Bokt.nl

Hallo allemaal!

Hoewel ik gelukkig gezegend ben met een heerlijke Arabier bij mijn ouders, stond een Paint Horse al tijden erg hoog op mijn wensenlijstje. Het was al jaren wachten, wachten, wachten, tot de situatie er eindelijk naar zou zijn. Toen Leo Eyota vorig jaar op mijn pad kwam als veulentje (rondkijken op internet) viel mijn oog direct op haar, maar ik bleef mezelf nog altijd Nee zeggen.

Echter stond zij na een jaar nog steeds te koop. De fokster maakte haar goedkoper en zette in de advertentie dat ze wegens ziekte van de eigenaresse wat schuw is en nog erg weinig kent. Dit had dan ook al vele kopers afgeschrokken. Toen heb ik het besluit genomen: Ik wilde haar hebben, ze was gewoon voor mij bedoeld.

Dit is een van de foto's waar ik voor viel:



Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ze stond in Duitsland, tegen de grens van Oostenrijk aan, dus met het plan er een nacht te blijven in een B&B zijn we daar een weekeinde heen geweest om te kijken.

Hier een foto van de eerste kennismaking:


De eigenaar zei al snel dat ze me wel leuk leek te vinden en het was wel duidelijk dat ik haar ook leuk vond. Ze was nog mooier dan op de foto's, en na het bekijken van ook beide ouderdieren hebben we de knoop doorgehakt. Datzelfde weekeinde was het rond.
Eyota was van mij!

Toen kwam de volgende opgave. Het vinden van een geschikte stalling en transport. Op twee minuten van mijn huis zit een opfok, waar ik haar graag zou willen hebben. Zo zou ik elke dag even heen kunnen om vertrouwen op te bouwen. En na een paar telefoontjes was het gelukt! Ze kon nog wel een plekje vrijmaken!

Transport bleek echter niet zo gemakkelijk. Het ene bedrijf haakte op het laatste moment af. Vervolgens wilden ze per se een tussenstop van twaalf uur maken. Echter zag ik dat al niet zitten met een jaarling die niets gewend is. Uiteindelijk met enige ontevredenheid dan gekozen voor een Nederlands bedrijf die haar ook tussentijds nog even zouden uitladen. Na het laden in Duitsland werd ik echter al snel gebeld met het verzoek of ze haar misschien 's nachts mochten lossen. Ze bleek namelijk erg lastig te laden (30 minuten gekost) dus reden ze liever direct door.

Het zou 's nachts tussen 3:00 en 5:00 worden, maar wegens wat file werd dit uiteindelijk het vroege tijdstip van zondagochtend om 6:30. Gelukkig werd het net licht!

En daar was ze dan! Rustig in de wagen, maar bevend toen de klep naar beneden ging. Na veel aarzeling is ze in twee sprongen de klep af gedenderd en vervolgens stond ze stokstijf stil. Ik heb haar direct meegenomen om even de stijfheid eruit te lopen en vervolgens naar het land, waar drie andere jaarlingen op haar stonden te wachten. Dit ging gelukkig uit het boekje!





Hoewel de reis ongetwijfeld slopend moest zijn geweest, was ze niet zo onder de indruk van de jaarlingen en ging ze hen met een ontspannen drafje wat uit de weg. Ze stond al snel te grazen en was volgens mij blij weer vaste grond aan de voeten te hebben!





's Middags ben ik nog even terug gegaan om haar aan mijn opa en oma te laten zien, en tot mijn verbazing kwam ze me in het land met een vastberaden tred tegemoet! Ik was voorbereid op het ergste, namelijk wekenlang niet bij haar in de buurt kunnen kopen, dus dit viel mij ontzettend mee!

Hierna nog even wat foto's gemaakt in het mooie zonnetje.









Ook was er een uurtje geleden ook nog een jaarling Fries bij gekomen, waar ze vriendschap mee heeft gesloten (en direct een beetje de baas over speelt , het meisje heeft wel lef).









Ik ben helemaal in de wolken met mijn droompaard! Met alle tijd van de wereld kan ik haar vertrouwen en zelfvertrouwen opbouwen, en haar lekker overal mee toe op stap nemen. Straks kan ze naast mijn arabier mee als handpaard (zoals ik nu ook doe met mijn drie jarige verzorgpony) en ik ga heerlijke jaren tegemoet met mijn fijne merrie.