Het zit in het bot zelf.
Ze geven aan dat ze verwachten dat het compensatiegedrag is omdat hij duidelijk verschil toont tijdens de buigproef. Het ene been is aanzienlijk slechter. Gister hebben we ook duidelijk gekeken op verschillende ondergronden en rechtuit/voltes. Ik keek natuurlijk alleen als hij uit de wei kwam hobbelen.
Ik heb vannacht besloten dat boxrust geen optie is. Het voelt ZO naar, niet passend. M'n gevoel geeft duidelijk aan dat dit geen oplossing is. Ik heb bij mijn vorige twee paarden m'n gevoel eerst ook niet gevolgd en uiteindelijk elke keer KEIHARD gelijk gekregen, dus die fout ga ik hier niet nogmaals maken. Hoe zweverig dat voor sommige ook klinkt.
Hij is heel kalm, nooit wild, echt nooit. Wordt ook niet gauw opgenaaid en in vrijheid is hij liever lui dan moe. Dus ik ga kijken of we een stuk wei kunnen afzetten (hoop dat m'n staleigenaar daar mee akkoord gaat, haha) zodat hij in ieder geval lekker 24/7 gras kan eten i.p.v. binnen op een postzegel te staan. Lekker languit in de zon liggen, dat vindt hij zo fijn. Als hij niet opgejaagd wordt door de 2 ruinen in zijn 5-kops kudde zit er echt niet meer beweging in dan een stap verder om gras te eten. Het is niet voor niets een New-Forest pony... Fokker geeft ook aan dat het niet genetisch is, of in ieder geval bij geen andere uit haar stam voor komt (en die fokt echt al 100 jaar met die stam).
Heb twee andere klinieken benaderd met de foto's. Hoop dat ze gauw reageren. Een ken ik via via, dus die heb ik maar even geappt ook.
Daarnaast vond de doorverwijzende dierenarts het ook een bijzonder verhaal. Zij zou vandaag de foto's + verslag krijgen, dus daar heb ik vandaag ook nog even contact mee.