Iilssx schreef:Sinds dat het weer beter is, is hij ook veel rustiger weer geworden. Hij heeft de afgelopen twee dagen niet gerend, alleen uit speelsheid. Het is inderdaad ook echt een gewoonte want op de paddock ging het heel erg goed de laatste periode, nu de switch naar het weiland is weer een grote verandering voor hem, ik heb express de eerste dagen dat hij op de wei stond niks met hem gedaan, om hem echt te laten wennen en het vertrouwen te geven dat daar niks gebeurt. Mijn grondwerkinstructrice zegt ook vaak jij kan hem zoveel mogelijk helpen om de stress te beperken maar hij heeft ook zelf tijd nodig in zijn hoofd om het te fixen. Ik vond de vergelijking met autisme wat iemand hier noemde wel echt bijzonder, want daar lijkt het zo erg op! Ik ga vandaag eerst proberen of hij een kleine hoeveelheid valeriaan in zijn eten wel wil opeten.
Autisme bij paarden blijkt wel degelijk te bestaan. Ik werk met kinderen met ASS en herkende er veel van bij een paard. Later is er iemand geweest en deze vrouw erkende dat het wel degelijk bestaat en dat zij dit ook herkende bij dit paard.
Het lastige was dat het paard in een keer kon ontploffen bij dingen die ze in onze ogen al 10 keer had gedaan. Er hoefde in haar ogen maar één minuscuul dingetje anders te zijn en dan kon ze het gewoon echt niet meer handelen. Ze rilde als een rietje.
Paard is lekker "grasmaaier" geworden, dat was voor haar de veiligste wereld.