Geplaatst Elf jaar geleden verkocht ik mijn paard en vertrok ik van Bokt... laten we zeggen dat het niet zo goed met mij ging.
Maar het verdriet en gemis van een eigen paard was te groot, en totaal per ongeluk kwam er een gek bruin hengstveulentje mijn leven in gehopst. Nu zijn we al ruim tien jaar heel gelukkig samen en bijzonder onafscheidelijk.
Meet Sammie (Samoerai), halve Fries, (bijna) 1.70 en (bijna) 700 kg schoon aan de haak
Baby Sam, december 2008. Wat een guppie!
Bijna een jaar oud en al praatjes voor tien!
En het bleef een guppie, als jaarling in de opfok...
Als tweejarige in de opfok, hij werd wel steeds knapper, maar dat guppie hè!
Drie jaar, inmiddels gelukkig hengst-af want hij werd steeds minder guppig
, en net zadelmak. Wat was ik trots op mijn kereltje!
Vier jaar en voor het eerst mee naar een clinic. Hij bleef maar knapper worden
Vijf jaar, onze eerste echte wedstrijd samen. Wat was het spannend, maar wat deed hij zijn best!
Zes jaar, wat een rottijd hebben we toen gehad... hij moest een jaar de wei op omdat hij zijn hoefbeen had gebroken. Maar tegen de verwachtingen in herstelde hij hiervan, wat was ik gelukkig, ik kon hem niet missen!
Zeven jaar, onze rentree op de wedstrijden. Mijn ontzettende blij-ei hoofd zegt genoeg toch?
Acht jaar, kijk hem stoer wezen. Mijn knapperd, hij is zo leuk opgedroogd!
Negen jaar... zo verliefd op mijn paard! Naast de guppie-look kan hij ook ineens heel serieus kijken
Tien jaar, zoals je ziet guppie forever
Ik ben zo trots op mijn grote vriend en hoe hij zich ontwikkeld heeft! Wat zijn we uitgelachen en voor gek verklaard, (bijna) altijd goedbedoeld, maar wij zijn eigenwijs en doen gewoon ons ding... en intussen heeft Sam al voor veel vinkjes op mijn bucketlist gezorgd!
snap wel dat je daar trots op bent! 
ik ben verliefd! 
