Geplaatst Hoi! 
1.
24 mei 2013 werd Lola geboren en ik denk dat er een heel aantal bokkers zijn die zich haar nog kunnen herinneren. Ik was destijds erg actief op bokt en ik haalde de gekste dingen met Lola uit waarvan ik foto's maakte en op bokt liet zien. Op dit moment heb ik het al erg lang super druk. Opleiding, werk, huishouden, hondensport en dan ook nog de pony's. Dit zorgde ervoor dat ik eigenlijk alleen de verzorging nog redde, maar de echte aandacht en de leuke dingen dat lukte niet meer. Hierover voel ik mij al super lang schuldig tegenover Lola, want ze is inmiddels ruim 4 jaar en vindt het écht geweldig om te werken. En met haar werken is ook echt geweldig! Ze wil zo graag, ze doet zo haar best, ik word daar altijd zo blij van! Maar dit kon ik haar niet meer bieden. Mijn andere pony, Natanalientje een shetlander die ik sinds mijn 11e heb vindt werken niet leuk en vindt het prima om lekker in de wei te staan. Maar tegenover Lola voel ik mij zo ontzettend schuldig, ze verdient zóveel meer! Daarnaast liep ik constant met deze 'druk' in mijn hoofd, ging ik elke keer weer ver over mijn grenzen waarna mijn lichaam het telkens begaf. Toen ik anderhalve maand geleden wéér ziek thuis en dit keer ook aan de prednison zat heb ik de knoop doorgehakt.
Met pijn in mijn hart heb ik haar daarom ruim een maand geleden te koop gezet. Reacties kwamen wel, maar geen serieuze mensen. Tot afgelopen maandag ontzettend leuke mensen uit Rotterdam kwamen kijken. Zij werden verliefd op Lola en Lola vond hun ook enorm interessant en leuk. Zij wilden haar graag overkopen en dus wordt ze morgenochtend opgehaald. Ze krijgt een plek waar met haar gemend gaat worden, wedstrijden, strandritten, vakanties, noem maar op! Echt enorm leuk wat die mensen met de pony's doen en ik gun het Lola zó erg dat zij daar deel van mag gaan uitmaken. Maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Maandagmiddag heb ik alle foto's doorgekeken, want het leek me voor de nieuwe eigenaren leuk als ze foto's van Lola doorgestuurd kregen. Maar ik heb toen ook keihard zitten huilen. Want wát ga ik mijn lieve meisje missen! Vanaf veulen is ze bij mij, ik heb zo enorm van haar genoten en het is zo'n geweldige pony! Ze heeft echt een gouden karakter, ze is zo bijzonder! Ik ben echt heel erg dankbaar dat mijn prinsesje, want zo noem ik haar nog steeds, mijn prinsesje heeft mogen zijn. De nieuwe eigenaren staan ervoor open om contact te houden en ik mag altijd langskomen als ik dat wil! Dat maakt het dragelijker, ik ben bang dat Lola mij vergeet. Morgenochtend gaat een enorm moeilijk moment worden, maar ik gun het Lola enorm.
Deze keuze is voor ons beide op dit moment het beste, houden van is loslaten. Maar wát vind ik het moeilijk! Dit is dan ook mijn laatste topic op bokt over Lola. Na alles wat ik over Lola heb gedeeld met de bokkers vond ik het niet meer dan logisch om ons verhaal ook via deze weg 'af te sluiten'.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Lieve Lola, dankjewel dat ik jou heb mogen leren kennen. Dankjewel dat je een deel van mijn leven bent geweest. Dankjewel voor alles wat je me hebt geleerd. Dag lieve Lola, ik hou van jou! Denk je nog eens aan mij? Ik wel aan jou, jouw speciale plekje in mijn hart zal altijd van jou zijn!
1.
24 mei 2013 werd Lola geboren en ik denk dat er een heel aantal bokkers zijn die zich haar nog kunnen herinneren. Ik was destijds erg actief op bokt en ik haalde de gekste dingen met Lola uit waarvan ik foto's maakte en op bokt liet zien. Op dit moment heb ik het al erg lang super druk. Opleiding, werk, huishouden, hondensport en dan ook nog de pony's. Dit zorgde ervoor dat ik eigenlijk alleen de verzorging nog redde, maar de echte aandacht en de leuke dingen dat lukte niet meer. Hierover voel ik mij al super lang schuldig tegenover Lola, want ze is inmiddels ruim 4 jaar en vindt het écht geweldig om te werken. En met haar werken is ook echt geweldig! Ze wil zo graag, ze doet zo haar best, ik word daar altijd zo blij van! Maar dit kon ik haar niet meer bieden. Mijn andere pony, Natanalientje een shetlander die ik sinds mijn 11e heb vindt werken niet leuk en vindt het prima om lekker in de wei te staan. Maar tegenover Lola voel ik mij zo ontzettend schuldig, ze verdient zóveel meer! Daarnaast liep ik constant met deze 'druk' in mijn hoofd, ging ik elke keer weer ver over mijn grenzen waarna mijn lichaam het telkens begaf. Toen ik anderhalve maand geleden wéér ziek thuis en dit keer ook aan de prednison zat heb ik de knoop doorgehakt.
Met pijn in mijn hart heb ik haar daarom ruim een maand geleden te koop gezet. Reacties kwamen wel, maar geen serieuze mensen. Tot afgelopen maandag ontzettend leuke mensen uit Rotterdam kwamen kijken. Zij werden verliefd op Lola en Lola vond hun ook enorm interessant en leuk. Zij wilden haar graag overkopen en dus wordt ze morgenochtend opgehaald. Ze krijgt een plek waar met haar gemend gaat worden, wedstrijden, strandritten, vakanties, noem maar op! Echt enorm leuk wat die mensen met de pony's doen en ik gun het Lola zó erg dat zij daar deel van mag gaan uitmaken. Maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Maandagmiddag heb ik alle foto's doorgekeken, want het leek me voor de nieuwe eigenaren leuk als ze foto's van Lola doorgestuurd kregen. Maar ik heb toen ook keihard zitten huilen. Want wát ga ik mijn lieve meisje missen! Vanaf veulen is ze bij mij, ik heb zo enorm van haar genoten en het is zo'n geweldige pony! Ze heeft echt een gouden karakter, ze is zo bijzonder! Ik ben echt heel erg dankbaar dat mijn prinsesje, want zo noem ik haar nog steeds, mijn prinsesje heeft mogen zijn. De nieuwe eigenaren staan ervoor open om contact te houden en ik mag altijd langskomen als ik dat wil! Dat maakt het dragelijker, ik ben bang dat Lola mij vergeet. Morgenochtend gaat een enorm moeilijk moment worden, maar ik gun het Lola enorm.
Deze keuze is voor ons beide op dit moment het beste, houden van is loslaten. Maar wát vind ik het moeilijk! Dit is dan ook mijn laatste topic op bokt over Lola. Na alles wat ik over Lola heb gedeeld met de bokkers vond ik het niet meer dan logisch om ons verhaal ook via deze weg 'af te sluiten'.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Lieve Lola, dankjewel dat ik jou heb mogen leren kennen. Dankjewel dat je een deel van mijn leven bent geweest. Dankjewel voor alles wat je me hebt geleerd. Dag lieve Lola, ik hou van jou! Denk je nog eens aan mij? Ik wel aan jou, jouw speciale plekje in mijn hart zal altijd van jou zijn!
