kwam de dierenarts om haar te controleren. Er werd een mest en bloedonderzoek gedaan.
uitslag: Flinke bloedworm infectie en vitamine e te kort. (vorige eigenaars zeiden dat hun da zei dat er zand in der buik zat en dat dit met zandweg weg moest gaan)
Een flinke wormkuur en vitamine e capsules van de da gekregen, en vanwege haar conditie en het down zijn ook het advies om veel hooi te voeren en een handje brok met extra vitamines ( veulenmengeling)
ergens einde van de eerste week/ begin tweede week:
Op advies van de da, zijn we meerdere keren per week een klein stukje van max 30 minuten gaan wandelen, zelfs mijn man die het niet prettig vond om Stip vast te houden durfde alleen over straat met Nova. Ze bleek echt super braaf te zijn, wel was te merken dat ze zich niet lekker voelde. (halster zit op de foto te laag.. na de foto goed gedaan)
Even een sprongetje in de tijd. Een aantal weken later is er duidelijk verschil te zien. Nova haar buik verdween elke dag wat meer, ze begon wat spieren te ontwikkelen en was ook actiever. Haar mest was helaas wel nog steeds erg dun. Dus daarvoor de da nog een keer gebeld, die gaf aan dat dit de nasleep is van de worminfectie en het toch wel weken tot enkele maanden zou duren voordat de mest echt helemaal goed is... met andere woorden, niet te druk over maken, komt goed.
Ondertussen voelde ze zich alweer stukken beter, en bleek afentoe een clown te zijn. Ze is het kleinste van het stel en de hooi ruif hangt eigenlijk net iets te hoog... maar gelukkig valt er meer dan genoeg op de grond, of ze steekt haar neus in de lucht en kan dan toch goed eten vanuit de hooiruif... dit heeft wel als resultaat dat ik haar regelmatig zo aantref:
Weer een sprong in de tijd. Inmiddels is ze vier maanden van mij, en ik moet zeggen... ik heb er geen spijt van. Met wandelen is ze super lief, we wandelen regelmatig en soms zelfs 3 uur. Met poetsen staat ze letterlijk te slapen en ze is ook vriendelijk van karakter. Natuurlijk heeft ze afentoe haar dag niet, het blijft toch een dier.. maar 9/10 is ze een geweldige pony.
vorige week in de sneeuw:
En tot slot een foto van gisteren... genieten van het zonnetje nadat ze uitgebreid gepoetst was en we een klein rondje gewandeld hadden:
Sorry voor het lange verhaal. Mochten er vragen zijn dan wil ik die natuurlijk beantwoorden. Hopelijk kunnen we dit topic wel een beetje leuk houden
