Woorden schieten te kort om te omschrijven hoe geschokt we op stal waren om te moeten horen dat Ima Little Lena binnenkort niet meer bij ons op stal te zien zal zijn. Intimi onder ons weten dat hij heel erg gemist gaat worden.Zelf heb ik altijd vol bewondering naar zijn actie met de koeien zitten kijken. Kan me nog nauwelijks voorstellen dat ik hem straks niet meer zie als ik langs zijn stal loop. Lena is ook zo'n vertrouwd beeld op de manege. We zullen nu extra genieten van de momenten dat hij nog vrij en nietsvermoedend met zijn zoon Luke in de baan ronddartelt. Lena, je bent een toppertje en we zullen je allemaal missen.

Zet hier vooral al jullie reacties. Karin en Steef zullen ze zeker lezen en hier troost uit putten.

Verder wil ik jullie vragen om vooral door te gaan met de zoektocht naar afkomelingen van Lena en deze aan Karin door te geven. Kijk vooral ook naar de schitterende foto's bij het bericht dat Karin al eerder op bokt heeft neergezet.

Bedankt,woorden schieten te kort en het is inderdaad een goede steun te weten dat iedereen die lena kennen zo meeleven.We hebben al een hoop reacties uit America over kinderen en kleinkinderen van lena dus hopelijk kunnen we er wat mee doen.Een mindere reactie vond ik;alsof een kind van Lena hem zou kunnen vervangen?!
Nee natuurlijk niet!Maar een stukje van Lena dragen ze met zich mee en het kind dat we gelukkig al in ons bezit hebben heeft zoveel van lena dat het voor ons meer betekend dan alleen een superbloedlijn!Nogmaals voor een ieder die ons steund,bedankt.

Ik heb enkele jaren geleden mijn eerste paardje af moeten laten maken, hij is nog niet eens vijf jaar geworden. Ik kan dus enigzins met jullie meeleven hoe het is om zo'n beslissing toe moeten nemen. Het ergste vind ik achteraf de twijfels, had ik niet beter dit.... of toch beter dat.....Dat is gevoelsmatig, met je verstand weet je natuurlijk wel beter.
Altijd als ik dergelijke berichtjes lees, bv. ook over Julius op een ander gedeelte van Bokt komt het verdriet weer boven. Het zal nooit weggaan, alleen het scherpe randje gaat er af. Zijn foto's zijn overal, net als die van jullie Lena. Inderdaad een prachtbeest. Heel veel sterkte de komende tijd.

Als ik dit leest bekruipt ook mij wel een beetje een angstig gevoel.
Mijn Welsh Cob vriendje Charlie heb ik al 12 jaar. Hij is nu 18 en nog super gezond, maar eens.......
Inderdaad kan een ander paard hem nooit vervangen, gelukkig niet.
Er is altijd maar één Lena, één Charlie, één ........ en daarom zijn ze ook zo speciaal.
Karin en Stefan, ik ken jullie niet, maar toch van mijn kant , veel sterkte.

Je paard wordt een beetje je kind (in de gezonde zin van het woord). De verzorging is een dagelijks en intensief terugkerend ritueel en de band die krijgt is heel bijzonder en waardevol.
Vaak zijn er paarden in je leven die een speciaal plekje bij je krijgen en die je weten te raken in het diepste van je ziel.

Als ik Lena zo op de foto's zie dan kan ik me voorstellen dat dit zo'n paard is.
Zo'n paard die voor je door het vuur gaat maar die affentoe ook het vuur aan je schenen legt.
Een paard met een charisma waar je niet omheen kunt.

We weten allemaal dat we een keertje op een punt komen waar je je moet afvragen of het nog verantwoord is om je paard nog in leven te houden.
Maar allemaal hopen we dat deze keuze moet worden gemaakt omdat je paard simpelweg te oud is om verder te gaan.

Voor jullie is deze keuze te vroeg gekomen, een oneerlijk feit waar je niet omheen kunt.

Maar misschien geeft het troost dat jullie een fantastische tijd met elkaar hebben gehad, misschien wel de beste van zijn leven.
Dat hij nu niet hoeft weg te kwijnen maar nog sterk en paardwaardig zal inslapen is misschien wel het beste wat jullie hem ooit gegeven hebben.

Heel veel sterkte......

Tja wat moet je in een situatie als deze zeggen wat een beetje steun kan bieden..... Ik denk dat daar geen woorden voor zijn!
Misschien alleen maar heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing en het verwerken van het verlies van dit geweldige paard!!!!!

Ik leef met jullie mee, Monique

Hallo karin en Stefan,
Ik heb even gewacht met het plaatsen van een reactie omdat ik niet zo goed wist wat ik moest zeggen...nu weet ik dat nog steeds niet echt behalve dat ik jullie heel veel sterkte wens met de moeilijke beslissing die jullie hebben moeten nemen over Lena. Jullie gaan hem ongetwijfeld enorm missen, maar ik hoop dat jullie toch (gauw) met plezier terug kunnen denken aan alle leuke momenten die jullie met hem mee hebben gemaakt!

Beste Karin en Stefan,
Dit is een moment waarvan alle paardenliefhebbers hopen dat het ze bespaard blijft ... Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd. Ik hoop voor jullie dat er ergens nog een heel speciaal Lenaatje voor jullie opduikt.

Heel veel sterkte .... ik leef met jullie mee

Karin & Stefan,

Ik ken jullie verder ook niet, maar woorden schieten te kort...
het enige wat ik kan zeggen is sterkte.... en ik hoop dat jullie het een plaatsje in jullie herinnering kunnen geven wat tevens troost zal bieden in moeilijke momenten...
vr.groet

"Don't Cry for the Horses" by Brenda Riley-Seymore

Don't cry for the horses
That life has set free
A million white horses
Forever to be
Don't cry for the horses
Now in God's hands
As they dance and they prance
To a heavenly band
They were ours as a gift
But never to keep
As they close their eyes
Forever to sleep
Their spirits unbound
On silver wings they fly
A million white horses
Against the blue sky
Look up into heaven
You'll see them above
The horses we lost
The horses we loved
Manes and tails flowing
They Gallop through time
They were never yours
They were never mine
Don't cry for the horses
They will be back someday
When our time has come
They will show us the way
On silver wings they will lift us
To the warmth of the sun
When our life is over
And eternity has begun
We will jump the sun
And dance over the moon
A Ballet of horses and riders
on the winds
to a heavenly tune
Do you hear that soft nicker
Close to your ear?
Don't cry for the horses
Love the ones that are here
Don't cry for the horses
Lift up your sad eyes
Can't you see them
As they fly by?
A million white horses
Free from hunger and pain
Their spirits set free
Until we ride again

erg mooi.Bedankt karin

Somewhere in time's own space
There must be a sweet pastured place
Where creeks sing on and tall trees grow
Some paradise where horses go
For the love that guides my pen
I know the great ones live again.