Waar ik in eerste instantie naar de kliniek ging voor twee (wisselende) voorbenen met vocht om te laten checken, zagen we na klinisch onderzoek duidelijk dat dit toch overcompensatie was van linksachter. Op de buigproef werd ze op dat been dusdanig oncomfortabel dat ze eigenlijk niet wou wegdraven, en ook op de volte zag je dat ze zich wat krom trok om het been te ontlasten.
Na de buigproef gekozen voor uitverdoven en dat was in 1x raak, bingo! Opnieuw gelongeerd en toen had ik echt een compleet ander paard. Zó ontzettend los door haar lijf had ik haar al lang niet gezien. Een teken dat het er waarschijnlijk al langer zat, en dat werd ook vastgesteld door de dierenarts na het maken van beeldvorming met de echo.
Prognose gereserveerd positief, maar ik mocht er wel even voor uit trekken. Ze verwacht een maand of 6. Vorige week is haar gewricht op de sprong ingespoten met corticosteroïden omdat daar beginnende artrose zat die de tussenpees nog meer zou kunnen triggeren (als ik het goed heb begrepen), en eerste shockwave behandeling gehad. Aanstaande vrijdag de tweede shockwave behandeling en dan eind november de eerste controlescan.
Dierenarts sprak in het attest en tijdens de afspraak (alhoewel ik die informatie niet allemaal kon opslaan omdat het best als een schok kwam dat het zo'n taaie blessure was) over een ACP injectie, dat is plan B als de shockwave helemaal niets doet. Als het wel wat doet, moet ik nog even bespreken wat we dan als behandelplan gaan inzetten.
Momenteel mag ze gewoon op de wei lopen als ze rustig blijft, dat blijft ze gelukkig want de stal breekt ze echt af als ze alleen achter blijft wat ook niet ten goede komt aan haar herstel. Lees: staat continu overeind en komt zowat over de deur heen. We gebruiken op advies van de dierenarts 1, en als het lukt 2 keer de ice vibes per dag, ik voer tendi'protec+ als supplement voor de pees en valeriaan van Horseflex om wat rust in haar koppie te houden (wat overigens echt heel fijn werkt). Stappen aan de hand mag, graag zelfs, het liefst op het harde of een stevigere vlakke bodem. Stapmolen moet ik nog even naar vragen, maar gezien zij vaak in halve 'piaffe/passage' door de molen gaat lijkt mij dat niet ideaal.
Ik ben eigenlijk op zoek naar ervaringen van bokkers met deze blessure, of lotgenoten die momenteel ook momenteel in het herstel van een peesblessure zitten. Hoe kom je deze dagen het best door? Zijn er bepaalde hersen"spelletjes" die je kunt doen met je paard om ze nog een beetje te kunnen vermaken? Die van mij lijkt zich na nog geen maand al stierlijk te vervelen.
Voor de "sfeer" nog even een fotootje van de patiënt:
Ik zal duimen op een positievere uitkomst voor jullie. 
Dit werkt prima, want hij komt zonder dat ik roep al naar het hek en gaat staan wachten. 
Tot nu toe loopt ze nog steeds niet kreupel, dus ik hoop dat we daarmee een "voordeel" hebben. Veel sterkte, die van jou was veel te jong! 
