
Vooral mijn merrie was daarom echt woest op mij.
Mijn ventje (de vos) moest helaas naar de kliniek, waardoor mijn dame "alleen" achterbleef. Ze heeft wel directe buren, maar die staan niet bij haar in de paddock.
De pony's staan sinds 2011 samen en zijn onafscheidelijk. Mijn ruin is op en top de baas, die bonjourt mijn dame alle kanten op en is ook echt gemeen tegen haar. Desondanks kan ze absoluut niet zonder hem.. Rijden dat gaat dan nog wel, maar onder een hoop gehinnik en geroep

Je kunt je voorstellen hoe die 8 dagen zijn geweest, mijn merrie was echt enorm boos, steeds als ze de paddock uit mocht dat ze dat we richting Mickey gingen, maar zodra ze zag dat de poetsplaats leeg was, ging de rem er op

Ik heb de terugkomst van mijn kerel gefilmd en die vond ik toch wel erg grappig en wil ik graag met jullie delen.
Mevrouw stond te dansen in haar box

Meneer was ook wel even blij hoor!
Maar na een paar minuten had hij het wel gezien.
"Ja Bo nu heb ik je wel gezien, rot op ik wil rollen"
En hoe verontwaardigd ze dan kijkt

Sinds dat meneer terug is is ze geen moment van zijn zijde geweken, schat dat het is.

Schatjes
