Tja, als het een spiertechnisch iets is, moet je doorrijden, maar als het iets anders is JUIST niet. Is door een comuter heen wel erg lastig te beoordelen.
Voorbeeldje: mijn merrie [naam verwijderd] heeft nogal wat problemen gehad met spierbevangenheid. Als ik haar dan longeer en je ziet haar voor het eerst, zou je kunnen zeggen bij de eerste passen : joh, dat dier is stokkreupel. dat is niet altijd zo, maar op slechte dagen is ze allesbehalve krachtig en regelmatig. Op een buitenrit is er dan niets te zien, maar aan de longeerlijn zie je dat ze de buiging de ene kant op prima aankan (en ook mooi loopt), maar de andere kant om wil je eigenlijk niet zien... Tot ze erdoorheen is, los en opgewarmt raakt, en dan is ze helemaal prima.
Ik heb [naam verwijderd] een half jaar stil laten staan, om te herstellen, zodat ik weer met een schone lei kon beginnen. In de rustperiode is werkelijk alle spiervorming verdwenen...ik had kwa uiterlijk weer een onbeleerd paardje voor me staan. En toch soms onregelmatig. Anders dan spierbevangenheid is er nooit wat te constateren geweest, dus de merrie is beentechnisch in orde. Met deze merrie moet je dus juist aan het werk gaan om haar te verbeteren.
Maar...doe dat niet met een paard waarvan je niet absoluut 100% zeker weet dat er niet iets anders gaande is, zoals een peesblessure of spat, of hoefzweer, of...van alles.
ik vind zelf persoonlijk een weekje rust na een verstuiking minimaal. Ik zou er sowieso nog een week bij doen. Mijn stelregel is altijd : als de kreupelheid niet meer te zien is, dan nog 1 week rust, voor het geval dat...
Wat als.... de wetenschap wel gelijk heeft?