Na mijn grote zwarte friese vriend kwijt te zijn geraakt dacht ik dat ik nooit meer een paard zou toelaten in mijn leven. Mijn grootste liefde werd verkocht.. het verdriet is niet te beschrijven.
Toch na 1,5 jaar kwam hier verandering in.. Ik kwam Blade tegen. Ik keek wel vaker gewoon op bokt en marktplaats, bij beide sites kwam Blade op mijn pad. Ik wist het: wij horen bij elkaar. Hier werd ik verliefd op!
Zo ben ik thuis gaan praten ( mijn moeder en zusje hadden zelf beide een paard/pony), we hebben zelf een stuk met stallen maar hier kon ik niet bij komen staan. Dus moest ik zorgen dat ik een stal had voordat we bij Blade gingen kijken. Wonder boven wonder lukte dit me en gingen we op een zondag kijken! Samen met mijn moeder, tante en vriendin ontmoette ik Blade voor het eerst. Het was een mager klein ponytje die duidelijk niet fit was en niet lekker in zijn vel zat. Hij kon verder niets, maar hier zag ik wel een uitdaging in. Mijn moeder vond dit eerst niet heel handig aangezien ik ernstige onverklaarbare rugklachten heb en Blade vrij klein was.. Toch ben ik hem een week later gaan halen!!
Op zijn nieuwe plekje bleek Blade duidelijk ziek te zijn.. hij zat vol met bloedwormen en zag er daarom zo slecht uit. Door goed gras en wormenkuren kwam hij snel aan en begon zijn angst voor mensen eruit te komen. Wat schrok ik hiervan, er was duidelijk meer gebeurt dan mij was verteld.. Hij had 0 goede ervaringen met mensen.. Ik kreeg veel hulp van de mensen waarbij ik stond, helaas ging hij niet goed samen met hun paardje waardoor ik opzoek moest naar een andere plek.. Dit was heel erg balen want ik zou in September vertrekken op stage in Belgie met Blade, in november zou ik terug komen. Ik moest dus snel opzoek naar een plek voor ons. Ik mocht 2 weken voor stage terecht bij 2 lieve paardenvrienden die me ook graag hielpen met Blade. trailer training voor onze rit naar Belgie!
Toen kwam de dag dat we naar stage gingen. Dit was mijn tweede stage met mijn vriendin bij de Two lazy seven ranch. Ik had Blade al wat voorgewerkt met NH op de manier van de Ranch. Ik wilde hem daar zadelmak gaan maken met hulp van mijn vriendin.
We hebben geweldige dingen beleefd maar ook tegenslagen. Zijn angst kwam meer en meer naar boven, zeker bij vertrouwingsoefeningen met de stick. Gelukkig kreeg ik af en toe goede les van Wendy wat me weer verder hielp.
Toch hadden we soms best heftige momenten waarop zijn vluchtdrang heel extreem uit hem tevoorschijn kwam. Soms zag ik het niet meer zitten, en ik begon sneller mijn geduld te verliezen. Wonder boven wonder ging het beleren super mede dankzij Blade zijn peetmama (mijn vriendin) die ons altijd hielp! Hij was redelijk ontspannen onder het zadel omdat hij hier nog geen angst van kende.
Moeilijk vond ik het zeker, weinig energie kon voor Blade al teveel zijn.. Ik moest zooo nadenken hoeveel been ik hem gaf, hoe ik hem benaderde, of ik niet te snel ging etc. Ook weefde Blade vreselijk, hij leek wel geen paard de durven/kunnen zijn. Dit moest wel heel snel veranderen als hij bij ons thuis zou komen te staan anders wilde ik hem niet zijn leven lang zo houden. Hij moet wel paard kunnen zijn in zijn hoofd en gelukkig zijn.
Ondertussen werd er toch een stal voor me gebouwd op ons stukje! Wat werd het mooi en wat was ik blij. Blade kreeg zijn eigen vrienden waar hij echt contact mee mocht maken en mee kon gaan rennen! Helaas kwam Blade onder de stang door de trailer uit en staat hij nu nog grotendeels stil omdat zijn rug heel gevoelig is en zijn beenwond nog niet is genezen. Uiteraard mag hij wel lekker de hele dag buiten staan met zijn nieuwe ‘familie’! En wat voelt hij zich daar goed bij, Blade is van een magere pony verandert in een pony met een quarter kont! Hij begint zo gelukkig te worden en meer rust uit te stralen. Het rijden staat nu even stil, ergens ben ik ook wel wat bang voor mijn rug.. Zeker omdat je door zijn angst niet weet wanneer hij weer helder word onder het wegrennen.. Erg gevaarlijk dus. Onze band is sterker en sterker geworden en Blade hangt heel erg aan me. Hij houd me continu in het oog en hecht zich meer en meer. Hopelijk komt alles goed en gaat hij zijn angst overwinnen. samen met de Arabier van me zusje! Bedankt voor het lezen van ons verhaal, en als iemand Blade herkent (paspoort naam: Alfons) hoor ik dat heel graag. Ik zou graag zijn achtergrond weten aangezien de handelaar waar ik hem heb gekocht hier niet meer op reageert en dit dus niet wil vertellen. Hij schijnt uit Duitsland te komen.. ik hoop ooit te weten waarom hij zoveel angst heeft zodat ik hier nog specifieker aan kan werken! Leuk als jullie een reactie achterlaten!!
Wauw, wat is hij opgeknapt zeg. Het is echt een knapperd geworden. Die laatste foto vind ik erg mooi, misschien een ideetje om te laten uitvergroten Succes verder met Blade !
Bedankt voor de complimentjes Gaat gelukkig rustig aan steeds beter. Heel veel geduld! En idd heidinuyten, zegt zeker genoeg. Toch jammer dat mensen niet gewoon eerlijk zijn.. ik heb hem nu toch al gekocht en hij blijft bij mij.. Zeker jammer aangezien ze meer paarden verkoopt en ik hoop dat die wel eerlijkheid mee krijgen!
Wat ziet hij er goed uit zeg! Wat een onwijs verschil met hoe hij bij je kwam! En wat grappig dat ik Two Lazy Seven Ranch langs zie komen, daar staat mn paard nu om getraind te worden
Bedankt allemaal! Het is zeker een heel verschil zowel van buiten als van binnen! En wat leuk dat jullie de ranch kennen!! Echt een super bedrijf en in mijn ogen de beste en eerlijkste manier om met je paard om te gaan!