toen ik mijn bit in vorstenbosch kocht,nog niet zo lang geleden,zei artur dat het bit juist moet gaan roesten,daarom heet het sweet iron,en nemen ze het bit goed aan.
en ik kan je zeggen,cheyenne had eerst een dubbel gebrokken bitje,best dik.
maar schudde toch veel met haar hoofd,nu we western rijden met sweet iron snaffle,blijft ze aan het kauwen,en schud niet meer met haar hoofd.
geniet van het leven,als is het maar even,maar voor alles blijf lachen en blij dan voel je je vrij.......