Leuk tessagrn!
Ik heb in het verleden wel een Gelderse merrie gehad.
Achteraf gezien een geweldig leuk, expressief paard.....maar wat hebben wij een haat/liefde verhouding gehad! Haar heb ik 24 jaar gehad. Van haar 10e tot aan haar overlijden op 34 jarige leeftijd. Mijn man kon goed met haar overweg. Maar ze was echt niet makkelijk!
Naast haar had ik een kwpn-er ( zie profielfoto ) . Hij was mijn alles!
Toen hij overleed wilde ik helemaal geen paard meer. We hadden nog twee pony's en ik was niet van plan ooit nog weer zoveel pijn te moeten hebben bij het verlies van een vriend.
Dat heeft drie weken geduurd.
Toen zei mijn man: zoek alsjeblieft weer een paard voor je zelf, dit is niets!
Ik heb bewust naar een heel ander paard gezocht als de kwpn-er.
Het heeft even geduurd, maar toen ik de advertentie zag van deze Groninger ( die toch wel leek op de Gelderse merrie ) was ik verkocht.
Hij stond aan de andere kant van het land, maar we zijn op bezoek gegaan.
De eigenaresse wilde hem alleen verkopen voor zijn eigen bestwil aan iemand met wie hij een klik had.
Die persoon bleek ik te zijn.
Er waren meerdere kijkers geweest, maar bij allen gooide hij de oren plat en deed lastig met rijden.
En bij mij stapte hij zo weg en bleef vrolijk.
Achteraf was het van mij uit vreemd dat ik er zo zonder reserves opstapte voor een buitenritje.
Ik had al 18 jaar alleen op mijn kwpn-er gereden en door ziekte van hem al 3 jaar helemaal niet.
We hebben erg aan elkaar moeten wennen en waren in het begin beiden niet van plan om ons te hechten, maar ik kan nu zeggen : wat een geweldig paard is dit!
Echt, ik ben zo blij met hem!