Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Berdien schreef:Dat is een héél knap paard zeg, gaaf!
Stuiteren die van jullie ook zo? Sil staat op minimaal voer (onbeperkt hooi + 's avonds wat luzerne) maar ze knapt uit haar vel van energie. In de paddock doet ze de godganse dag niets anders dan staan, eten en op andere paarden in slaan ( ), ze speelt niet echt ofzo. En als ze dan aan het werk gaat dan is ze AAN AAN AAN. Nog wel braaf hoor, maar ze zit zo stikvol energie
Jazzie03 schreef:@bottles: wat een knapperd
Ik heb een vraag voor jullie mede ieren-eigenaren... hoe waren jullie Ieren toen ze pas bij jullie stonden?
Ik heb mijn Ier gekocht omdat hij zo koel in het hoofd was en super braaf tijdens het rijden. Ik heb hem nu al een paar maanden bij mij staan en ik moet zeggen dat ik echt mijn handen vol heb aan hem hij is wel braaf en ik ben onwijs blij met hem, maar hij is suuuuuuper onzeker en heel snel bang. Ik denk ook wel dat het vele verhuizen hem geen goed heeft gedaan voor hij hier kwam, maar hij is alles behalve de rust zelve
Hij is ondertussen wel een beetje aan het aarden hier en we zijn terug begonnen met het opleren want daar is blijkbaar het een en ander mis gegaan, maar ik kan wel wat steun gebruiken nu iemand die dit een beetje herkend?
Berdien schreef:Ik dacht een heel braaf en pomproof paard gekocht te hebben. Ze ís ook heel braaf hoor, maar bomproof.. nah Het wordt langzaam beter, maar zeker in het begin was het wel even wennen. Vooral omdat mijn vorige paard écht bomproof was en ik ook specifiek op zoek was naar een dapper nieuw paard. Nu ze op magnesium staat is het wel beter geworden, ze is een stuk minder schrikkerig.
Ik zou haar niet meer willen missen hoor, het is een verschrikkelijk lief en leuk dier (voor mensen dan ) en ze doet ook echt wel haar best. Maar ik mis wel wat ik met mijn vorige paard had, namelijk opstappen en zo het bos in kunnen rijden. Ongeacht of ik alleen was of niet, wat het weer was, of het druk was.. Maar goed, mijn volgende onverschrokken held-met-sokken kan over een jaar ofzo mee het bos in, dan heb ik dat in ieder geval weer terug. Met Sil rijd/werk ik gewoon wat meer in de bak.
paljaslaura schreef:Jazzie03 schreef:@bottles: wat een knapperd
Ik heb een vraag voor jullie mede ieren-eigenaren... hoe waren jullie Ieren toen ze pas bij jullie stonden?
Ik heb mijn Ier gekocht omdat hij zo koel in het hoofd was en super braaf tijdens het rijden. Ik heb hem nu al een paar maanden bij mij staan en ik moet zeggen dat ik echt mijn handen vol heb aan hem hij is wel braaf en ik ben onwijs blij met hem, maar hij is suuuuuuper onzeker en heel snel bang. Ik denk ook wel dat het vele verhuizen hem geen goed heeft gedaan voor hij hier kwam, maar hij is alles behalve de rust zelve
Hij is ondertussen wel een beetje aan het aarden hier en we zijn terug begonnen met het opleren want daar is blijkbaar het een en ander mis gegaan, maar ik kan wel wat steun gebruiken nu iemand die dit een beetje herkend?
Mijn 18 jarige is precies zo. Heel snel heel bang. Bij hem is het “helaas” een karakter ding en is het gewoon een l^lletje rozenwater. Normaal gesproken staan de ieren erom bekend dat ze een aan en uit knop hebben als het waren. Je kan ze zo heet opprikken als je wilt maar als je dan klaar bent met hetgeen wat ze moesten doen dan kunnen ze ook weer “uit”. Dat merk ik bij mijn jonkie wel dat ie dat heeft.
Hoe lang heb je hem nu? Want het duurde bij mij ook best wel een paar maanden totdat ik een klein beetje doorhad hoe meneer ik ben bang werkte ondertussen kan ik alles met m alleen is ie bijv met springen niet altijd te vertrouwen.
san4nie schreef:Ik vermoed ergens dat het ook aan onszelf ligt. We willen een braaf, dapper en koel paard. Waarschijnlijk zijn we dan zelf niet zo koel en dapper, als we dat echt in een paard zoeken. Dat is niet erg. Maar betekent wel dat we dit minder makkelijk aan ons paard kunnen leren.
Geldt in elk geval wel voor mijzelf.
Als er een maand lang een stoer on onbezonnen iemand op die van mij zit, scheuren die zo overal langs. Dat weet ik zeker.