Het leven is hard en bestaat niet alleen maar uit Rozengeur en Manenschijn. Twee jaar geleden werd mijn leven op zijn kop gezet. Hierbij afgebeeld, mijn verhaal:
Alles was voor elkaar. Ik voelde mij rijk, niet in geld, maar wel in wat ik had, had bereikt en wie ik was
Samen gingen wij de strijd aan. Vol trots en moed
Eerst werden er kleine beetjes afgenomen
Ondanks dat, bleven wij samen de strijd aangaan
Soms moesten we even een en pas op de plaats maken en overleggen
Steeds meer werd er afgepakt of moesten wij inleveren
Toch bleven we doorgaan...
... want we hadden elkaar nog
Totdat er niks meer overbleef
En wij er alleen nog maar naar konden kijken
En nu.. Er is geen weg meer terug. We lopen en lopen maar, zonder nog te weten waarvoor
Voor nu loop ik nog voor jou, mijn zwarte lichtpuntje
Ik snap niet precies hoe de tekst bij de foto's moet passen, maar het is wel een prachtig dier!
Anoniem
Geplaatst: 19-02-18 19:21
Mooi paard. Maar gaat het wel goed? Als ik het zo lees lijkt het net of je ontzettend depressief bent, eigenlijk geen hoop meer hebt en je paard je enige lichtpuntje is......dat is wel ernstig.....?
Ik zie in de foto's meer dat paardlief steeds verder in moet leveren en niet meer kan. Kan zijn dat ik het verkeerd zie natuurlijk. Hoe dan ook, wat een prachtig dier.
_Dracarys
Berichten: 5604
Geregistreerd: 13-01-11
Geplaatst: 19-02-18 19:39
Ik begrijp eruit dat hij niet meer bereden kan worden en jij depressief bent oid? Sterkte..
Ik kreeg door middel van de tekst bij de foto's ook deze indruk. Ga naar de huisarts(of andere hulpverlener), als je het niet meer weet, hij is er voor je om je te helpen. Sterkte
Krijg hier toch een dubbel gevoel bij. Ik snap de foto's en de tekst maar begrijp niet helemaal wat er aan de hand is met jou/jullie. Wil je wat meer vertellen?
naar aanleiding van dit verhaal heb ik het idee dat je depressief bent en afscheid aan het nemen bent.... Hopelijk heb ik het helemaal verkeerd begrepen....
Ik mis het verhaal dat wordt aangekondigd, maar de foto's vind ik erg leuk. Je hebt het thema echt tot in de puntjes uitgevoerd, heel sfeervol. Erg mooi hoofdstel ook.
Bedankt iedereen voor de berichten. Na een hoop ellende afgelopen jaren is in oktober afgelopen jaar bij mij de knop omgegaan, nadat én mijn auto kapot ging én dit zwarte lichtpuntje een blessure opliep. Van positief zijn en blijven, alle problemen met vol goede moed en energie aangaan, nieuwe problemen proberen te voorkomen, is de moed mij door de schoenen gezakt, mijn energie is op. Ik loop vanaf eind oktober bij de praktijkondersteuner. Deze heeft mij inmiddels doorverwezen naar een psycholoog, maar met een wachttijd van ca 3 maanden, duurt dat nog even..
Dat klinkt niet goed. Hoe cliché het ook klinkt, probeer je hoofd boven water te houden en blijf genieten van je zwarte lichtpuntje en andere mooie dingen in het leven.
MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08
Geplaatst: 20-02-18 16:35
Je energie op? Als ik naar deze foto's kijk zie ik een fantastisch energie tussen mens en dier. Een machtige mooie zwarte parel met zijn maatje naast zich. Ik weet niet wat de blessure is maar kan daar nog iets aangedaan worden. Is wandelen en vrijheidsdressuur geen optie meer? Want damn met zo'n paard aan mijn zijde zou ik heel veel geluksmomenten kennen. Kan je gedurende de wachttijd niet bij de praktijk ondersteuner blijven? Houd je een dagboekje bij wanneer je je het meest rot voelt, wat daar een aanleiding van is?
Wat ontzettend mooi geschreven, het raakt me. Jullie band is heel speciaal als ik zo naar de foto's kijk. Mocht er iets zijn waarmee ik je/jullie kan helpen stuur dan aub maar een pb. En kop op hoor, knuf voor jullie beide.
Fysieke energie is er nog genoeg. Mijn hoofd is alleen op, moe, vol.
Diablo heeft een blessure aan de achillespees. Zijn buurvrouw was niet zo op een nieuwe buur gesteld, waardoor ze begon te bokken in de stal. Diablo heeft het in eerste instantie genegeerd en is gaan eten, maar na een poos was hij er klaar mee en heeft toen 1 keer tegen de muur getrapt, met alle gevolgen van dien. In november naar de kliniek geweest om foto's en een echo te maken. Uitslag was 6 maanden stappen en daarna terug komen. Ik heb inderdaad wel wat kleine vrijheidsdressuur dingetjes erbij gepakt om het wandelen wat minder saai voor hem te maken en we gaan ook regelmatig over de dijk stappen. Ik kan tot er plek is bij de psycholoog bij de praktijkondersteuner terecht en als ik weer eens loop te piekeren schrijf ik alles op.
123horsey123
Berichten: 4
Geregistreerd: 20-02-18
Geplaatst: 20-02-18 17:18
Prachtig paard en mooi geschreven...ik weet niet precies (wel een beetje ofc) wat er speelt maar sterkte
Shirley
Berichten: 26905
Geregistreerd: 17-09-01
Woonplaats: West-Brabant
Geplaatst: 20-02-18 17:27
Kop op, meid!
Een auto is te repareren of te vervangen. Die blessure herstelt wel.
En jullie liefde zal je ook nu weer de kracht geven om door te werken tot je je "oude punt" weer bereikt hebt.
Goed van je, dat je hulp zoekt en aanvaart, dat is stap één. Zet 'm op samen