soeboenoe schreef:23 december heb ik ook mijn paard in moeten laten slapen omdat ze haar kootbeen had verbrijzeld na een enorme bok. Ik heb ook gekozen om haar in te laten slapen.
Ze was nog heel helder in haar koppie, want verder was ze niet ziek, maar je zag aan alles dat ze veel pijn had aan haar been.
De dierenarts heeft haar toen 2x verdoofd omdat ze na de 1e keer nog te fris was en te oplettend. Dit ging allemaal heel rustig en vanuit mijn paard ook geen paniek of gevecht, je zag ook dat ze begon te ontspannen omdat de scherpe randjes van de pijn door de sedatie niet meer zo aanwezig waren.
Vervolgens kreeg ze de narcose spuit toen ze helemaal ontspannen was en is ze kundig door de dierenarts neergelegd.
Eenmaal op de grond, was ze heel rustig en had ze een ontzettend ontspannen uitstraling. Ze voelde niks meer van de pijn, je zag een soort berusting.
En uiteindelijk de fatale spuit.. Geen gevecht, geen rare stuipen, gewoon heel vredig gaan slapen na een diepe zucht terwijl ik zachtjes tegen haar praatte en haar nog kon kriebelen.
Het enige wat ik minder prettig vond om te zien was de dierenarts die (overigens deed de dierenarts het prima hoor! Heel respectvol en rustig en alles duidelijk uitgelegd) haar oog aanraakte om de laatste check te doen. Maar dat kwam meer omdat ik wist dat ze daar niet graag aangeraakt werd.
En ze was een grote, sterke, eigenwijze échte merrie, maar ze is in alle rust en met al haar waardigheid heel vredig ingeslapen. Met de mensen om haar heen die van haar houden en al het lekkers voordat het proces begon.
Afscheid nemen van je beste maatje is nooit fijn, maar ik ben blij dat het zo waardig en rustig heeft mogen gaan. Mooi afscheid van een fantastisch, geweldig paard.
Wauw, ontzettend bedankt voor je mooie verhaal... ik ben blij dat het bij jullie zo vredig gegaan is. Wat doet de DA precies bij de laatste check?