Delaja schreef:Een paar maanden geleden is mijn paard volledig afgekeurd als rijpaard. Het gaat om een draver van 15 jaar oud die tot de laatste maanden eigenlijk altijd prima heeft gelopen. Wel heeft ze met regelmaat een osteopaat nodig gehad om de boel los te houden.
Tot ongeveer een half jaar geleden. Ze struikelde een paar keer met rijden, zodanig dat ze voor op de knieën viel. In twee weken tijd is dat 4 keer gebeurd. De hoeven waren toen net te kort bekapt dus iedereen om me heen zei dat het daar wel door zou komen.
Daarna kwam het moment dat ze zonder duidelijke aanleiding in de trailer viel. We hebben het op beeld en het leek alsof haar linker achterbeen gewoon onder haar vandaan zakte. Osteopaat vermoede een soort kortsluiting en raadde aan om de boel op de foto te zetten. Ze gezegd zo gedaan.
Omdat de dierenarts er toch was meteen de hele bovenlijn, haar vermeende zwakke rechter achterbeen op de foto laten zetten en echo's laten maken van de hals, hetzelfde been en SI gewrichten. Conclusie: spondylose en kissing spines in de rug, artrose en een heftige ontsteking in de hals en het linker SI gewricht helemaal naar de klote door artrose. Dat rechterbeen was niks mis mee, dat kwam waarschijnlijk door het ontlasten van links. Daarnaast geen hard bewijs maar wel een sterk vermoeden over een zenuwbeknelling in de hals die de kortsluiting op rechtsvoor (struikelen) en linksachter (wegzakken in de trailer) veroorzaakt.
Prognose: 3-5 jaar relatief pijnvrij mits ze osphos injecties kreeg, anders zou het korter zijn.
Die eerste osphos injectie heb ik haar direct laten geven.Daarna, toen alles een plekje begon te krijgen, besloten om niet nog meer injecties te geven. Het enige wat ze bereiken is dat de boel gesmeerd wordt waardoor mijn paard langer mee zou moeten kunnen zonder dat de pijn te erg wordt. Oftewel; tijdrekken.
Nu zijn wij kort geleden verhuisd. Zodanig verweg dat we mijn paard ook hebben verhuisd. Dit hebben we lopend gedaan, wat eigenlijk heel erg goed ging. Paard op bute en ze liep braaf, vrolijk en lekker voorwaarts mee. Maar nu staat ze sinds een maand op een nieuwe stal en zie ik haar verslechteren. Absoluut geen kwaad woord over de stal, de eigenaars doen álles voor de paarden en mijn paard krijgt ook alle tijd om aan de groep te wennen maar als onderdanige heeft ze het enorm zwaar om weer een plekje te vinden.
Vanmiddag tijdens het poetsen zakten haar achterbenen ineens half onder haar weg. Ze had duidelijk moeite om overeind te blijven en wilde uiteindelijk zelf gaan liggen. Ik heb haar apart van de andere paarden in de paddock gezet waar ze direct een keer rolde en daarna liep ze weg alsof er niks aan de hand was. Dit heeft ze nog nooit eerder gedaan maar zorgt er wel voor dat ik aan alles ga twijfelen.
De winter komt eraan, ze heeft op dit moment duidelijk stress, valt af en is niet happy. Aan de andere kant vind ik het lastig om goed in te schatten omdat de stress een duidelijke oorzaak heeft (de nieuwe groep) en met de tijd bij zou kunnen (moeten) trekken. Maar tegelijkertijd denk ik dan; doe ik haar hier nog wel een plezier mee? Is het niet eerlijker om haar nu te laten gaan, voordat ze verder verslechtert en vóór de winter?
Ik weet niet meer waar ik goed aan doe en hoop dat jullie mij jullie meningen kunnen geven. Als buitenstaander kan je toch objectiever kijken dan als eigenaresse.
Ik ga even heel objectief mijn mening geven, paard is kapot van binnen, is niet "happy" meer, er is geen/ weinig kans op verbetering.
Ik denk dat dit paard sowieso niet gelukkig gaat zijn/ worden in een groep. Wellicht met een ander rustig paard op een apart stukje. Maar een paard die "omvalt" en niet meer op wilt staan..je wilt ook geen "lijdensweg" voor je paard he. Dus soms is "te vroeg" beter dan "te laat"...
Wat je ook gaat beslissen, heel veel sterkte ermee!