germie schreef:Ik volg dat andere topic ook en hoewel ik gelukkig zelf geen paard heb dat dat moet ondergaan zijn er een aantal dingen wat je je echt af moet vragen afgezien van de initiële operatiekosten (een operatie begint bij 1200, dat was een kaakbreuk bij mijn paard 14 jaar geleden, dus het zal nu vast rond de 1500 beginnen):
-Ga je je paard op de kliniek laten staan bij tegenslag? Dit kost extra. Of kun je het zelf net zo goed thuis? Ik zou het thuis kunnen inclusief antibiotica spuiten, maar de meeste mensen kunnen het niet. Een verbandwissel is geen rocketscience, maar je moet het wel durven en kunnen. Niet elk paard zal even gemakkelijk meewerken als iets wat pijn doet.
-Is het wel diervriendelijk? Ik vraag me dat echt af. Kijk, het kan natuurlijk niet veel kwaad als je een paard gewoon in een (verharde) kleine paddock zet om het te laten scharrelen t.o.v. van stalrust, je hebt ze dan in een stal zonder dak staan zeg maar, maar ze hebben wel frisse lucht. En een goede dierenarts zal ook met je meedenken over deze optie. Maar ze zullen in het begin stalrust adviseren en niet elk paard vaart daar wel bij, of dat nu een onoverdekte stal alias paddock is of een echte stal, er is te weinig ruimte om te bewegen. Zelfs niet bij een aangepast rantsoen blijft elk paard rustig. Mijn paard zou ik de stalrust niet durven aandoen, daar zal ik in overleg voor de operatie dan uitleggen dat op stal staan voor maanden niet gaat werken, hooguit die eerste 7-10 dagen voor de operatiewond, maar zelfs dan zal ik een stukje buiten de stal moeten afzetten op tegels met ook een zacht ligstukje omdat ze gewoon elke dag vindt dat ze er uit moet. Een goede dierenarts zal met je meedenken, en soms moet je kiezen uit de minste kwade. Bij mijn ruin met kaakbreuk was dat toch 7*24 op de wei, want op stal ging echt niet. Dat was een twenter, dus tja, die zitten helemaal vol energie en willen spelen. De wei is gewoon goed gegaan overigens en ik moest het wel 2 keer per dag controleren. Mijn merrie had eens de kogel verdraaid en toen zeiden ze ook stalrust. Dat ging echt niet. Bokken, tegen wanden trappen, enz. Zelfs met pijn wist mijn paard duidelijk te maken wat ze absoluut niet wilde. En als ze dan na 2 weken minder of geen pijn meer hebben als alles goed gaat, zie ze dan maar rustig te houden. Als jong paard heeft ze al eens piephakken gekregen door een stalhouder die 'vergat' de paarden overdag buiten te zetten, en het is zelfs zo dat ze over de staldeur kan springen (nou ja krabbelen omdat er qua hoogte geen ruimte is om te springen en dus blijven ze met de achterkant van de buik/flank hangen en worstelen zich dan verder naar buiten), zo is ze wel eens ontsnapt. Dat ziet er heel eng uit en je denkt dat ze blijven hangen met de buik op de deur, maar zodra dan de voorbenen weer de grond raken, dan worstelen ze zich er verder over. Echt geen leuk gezicht.
Dus je moet wel een paard hebben wat rustig blijft, en dat zijn ze dus echt niet allemaal. Natuurlijk gaat het eigenlijk om max 6 weken dat ze op stal moeten blijven, daarna is het bot in principe al aan elkaar gegroeid en kan buiten staan wel weer. Maar die 6 weken moet je wel door zien te komen. En die paar minuten stappen die wel mag elke dag zou bij mijn paard gewoon de hele dag scharrelen worden op een stukje verharde paddock.
Kijk dus ook goed of je dit je paard zou willen aandoen. Want het paard snapt niet dat ze ineens wakker worden met pijn en niet meer naar buiten mogen. Die snapt niet dat ze geopereerd zijn. En als dan alles tegenzit zoals in dat andere topic, wil je dit je paard aandoen? Als je eenmaal begonnen bent is er geen weg terug en moet je het doorstaan. En als het tegenzit worden die 6 weken misschien wel meer. Dat zie je ook in dat andere topic.
Weeg echt goed af of het diervriendelijk is en je er echt voor wilt gaan. Het paard zal het niet begrijpen wat er gebeurt.
-Als een paard met 15 jaar al zo veel artrose heeft, waarom zou dat dan niet in de andere gewrichten zitten?
-wat is het slagingspercentage? Bij mijn ruin met kaakbreuk was het 96%, dus daarom voor de operatie gegaan. Bij 80% zou ik waarschijnlijk al nee zeggen, want ik heb met zulke dingen altijd pech dat het bij die 20% zit. En is terugkeer in de topsport mogelijk? Ik vind dat ook een vraag waar een absolute ja op moet komen. Niet dat ik met mijn paard aan topsport doe, maar ik rij een paard wel en wil niet na hoeven denken als je na zo'n operatie weer mag trainen over van kan het dier het wel of niet aan. Het moet gewoon een ja zijn als de go voor 100% gebruik weer gegeven is. Een stevige buitenrit vraagt soms meer van een paard dan een GP dressuurtraining. Als er een 'ja maar' als antwoord komt betekent dit dus geen 100% terugkeer, en dan moet je het goed overwegen. Want het is ook een welzijnsvraag voor het paard: Je leest zo vaak dat paarden worden aangeboden die alleen nog 'rustige' ritjes mogen maken, maar hoe houden die dieren zich dan als ze eens zelf gek doen in de wei? Zijn ze dan wel echt pijnvrij? Want dat vraag ik me af. Een paard kan het niet voor je beantwoorden, ze ogen misschien wel vrolijk, maar zijn ze echt pijnvrij of hebben ze echt alleen wat stijfjes? Ik heb die van mij afgelopen weekend zien bokken op haar 21ste tijdens een speelsessie met een jonge ruin, nou, daar kan ik niet intensief tegenaan trainen hoor. Het boktlogo was er niets bij, dat is dan maar een zielig bokje zeg maar. Dus de vraag over absolute terugkeer in de topsport is ook een vraag voor het paard, ik wil dat ze dan echt weer geheel goed zijn. Ik zou echt zenuwen krijgen als een paard gek gaat doen in de wei en je weet dat het eigenlijk niet goed is voor het dier. Er zijn paarden gelukkig als grasmaaier, maar er zijn er ook die dat niet zijn en dan zichzelf wat aandoen. Wat voor paard heb je?
-Kan de cyste ook na vastzetten nog groeien en dus pijn geven? Mijn ervaring van paarden om me heen die een cyste ergens hadden was einde verhaal. Er is geen operatie uitgevoerd zoals deze, maar wel inspuiten, rust, enz. Maar de dieren zijn uiteindelijk ingeslapen. De cyste is niet het enige hier immers, de artrose is er ook. En wat nu wat veroorzaakt heeft doet er niet toe, er is dus niet alleen maar artrose. Ik zou dat ook navragen bij je dierenarts.
Ga dus zeker niet over 1 nacht ijs en weeg alle voors en tegens af. Ik begrijp dat je je paard het gewicht in goud waard vindt, maar kijk ook goed naar het dier. En als je het andere topic mag geloven zitten de kosten niet alleen in de operatie, maar als je dus pech hebt en je wilt het dier langer in de kliniek houden moet je dat ook betalen, extra antibiotica, extra pijnstillers. Voor niets gaat de zon op. Ga dus niet denken voor 1500 ofzo ben ik klaar, hou rekening met meer, want als je begint is er geen weg terug. En je kunt ook alsnog je paard verliezen.
Sterkte en succes met de beslissing.
Het is helaas wel een stuk prijziger (5,6 duizend euro) en ja ik vind ook het moeilijkste om te bedenken dat het niet heel paard vriendelijk is , ze zou best lang op stal rust kunnen en het is echt een hele rustige pony dus ik denk niet dat ze zich heel druk zou maken maar ik zou voor haar alsnog een stukje willen afzetten buiten. De dierenartsen zeiden 90% slagingskans en dat ze alles weer zou moeten kunnen doen, ze zeiden ook dat je voor al het geld wat je er uiteindelijk aan kwijt bent beter een jonger gezonder paard kan kopen en daar zijn mijn ouders het heel erg mee eens. Ik wil dat natuurlijk liever niet maar dat zou misschien uiteindelijk toch fijner zijn voor haar. We moeten het nog even goed bedenken maar bedankt voor je reactie want er zitten veel vragen bij die goed zijn om te stellen aan de dierenarts! Ik reed best intensief en we deden wel op laag niveau wedstrijden en dat is ook echt wat ze heel leuk vond , ik denk niet dat ik haar blij zou maken als weidemaatje , pony waar je buiten op kan stappen (etc) 
