Geplaatst The essential joy of being with horses
is that it brings us in contact with the rare elements
of grace, beauty, spirit, and fire
is that it brings us in contact with the rare elements
of grace, beauty, spirit, and fire
unick is mijn 1m83 KWPN reus die ik nu ondertussen al 4 jaar mijn paard mag noemen 
we hebben van in het begin onze ups en downs gekend, op alle vlakken…
ik had hem 2 maanden en hij stond al in de kliniek, sesamschede ontsteking
hij onderging een operatie, 3 maanden rust en daarna stilletjes aan weer opbouwen…
in de periode dat hij stilstond is onze bad echter heel hecht geworden en is hij van chagrijnig paard naar een vrolijke en lieve reus geëvolueerd!!
nu bijna 4 jaar later blijkt dat de ontsteking die ze toen geopereerd hadden, nooit echt compleet weg was,
maar dat zijn sesamschede altijd maar aan opnieuw en opnieuw terug ontstook
(unick is een paard dat niet rap toon waneer er iets pijn doet, daardoor hebben wij er nooit iets van gemerkt)
nu is de ontsteking wel weg maar is het slijm dat normaal in deze schede aanwezig is weg,
het is zelfs zo slecht dat ze er niks meer aan kunnen doen en in eerste instantie leek het dus zo dat we hem zouden moeten laten inslapen
in de kliniek konden ze ons echter vertellen dat hij geen echte pijn had in het been (nog niet), wel dat hij een irritant gevoel heeft.
hoelang hij nog pijnloos door het leven zal kunnen gaan is niet te zeggen, wel is zeker dat hij nu meer dan ooit een zorgenkindje geworden is..
hij steunt niet zo vaak meer op zijn "slecht" been waardoor de spiermassa daar sterk vermindert is, zo erg zelfs dat alleen rechtstaan in de stal s'morgens een echte opgave geworden is en we hem vaak moeten helpen
aangezien hij nog geen pijn heeft en hij echt alles voor mij betekent heb ik samen met mijn ouders beslist dat zolang hij pijnvrij is,
hij rustig mag blijven staan en zolang hem nog rest mag genieten van zijn veel te vroege pensioen en van een leven als knuffelpaard
(hopelijk nog heeeeeeel lang)
sorry voor het lange verhaal maar wou het eventjes kwijt
hier nog enkele recente foto's
we hebben van in het begin onze ups en downs gekend, op alle vlakken…
ik had hem 2 maanden en hij stond al in de kliniek, sesamschede ontsteking
hij onderging een operatie, 3 maanden rust en daarna stilletjes aan weer opbouwen…
in de periode dat hij stilstond is onze bad echter heel hecht geworden en is hij van chagrijnig paard naar een vrolijke en lieve reus geëvolueerd!!
nu bijna 4 jaar later blijkt dat de ontsteking die ze toen geopereerd hadden, nooit echt compleet weg was,
maar dat zijn sesamschede altijd maar aan opnieuw en opnieuw terug ontstook
(unick is een paard dat niet rap toon waneer er iets pijn doet, daardoor hebben wij er nooit iets van gemerkt)
nu is de ontsteking wel weg maar is het slijm dat normaal in deze schede aanwezig is weg,
het is zelfs zo slecht dat ze er niks meer aan kunnen doen en in eerste instantie leek het dus zo dat we hem zouden moeten laten inslapen
in de kliniek konden ze ons echter vertellen dat hij geen echte pijn had in het been (nog niet), wel dat hij een irritant gevoel heeft.
hoelang hij nog pijnloos door het leven zal kunnen gaan is niet te zeggen, wel is zeker dat hij nu meer dan ooit een zorgenkindje geworden is..
hij steunt niet zo vaak meer op zijn "slecht" been waardoor de spiermassa daar sterk vermindert is, zo erg zelfs dat alleen rechtstaan in de stal s'morgens een echte opgave geworden is en we hem vaak moeten helpen
aangezien hij nog geen pijn heeft en hij echt alles voor mij betekent heb ik samen met mijn ouders beslist dat zolang hij pijnvrij is,
hij rustig mag blijven staan en zolang hem nog rest mag genieten van zijn veel te vroege pensioen en van een leven als knuffelpaard
(hopelijk nog heeeeeeel lang)sorry voor het lange verhaal maar wou het eventjes kwijt
hier nog enkele recente foto's
hij is gewoon heel moeilijk op gewicht te houden tot grote frustratie van mijn kant, zeker in de winter.. maar hoe dit komt weten we niet 
