Hoi lieve mede Bokkers!
Juist, ik ben er weer hoor, maar dit keer niet omdat ik effe foto's heb laten schieten.
Mijn vader had mij beloofd dat hij Ray (en mijzelf er bij) op de foto zou zetten zodat ik uiteindelijk mijn muur kan gaan versieren met aandenken aan dit prachtige paard! Niet dat we uit elkaar gaan, ik stop absoluut nog niet, maar als kick voor mij. We hebben al zoveel meer bereikt dan waar ik ooit van had durven dromen.
Nu is het zo dat ik dus van een leuke inrichting op mijn kamer houd, dus canvas en andere pruttels erg leuk vind op mijn muur ter decoratie en nagedachtenis mocht er ooit een einde komen aan dit grote avontuur. Mijn plan is dan ook om twee foto's uiteindelijk op canvas op de muur naast mijn bureau te hangen, met daarnaast nog een pluk ingelijste manen/staart (creatief hè), zijn naamplaatje en eventueel een tekening of een quote.
Ik zal hier even vertellen waarom deze foto's zo ontzettend veel voor me betekenen, het zijn immers geen droomplaten voor sommigen die hem verder nooit hebben zien langskomen, en enige verwarring is dan ook logisch. Raymond is een ontzettend groot, lomp en lief paard dat in februari 2015 op mijn pad kwam. Ik reed toen pas weer twee jaar en dit was zo'n een keer in de twee weken, ik was eigenlijk nog veel te groen voor deze tank, maar ondanks dat klikte het en was zijn eigenaar tevreden met mij er bij! We hebben een jaar gehad met vooral veel downs; ik kwam zelf uit een depressie, had moeite met de contacten op stal en Ray bleek ontzettend onwetend te zijn onder het zadel en dat nam ook weer zijn problemen mee onder het zadel. Het was te vergelijken met een ladder, ik kwam steeds een trede hoger maar zakte weer twee naar beneden. Het duurde dus ook ontzettend lang voordat er meer vertrouwen in een verbeterde toekomst voor ons als combinatie zou komen. We hebben veel lessen genomen (privé en in een groep), ik ben me gaan verdiepen in het creëren van de perfecte, harmonieuze combinaties en heb fysiotherapie gehad voor mijn slappe gewrichtsbanden (HMS) gehad.
2016 gaat ontzettend goed, ik vind het dan ook heel jammer dat ik maar 1-2 keer per week kan komen verzorgen/rijden/longeren/poetsen.
Hij is van lafaard naar stoere hunk;
van afstandelijke buitensluiter naar samenwerkende knuffelbeer;
van ongeduldige etter naar geduldige koning;
en de belangrijkste: van vreemde vriend naar zielsverwant gegroeid!
Waar hij eerst voor aan de kant zou springen of zich van mij zou hebben afgezonderd, wacht hij altijd op mijn antwoord en steun ik hem met veel vertrouwen in de soms wat enge dingen die hij moet doen (bijtende krukjes enzo)!
Ik hoop dat ik tot sommigen kan doordringen dat je altijd voor de volle honderd procent moet gaan, en al helemaal als je van alle kanten naar je hoofd geslingerd krijgt dat het niet mogelijk is. Ik kan in eigen woorden vertellen dat het bereiken van zo'n doel en het groeien in dit proces alleen maar goed voor je is. Het is leerzaam, je leert waar je in gelooft en waarmee je de 'haters' het tegendeel kan bewijzen.
Dit verhaal wordt nu wel héúl erg lang, dus laat ik nu maar beginnen!
-Reaching your goal feels like winning a big competition from your biggest fear-
2.
3.
4.
5.
6.
7. Hij staat wat ongelukkig maar is verder wel leuke foto
8.
9.
-Showing your feeling is never a bad thing-
10.Voor een oudje kan hij nog heerlijk showen!
11.
12.
13.
14.
http://boktimg.nl/img/m/0Kk3wv.jpg
-Trusting someone and be trusted by someone is the most beautiful thing on earth-
15.
http://boktimg.nl/img/m/6P8qug.jpg
Bedankt voor het kijken, vragen mogen natuurlijk altijd!
