Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-10-18 15:52

Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-18 15:52

Ruim 3 jaar gelden liep mijn pony na een marathonwedstrijd niet helemaal rad. Ik heb haar op rust gezet en na 2 weken weer eens gekeken.
Nog steeds niet goed. Afspraak gemaakt bij de kliniek en daar bleek ze een peesblessure te hebben. Na ruim 6 maanden is ze genezen verklaard en mochten we rustig weer op gaan bouwen.
Echter na 3 maanden rustig opbouwen, weer kreupel, weer terug gegaan en de pees bleek geïrriteerd.

Dus we zijn weer opnieuw begonnen. En na een paar maanden mochten we weer op gaan bouwen. Dit weer gedaan en weer was het na 3 maanden mis...

Wéér terug gegaan en weer de conclusie van een geïrriteerde pees. Dus, dit keer in laten spuiten en weer op rust. Na groen licht van de kliniek weer een rustig op gaan bouwen maar, je raad het al, weer mis na 3 maanden.

Omdat ik twijfelde of de kliniek waar ik tot dan toe was geweest wel de juiste diagnose stelde ben ik naar een andere kliniek gegaan. Niks verteld daar over haar voorgeschiedenis en zij concludeerden ook een geïrriteerde pees maar dit kwam volgens hun door een overstrekking van de knie, welke tevens ook geïrriteerd was.

Weer het hele riedeltje doorlopen, rust, inspuiten, wandelen enz...
Na een paar maanden weer genezen verklaard en wederom rustig op gaan bouwen.

Maar helaas, na een paar maanden tóch weer mis...

Inmiddels kreeg ik steeds meer het idee dat artrose de oorzaak van de kreupelheid was, en niet een pees/knie!

Omdat ik bij de laatste kliniek waar ik was geweest zelf geen fijn gevoel had ben ik weer terug gegaan naar de andere kliniek.
Daar mijn vermoedens uitgesproken en ze zijn aan de slag gegaan.

Nergens artrose te bekennen! We zijn toen vervolgens van onder tot boven het hele been gaan uitverdoven.

Hier kwam een gevoeligheid op de kogel uit, toen die werd verdoofd liep ze voor 90% goed. Toen zijn we in kleine stapjes verder omhoog gegaan. Toen ze uiteindelijk de voorknie verdoofde liep ze 95% goed, achterknie verdoofd en toen liep ze ineens veel slechter.... Conclusie, de verdoving van de onder voet is alweer uitgewerkt.
Omdat er inmiddels al zo veel was gespoten in het been besloten een nieuwe afspraak te maken en haar daar een dag te laten.

Dan konden ze de ondervoet verdoven en direct daar achteraan de voor- en achterknie. En dan vervolgens (als dit het inderdaad bleek te zijn) weer scannen of foto's maken.

Maar, er werd al wel gezegd dat het nog maar de vraag was of er voor mijn pony nog een toekomst was, aangezien dit allemaal al ruim 2 jaar speelde...

Ik heb haar die bewuste dag gebracht en toen ik einde van de middag belde bleek dat ze haar waren vergeten.

Ik was laaiend en ben er direct heen gereden. Pony uit de stal gehaald, ingeladen en m'n paspoort terug geëist. Ik stond op het punt een definitieve beslissing te nemen, inslapen of niet, en zij vergaten haar gewoon!

De bewuste dierenarts gesproken en hij vertelde mij dat na dat ik had gebeld ze haar tóch nog hadden bekeken en de ondervoet hadden verdoofd en ze 100% goed liep en er waarschijnlijk toch geen extra verbetering te zien was als ze de knie ook verdoofde, dus dat hadden ze maar niet gedaan.

Volgens hem dus toch weer een irritatie op de pees.

Tussen de tijd dat ik had gebeld en haar heb opgehaald zat hooguit 45 minuten dus ik weet niet precies wat daar is gebeurd...

Ik ben in die tussentijd ook zwanger geworden en m'n man vond de stress die dit allemaal elke keer met zich mee bracht niet goed voor mij en ons kind. Dus besloten te wachten met een vervolgafspraak tot na de bevalling.

3 weken geleden tóch weer een afspraak gemaakt. En afgesproken dat we hierna de knoop door zouden hakken. Want een pony die al 3 jaar kreupel loopt....de kans dat dat nog goed komt is minimaal...

Ik werd tot mijn grote woede en verdriet, 1 dag van te voren afgebeld.

Tot op heden nog geen nieuwe afspraak gemaakt. Puur omdat ik gewoon zó boos ben over hoe ik de laatste 2x ben behandeld daar.

Overstappen naar een andere kliniek zie ik eigenlijk niet zitten. Die willen waarschijnlijk, ondanks doorsturen van het dossie, weer foto's/scannen vanuit net een andere hoek enz. en dan kost het weer klauwen met geld! Terwijl ik eigenlijk diep in m'n hart al weet dat dit niet meer goed komt...

Maar wat nu? Toch nog 1x terug gaan? Eigenlijk tegen beter weten in? Of nu al in laten slapen?

Sinds de laatste x dat ze genezen is verklaard heeft ze 3 weken goed gelopen en daarna was het weer mis...

Elke keer hetzelfde been en zelfde soort kreupelheid. Opbouwen doen we echt extreem rustig! En zijn nooit verder meer gekomen dan een stap-draf ritje voor de wagen van maximaal 30 minuten op gelijke bodem of half uurtje stappen en 2 rondjes draven in de bak met een mini ruitertje erop.

Ze loopt sinds de laatste x dat ze weer niet goed is ook regelmatig is stap zelfs kreupel...

Pony is daarnaast ook insuline resistent dus op een weiland gooien kan helaas ook niet...

Ze oogt nog redelijk vrolijk maar ik merk wel dat ze afgelopen 3 jaar heel erg is veranderd.

Wat zouden jullie doen? Tóch, tegen beter weten in wéér nog 1x naar de kliniek, of nu al afscheid nemen?

Ik weet het gewoon allemaal even niet meer, maar wil niet "zomaar" besluiten dat het klaar is...