Geplaatst Ik wil dit ontzettend graag met jullie delen, ik ben echt ontzettend blij en trots op mijn arabische volbloed merrie La Margneta Aura aka Jet. Voor degene die ons verhaal niet kennen:
1,5 jaar geleden (28 augustus 2016) werd mijn nachtmerrie werkelijkheid, bliksem sloeg in bij mijn ouders mijn vriend en ik werden om 3:00 wakker gebeld. Carita (ons oudere paard) was door de omheining heen gegaan, geen wondjes gelukkig maar Jet was op de omheining geklapt en had een wond over haar linker voorbeen van 80-90 cm lengte, 2 cm diepte en wanneer het los hing ong. 6 cm breed. Een cm ernaast en een slagader was geraakt volgens de da, ook keken we recht op haar bot.
De dierenarts kwam ter plekke en Jet moest mee naar de kliniek, ik ben nog nooit zo bang geweest en dacht dat ik mijn meisje kwijt zou raken op dat moment. De dierenarts begon te hechten wat uiteindelijk 2,5 uur duurde. Het zag er netjes uit maar na 1 week klapte de wond voor de eerste keer open, Jet stond uiteindelijk 3,5 maanden op de kliniek waarbij de wond meerdere keren open sprong. Iedere keer weer in onzekerheid, ze had ontzettend veel pijn maar was in goede handen.
Daarbij kwam ook nog eens dat ze net 3 maanden drachtig was en de vraag of haar veulentje dit zou overleven was ook onzeker. Gelukkig is hij gezond en wel ter wereld gekomen, en dat na alles stress, pijn, medicatie, antibiotica en verdoving dat Jet gehad heeft.
Plaatjes van haar wond zoals we haar aantroffen die nacht in spoiler:
Spoiler:
Spoiler:
Voor degene die het interessant vinden, het hele album met vooruitgang vd wond:
https://myalbum.com/album/DQYyLdVzgWs0
Jet en ik waren enorm fanatiek in de endurance sport, we hadden dat jaar ervoor net onze eerste 80 km wedstrijd gereden en moesten er nog 1'tje om internationaal te kunnen gaan starten. Toch wilde ik nog voor die tijd een veulentje van haar en daarom liet ik haar insemineren. Maar na het ongeluk was onze droom om uberhaubt de sport weer in te kunnen geheel onzeker.
Maar... we zijn vorig weekend voor het eerst gestart!!
23 km weliswaar, maar she did it! Geheel goedgekeurd, en dat na alle ellende. Ik sta nog perplex, hoe sterk kan een paard zijn. Uiteraard vond ik het erg spannend want bij de endurance word je paard overal op gecheckt, hartslag, locomotie (lopen) maar alles was goed. Voor haar ongeluk wist ik precies hoe snel ze kon herstellen (hartslag) maar dit wist ik nu niet zeker te zeggen na zo'n rit. Maar we konden gelijk aanbieden bij de finish! Ik ben zo ontzettend trots! Ik had een ontzettend leuke groep mensen om mij heen die mee gingen om onze comeback te fotograferen en filmen en daarom wil ik dit ook met jullie delen.
Wie weet zit er toch nog meer in voor ons!
Hierbij de foto's van de wedstrijd en het filmpje! Geniet mee zou ik zeggen van mijn alles, mijn Jetje!
my proud!
De prachtige foto's zijn gemaakt door Reindert Jansen en Sofie van Aggelen, ik ben hun ontzettend dankbaar voor het vastleggen van deze ontzettend bijzondere dag!
Ik hoop dat jullie ook hebben genoten!
Liefs Michelle!
Snap dat het dan extra bijzonder is dat ze weer dusdanig goed hersteld is dat je er weer mee hebt kunnen starten! 
Correctie wel stuk maar niet klein.
