Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-21 00:37

Maanblindheid, en de rest...

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-21 00:37

Hallo iedereen,
Ik ben nieuw hier, ik ben benieuwd wat anderen zouden doen die in mijn schoenen zouden staan, objectief gezien.
Ik heb een spaanse Cruzado merrie, schimmel kleur, 11 jaar.

Ze heeft een half jaar geleden (ik heb haar nu bijna een jaar) een maanblindheid aanval gehad. Nu maakt ze er weer een door. Recidiverende uveïtis.Beide keren waren we er snel bij, en is dezelfde dag nog behandeling gestart. Ze krijgt natuurlijk de nodige medicatie, pijnstilling, druppels. Ze heeft het aan één oog, de kans is groot dat het ook op het andere oog overslaat. Oog laten verwijderen is denk ik de beste optie, haar zicht met het oog is nihil. Dus zou ze het al een paar keer vaker gehad moeten hebben denken we. Maar hoe dan de toekomst eruit ziet..
Ik heb haar bij de dierenarts compleet laten checken, (nog voor de maanblindheid)

Hieronder het verslag:
Foto's ondervoeten:
LV: hoefgewricht klasse 3, kogels klasse 3, sesambeentjes klasse 3, daarnaast arthrose kroongewricht. RV: alleen kogel en kroongewricht in beeld gebracht: artrose kroongewricht, sesambeentjes klasse 3, kogel klasse 2

Verder: heeft enkele knobbels: één rechts net achter de kaaktakken in het keelgebied. aspiratiebiopt: melanoom. Rechts op de hals: idem. Ook nog één onder de staart. Niet aangeprikt, maar aannemelijk dat dat hetzelfde is.

Diagnose:
-Beenwerk: op de foto's op veel niveau's duidelijke afwijkingen.
-Melanomen: Dit kan een risico zijn. Mochten deze melanomen gaan groeien, zitten ze allen op plaatsen waar ze niet (eenvoudig) te verwijderen zijn.
-----

Artrose heb ik redelijk onder controle met supplementen, veel beweging/weidegang en goede voeding.
Ze loopt niet kreupel, bokt/steigert/staakt niet. (ik rij absoluut niet intensief, 'paardenpensioen' ritjes). Gewrichten inspuiten wil ik zo lang mogelijk mee wachten.
W.b. de melanomen is het afwachten hoe die zich ontwikkelen, en wanneer ze er last van gaat krijgen. Melanomen vermeerderen snel, met name onder de staart zitten er erg veel die mogelijk ook naar binnen kunnen groeien of uitzaaien naar de organen.
Ik ben me er van bewust dat paarden vluchtdieren zijn en pijn niet gauw zullen laten merken, dat maakt het nog lastiger.

Nu met de maanblindheid aanvallen erbij vraag ik me af of het humaan is om het oog te laten verwijderen, en af te wachten of het andere oog goed blijft, kijken hoe lang ze nog een paard waardig leven heeft. Als ze geen artrose en melanomen had was de keuze natuurlijk gauw gemaakt, maar alles bij elkaar vind ik toch wel pittig, en ik wil de lijdensweg niet onnodig lang maken.
Ik merk nu duidelijk dat ze achteruit gaat, omgang in de kudde wordt anders, in haar vertrouwde omgeving (pensionstalling) gaat alles goed en lijkt ze vrolijk en is ze zichzelf, lief en rustig, maar zo gauw ze op onbekend terrein is, is ze erg angstig en niet eerder rustig dan dat ze weer terug is op haar plekje. Dit was voorheen nog niet zo.
Trailer is ze ook niet meer in te krijgen, sinds ze zo weinig meer ziet.
Ik zou graag meningen/advies/ervaringen lezen van mensen die hier ervaring mee hebben.
Mijn dank is groot!
Groetjes

**Geplaatst**: 04-07-21 01:56

Geplaatst: 04-07-21 01:56

Na het lezen van je eerste zinnen was mijn reactie, ja hoor oog en evt ogen eruit.
Ik heb een shetlander waarbij vorig jaar januari beide ogen zijn verwijderd na jaaaaaren van maanblindheid aanvallen.
Voor ons was dat de laatste optie, mocht ze er niet mee kunnen leven was alleen inslapen een optie. Maar ze doet het super en is in heel haar doen en laten opgeknapt ( staat wel al heel haar leven samen met haar vriendinnetje)
Maar toen las ik de rest van je verhaal..... en das nog best pittig...
Je zegt dat ze achteruit gaat.. kan dat komen door het ongemak wat ze ervaart door de maanblindheid? Want behalve weinig tot geen zicht schijnen ze écht continu last en hoofdpijn te hebben nl.
Misschien als haar oog (ogen) verwijderd zijn en dus het ongemak weg, ze zich weer iets beter voelt?
Maar dat neemt nog niet alle andere lichamelijke ongemakken weg.....
Moeilijk......

**Geplaatst**: 04-07-21 08:48

Geplaatst: 04-07-21 08:48

Tja, ik heb een schimmelarabier gehad die ook slechte voorbenen had op de foto's (4tjes, op z'n 5e geconstateerd) en vanaf z'n 10e jaar beginnende melanomen.

Hij heeft ruim 2500 wedstrijdkilometers endurance gelopen tot en met klasse 3, is nooit kreupel geweest, en is overleden vlak voor z'n 24ste.

Oftewel, foto's zonder dat er klachten zijn zeggen niet alles, en melanomen hoeven ook geen probleem te zijn.
Gezien de leeftijd van de merrie zou ik voorlopig dat ene oog laten verwijderen en kijken of ze dan qua gedrag opknapt.

**Geplaatst**: 04-07-21 19:02

Geplaatst: 04-07-21 19:02

Mijn Quarterhorse heb ik het oog laten verwijderen met een staande operatie in Duitsland. Was snel weer de oude na de ingreep.
Het is nooit overgeslagen naar zijn andere oog. Uiteindelijk is ie ingeslapen aan wat anders op zijn 12e.
Wbt alle andere klachten heb ik geen ervaring.

**Geplaatst**: 05-07-21 13:10

Re: Maanblindheid, en de rest...

Geplaatst: 05-07-21 13:10

Tja ik ben dan misschien makkelijk, maar ik zou zeggen, houd het bij de pijnstilling en kijk hoe lang het paardwaardig blijft. Je kunt blijven dokteren, maar waarvoor he? En als ze al zo lastig te vervoeren is, is het helemaal een uitdaging.

**Geplaatst**: 05-07-21 13:56

Geplaatst: 05-07-21 13:56

Oog er uit door maanblindheid is zeker een goede keus. Hier reden we binnen 3 weken weer op Z nivo. Dus bij twijfel zou ik het zeker doen. Oog ziet weinig tot niets na een paar heftige aanvallen en kan alleen maar zeer gaan doen met toekomstige aanvallen. Dus dan er maar uit, een zinloos pijnvol oog kan je maar beter kwijt zijn. Inmiddels overleden aan heel wat anders.
Afbeelding

Melanomen, mijn andere merrie heeft ze echt overal zitten, achter in haar mond, mondhoeken, tussen haar uier, en onder haar staart is echt alles vergroeid. Het is zo veel dat er dus niets aan te doen is behalve aan kijken (eerder ook nog niets aan gedaan omdat ze meerdere mankementen heeft die nog steeds geen problemen geven). En het gaat helemaal prima, behalve dat het het niet uit ziet. Ze is inmiddels 27, heeft nogal wat andere mankementjes dus werkt niet meer. Maar ze is gewoon helemaal happy verder.

Die artrose kan natuurlijk alle kanten op. Wat op de foto beroerd is hoeft geen slecht klinisch beeld te geven. Daar waar een foto met een kleine afwijking soms een heel kreupel paard geeft.

Ik zou kijken of ze op pijnstillers opknapt. Dan weet je of ze pijn heeft en is het misschien makkelijker een keuze maken. Melanomen zou ik aan kijken, oog er zo uit halen. Maar het is natuurlijk wel en, en, en nu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-07-21 00:00

Re: Maanblindheid, en de rest...

Geplaatst door de TopicStarter : 07-07-21 00:00

Heel erg bedankt voor jullie reacties! De druppels zijn nu op, ik ga in de ochtend overleggen met de DA of het voortgezet moet worden. De ontsteking lijkt rustig, oog is niet meer dik en traant niet meer, blauwe waas, troebele vloeistof zijn nog wel duidelijk zichtbaar, dus de aanval zal nog niet 100% voorbij zijn.

@galja: Precies, als het oog het enige probleem was, was mijn keuze gauw gemaakt. Hier op de pensionstalling heeft ze 1 vriendinnetje, de rest wordt ''gedoogd'' zegmaar. Geen ruzie zolang ze niet te dichtbij komen, en als ze wel dichterbij komen moet ze zich verdedigen, wat haar wel goed afgaat.
Zouden de andere paarden door hebben dat met mijn merrie iets niet in de haak is, dat ze daarom zo reageren?
Het valt me op dat mijn merrie zo in de wei staat, dat ze met haar goede oog alles kan overzien. Als een ander paard aan de blinde kant staat raakt ze in paniek en deinst net zo lang achteruit en bijt om zich heen tot ze alles weer in het zicht heeft. Als ik er naast sta niet, zolang ik tegen haar blijf praten en dan is ook alles wel goed.

@ibbel: Bij mijn merrie is het lastig om te zien of ze er last van heeft, omdat ze het aan beide voorbenen heeft. De DA legde uit dat ze hierom eigenlijk niet kreupel kán lopen. De enige manier is om 1 voorbeen de gewrichten in te spuiten, en dan kijken hoe ze het erop doet.. Maar hij vertelde ook dat het inspuiten niet altijd helpt en het beeld dan misleidend is... Door de buigproef liet ze wel duidelijk pijn zien, en als ik wat intensiever gereden had liep ze de volgende dag ook strammer.

@maxie: ik heb me ook ingelezen over die ingreep, in Duitsland schijnen ze heel goed te zijn en verder ontwikkeld daarin dan in NL, een vitrectomie zouden ze daar ook kunnen uitvoeren, maar ik heb begrepen dat het zicht dan niet aangetast zou mogen zijn. Had jouw paardje daarnaast ook nog andere klachten of goed gezond verder?

@earth: hier neig ik ook een beetje naar, gezien de andere problemen die ze heeft. Met de nodige novacam is ze redelijk haar oude zelf, maar zogauw de novacam uitwerkt is, is dat wel te merken. Zowel de pijn aan het oog zal minder zijn, en de pijn door de artrose.

@dennis: Mooie foto! Wat fijn dat de operatie zo goed is gegaan! Een zinloos oog kan er indd beter uit, als er verder geen andere problemen zijn. Had ze er ook pijn aan tussen de aanvallen door? Zo ja, hoe merkte je dat? Na de eerste aanval, tot de tweede, heb ik niks aan mijn merrie gezien/gemerkt dat ze pijn had aan haar oog.
Melanomen zijn vaak niks aan te doen, dat is het vervelende. Mijn merrie heeft ze zodanig vergroeid zitten dat het verwijderen niet/heel moeilijk zou zijn, met groot risico op terugkeren.
Van de melanomen lijkt ze nog geen last te hebben, onder de staart zitten er behoorlijk wat, ook rondom de anus en vulva. Het is hopen dat ze niet naar binnen toe groeien aldus de DA.

Als ik dingen een beetje raar verwoord heb, mijn excuses, komt door mijn vermoeidheid. Nachtdiensten en een ziek paard zijn geen goede combi!

**Geplaatst**: 07-07-21 07:39

Re: Maanblindheid, en de rest...

Geplaatst: 07-07-21 07:39

Mijn merrie had eerst iedere veel jaar eens een aanval en tussendoor geen problemen. Tot ze echt van aanval in aanval rolde, toen de beslissing snel genomen. Nog voor de dierenarts het voorstelde.
Ik heb wel vaker met paarden met 1 oog gewerkt waardoor ik al jaren eerder besloten had om niet lang te dokteren als het een probleem zou worden (iedere 3 of 4 haar een weekje druppelen was natuurlijk geen probleem, maar 5 aanvallen in 2 maanden was mij te gek.

**Geplaatst**: 07-07-21 16:52

Geplaatst: 07-07-21 16:52

Ik kan alleen mijn verhaal toevoegen, wellicht een verhaal van een andere kant:

Ik had een 10-jarige Cruzado ruin, zelfde verhaal als jouw merrie: uveïtis met grote kans dat het naar het andere oog zou overslaan. Het diertje was topfit, mégablij en liep in de wedstrijdsport. Daardoor had ik hem met een vooruitstrevende oogbalbesparende operatie laten behandelen in Utrecht, daarna een operatie in Duitsland waarbij oogvocht werd weggehaald om het proces te vertragen en later nog een derde operatie in Utrecht. Daarna kwam de uveïtis opnieuw terug in hetzelfde oog: Utrecht adviseerde toen om het oog eruit te halen.

Echter, in de wei merkte ik dat hij steeds voorzichtiger werd en niet bij 'zijn' merrie wegwilde. Hij werd bang van de afrastering en durfde niet verder te lopen als hij stroomdraad hoorde tikken. Ik merkte dat hij meer in zichzelf keerde en angstiger werd, ondanks dat hij me wel vertrouwde onder het zadel. Toen ik een bewuste keer zag dat hij niet verder durfde te lopen in de wei omdat hij het stroomdraad hoorde tikken én met de wetenschap dat het andere oog ook zou gaan beginnen, wilde ik hem de pijn sparen. Dus heb ik besloten hem te laten inslapen. Voor de een klinkt dit misschien vroeg, maar ik heb toentertijd alles gedaan wat in mijn macht lag om het dier een fijn leven te bieden. In mijn ogen was dat niet meer zo als hij continu angstig of pijnlijk was. Er lagen dus geen andere ziektes of dingen aan ten grondslag, dus deze keuze was puur gebaseerd op het toekomstbeeld wat ik (niet meer) voor hem zag.

Sterkte met je keuze!

**Geplaatst**: 07-07-21 18:56

Geplaatst: 07-07-21 18:56

Yvana951 schreef:
Heel erg bedankt voor jullie reacties! De druppels zijn nu op, ik ga in de ochtend overleggen met de DA of het voortgezet moet worden. De ontsteking lijkt rustig, oog is niet meer dik en traant niet meer, blauwe waas, troebele vloeistof zijn nog wel duidelijk zichtbaar, dus de aanval zal nog niet 100% voorbij zijn.

@maxie: ik heb me ook ingelezen over die ingreep, in Duitsland schijnen ze heel goed te zijn en verder ontwikkeld daarin dan in NL, een vitrectomie zouden ze daar ook kunnen uitvoeren, maar ik heb begrepen dat het zicht dan niet aangetast zou mogen zijn. Had jouw paardje daarnaast ook nog andere klachten of goed gezond verder?

Mijn paard heeft altijd wat weerstand problemen gehad en was de grootste kluns die er bestond. Ik was toen heel bang dat hij met een volledige narcose zijn benen zou breken.
Achteraf gezien had hij wat artrose in zijn knie en een cyste in zijn knie. Dat is de reden van inslapen geweest.
Duitsland is idd verder in de technologie wat betreft oogheekunde. Het klopt idd ook dat het zicht nog goed moet zijn bij de vitrectomie.
Daarbij was de operatie in Duitsland ook een heel stuk goedkoper (door de staande operatie) als in Nederland. Dit scheelde toen echt wel een 400 euro.

**Geplaatst**: 20-07-21 16:33

Geplaatst: 20-07-21 16:33

Het is jammer dat ze niet op de trailer te krijgen is. Want ik zou je toch aanraden om het oog te laten verwijderen. Bij de meeste klinieken kan dit tegenwoordig staande (dus zonder algehele narcose). En dan is de nasleep voor je paard veel minder heftig. Een oog wat telkens op speelt en pijn doet, is natuurlijk ook niks. En de kans dat het nog naar het andere oog overslaat, als het al die keren aan het zelfde oog was, is gelukkig heel klein!

Overweeg alsjeblieft niet om beide ogen te laten verwijderen, of om een volledig blind paard te laten lopen. Ja, sommige zullen zich redden. Maar vergis je niet wat een (soms niet zichtbare) stress je een vluchtdier op die manier aan doet.