Dank je wel, ga ik zeker doen hoor.
Ik heb net een stage van 5 maanden achter de rug in limburg, kom zelf uit Den Haag dus heb hem in die 5 maanden een stuk of 3x gezien, maar ik ging dan wel weg wetende dat als ik klaar was dat het weer zo zou zijn zoals altijd. We hebben een oude auto, en laten maken is eigenlijk niet eerlijk want we weten dat er binnenkort weer wat anders stuk kan zijn. Geld voor een nieuwe auto hebben we niet.
Het besef dat ik eigenlijk een beetje noodgedwongen de handoek in de ring moet gooien valt erg zwaar. Een ander zou misschien zeggen; dan ben je toch wat langer onderweg? Maar dat is gewoon niet te doen in combinatie met mijn volgende stage. Dan kom ik op stal en kan ik eigenlijk niks meer doen. Ik heb eerder afscheid moeten nemen van beestjes waar ik veel om gaf, maar daar was ik niet zo lang mee samen als met hem. Het voeld als het moment dat mijn hond overleed, alleen weet ik dat hij er nog is. Ik weet dat ik hem zo nu en dan kan opzoeken maar het valt enorm zwaar. Zo ontzettend zwaar en dat kan ik gewoon niet omschrijven. Ik heb een knoop in mn maag en heb momenteel ontzettende huilbuien, maar goh wat ben ik blij dat hij er nog is!