Om maar even te beginnen, voor degene die Ami niet kennen: Ami is een draverruin die geboren is op 14 april 2007, met een niet zo fijn verleden. Hierdoor ben ik blij met elke stap die we samen zetten en ben ik onwijs trots op wat we vandaag bereikt hebben!
Vandaag was het hier in Zweden weer prachtig weer, dus vond ik het wel een goed idee om lekker met Ami te gaan rijden! Zo gezegd, zo gedaan. Ami van de paddock naar de bak gebracht om hem te poetsen en op te zadelen, het wordt al een heuse teddybeer!
Wordt je toch spontaan verliefd op ?
Daarna even lekker aan de hand gewerkt met hem en voor het opstappen moet er natuurlijk wel eerst even geknuffeld worden!
Toen was het zover om toch maar weer verder te gaan en te gaan rijden
Meneer was vandaag niet vooruit te branden, geen idee waar het aan lag.. Geen zin, moeilijk, ik weet het niet, misschien een combinatie van beide. Maar heb het idee dat ik hem niet gelukkig maak in de bak. Na een half uur gereden te hebben in de bak, met een paar goede en minder goede momenten besloot ik dat het genoeg was voor vandaag. Gister voor het eerst sinds tijden samen met mijn gastmoeder buiten gereden en dat ging er goed, dus het leek me een goed plan om met dit heerlijke weer weer eens alleen naar buiten te gaan.
En wat was hij braaf, ik ben zo ontzettend trots op m'n topper! Geen stap verkeerd, kon heerlijk met een los teugeltje rond stappen, al was het maar voor 10-15 minuten, maar ik was blij, niet te beschrijven!
Geheel gelukkig ben ik weer terug naar huis gestapt, om ondertussen ook nog even te horen te krijgen van een voorbijganger dat ik een mooi paard heb Eenmaal thuis aangekomen moet er natuurlijk ook nog even gerold worden voordat Ami weer terug de paddock ingaat
Al met al ben ik onwijs blij/trots over hoe het vandaag buiten is gegaan. De laatste keren buiten waren een regelrechte ramp; steigeren, bokken, doen waar hij zelf zin in had. Dit is dus weer een onwijze doorbraak en ik krijg mijn vertrouwen in het rijden samen met Ami weer terug!