Onassa schreef:Je kunt het vergelijken met een hernia bij mensen.
De ruggewervels raken elkaar omdat er geen ruimte meer tussenzit en dat doet uiteraard erg veel pijn tijdens het rijden.
Ik zag net met de zoekfunctie dat er ooit eerder over gesproken is hier en ik hoop ook dat de mensen die er toen mee te maken hadden, mij willen vertellen hoe het verder is gegaan met hun paarden en de ervaringen.
het is dus niet vergelijkbaar met een hernia. bij een hernia wordt de tussenwervelschijf er door wervels tussenuitgedrukt waardoor zenuwen klem komen te zitten.
bij kissing spines zijn het niet de wervels zelf, maar de doornuitsteeksels aan de bovenkant die elkaar raken doordat het paard dunne tussenwervelschijven heeft en/of met een holle rug heeft gelopen en/of zijn rug heeft vastgezet.
doordat deze doornuitsteeksels elkaar raken ontstaat irritatie en botwoekering. als dit erg is wordt de botwoekering zo ernstig dat zijn rug vastgroeit en dus niet meer goed kan buigen.
in de wei gooien is bij kissing spines over het algemeen juist geen oplossing omdat je zijn rug dan niet mobiel houdt en de botwoekering de kans geeft verder uit te breiden.
opereren is over het algemeen ook geen oplossing omdat de operatie zelf alleen maar meer irritatie opwekt.
de oplossing is juist om hem in beweging te houden. als het goed is heeft je paard ontstekingsremmers en spierontspanners ingespoten gekregen in zijn rug zodat hij deze makkelijker kan ontspannen. door hem te longeren en met begeleiding is het de bedoeling dat je hem tijdens het rijden ronder kan maken waardoor je de doornuitsteeksels min of meer uit elkaar trekt en irritatie voorkomt.
botwoekering gaat niet meer weg; mijn paard is merkbaar stijver na een dag stilstaan of weinig doen, we zijn wel zover gekomen dat het weer redelijk snel losser wordt als ik hem rijd of longeer.
verder was er toen mijn paard ervoor werd behandeld onderzoek lopende naar ESWT electrocorporeal shockwave therapie. dit is een soort van ultrasound die bot kan vergruizen van buitenaf.
dit was zoals gezegd nog experimenteel in de tijd dat ik ermee bezig was en ik ben tot de conlclusie gekomen dat ik het niet waard vond om te proberen aangezien mijn paard geen ernstige kissing spines had.
de enige VA in nederland die al een paard op deze manier behandeld had was toen dacht ik van de toor, ik dacht in wassenaar, maar ik weet het neit helemaal meer zeker. als je meer wilt weten moet je even pb'en